چگونه با کودکمان حرف بزنیم؟

دیدگاه یک کودک به والدینش این است که آنان عقل کل هستند و همه چی را میدانند و سخنانشان مثل یک قانون قدرتمند میباشد و هر کم محبتی کوچکی در ذهنشان ثبت میگردد. نکات بسیار ظریفی در تربیت کودک وجود دارد که عدم توجه به آنها بر رفتار و تربیت کودک تاثیر گذار بوده و لازم است والدین به نکات توجه کنند.

1- پرهیز از گذاشتن لقب هایی هخمچون کودن و تنبل و ... زیرا آنها باور می کنند که دارای این ویژگی بوده و به تدریج اعتماد به نفس خود را از دست می دهند پس باید مراقب تاثیر قدرت کلماتمان در زندگی کودک باشیم.

2- پرهیز از تهدید به طرد کردن کودک: همچون اگر درست رفتار نکنی میدازمت بیرون. در این موارد کودک دچار ترس شده و دچار حس ناامنی می گردد.

3- پرهیز از منفی بافی و بیان جملاتی همچون تو هیچ وقت موفق نمی شوی. این مورد در شکل گیری شخصیت کودک بسیار مخرب بوده و باعث از بین رفتن اعتماد به نفس می شود. کودکان همیشه دوست دارند به آینده ای که والدین برایشان پیش بینی می کنند برسند پس باید آینده روشنیب برایشان ترسیم گردد.

4- عدم قیاس کودک خود با دیگران: هرگز توانایی ها و ناتواییهای کودک خود را با دیگران مقایسه نکنید زیرا مجموعه عواملی که موجب شکل گیری رفتار یک کودک میشود با کودک دیگر متفاوت است.

5- پرهیز از تحقیرکودک در مقابل همسالان: کودکان نزد دوستان خود از ابرو و احترام ویژه ای برخوردارند و لذا تحقیر وی باعث خرد شدن غرور و به تدریج کناره گیری از جمع همسالان و گروه شده و از ترس تحقیر شدن به سمت انزوا سوق پیدا میکند.

کلام آخر: مراقب باشیم با سهل انگاری در ارتباط گیری با کودکمان آینده او را خراب نکرده و خود مسبب ناتوانی اجتماعی فرزندمان نگردیم./ معاونت اجتماعی کلانتری 125 یوسف آباد