توضیحات مجری برنامه زاویه

در گروه اندیشه شبكه 4 در سال‌های اخیر برنامه‌های متعدد و پرطرفداری را عرضه كرده بود، همانند: معرفت، زاویه، كتاب چهار و كارنامه.

اما اخیراً آنچه در زاویه اتفاق افتاد تغییراتی اساسی بود؛ تغییر مدیر گروه اندیشه و تغییر اتاق فكر. گفتنی است به تبع این تغییرات بنده به عنوان كارشناس- مجری زاویه و مهیا نبودن شرایط برای ادامه همكاری، توفیق همراهی با زاویه را از دست دادم. البته پیش از این بارها به صورت شفاهی تقاضای كناره‌گیری از زاویه را داشتم و این اواخر طی نامه‌ای مفصل، دلایل متعددی برای عدم حضور در زاویه آورده و تقاضای كناره گیری كرده بودم كه با تغییر كادر زاویه این امكان برایم فراهم شد تا از زاویه كنار بكشم.

بنده به عنوان كسی كه دلبسته این نظام و ملت است و افتخار آن را دارد كه از خانواده شهید، آزاده و جانباز است، زمانی احساس وظیفه كردم كه با زاویه‌ای كه در صدد گفت‌وگوی آزاد اندیشانه در خصوص مسائل علمی و فرهنگی جامعه بود، همراه شوم و در دوره‌ای هم احساس تكلیف كردم كه زاویه‌ای را كه امیدی به استمرار نشاط و بقای هویت چالشی و آزاداندیشانه آن نداشتم، ترك كنم.

بنابراین، بحث كنارگذاشتن بنده به دلیل استفاده از حق قانونی كارشناس مجری در هدایت و مدیریت، صحت ندارد. شاهد نقض آن این است كه پس از آن نیز رسماً از بنده خواسته شد كه زاویه را همراهی كنم. بنابراین، داستان كنار گذاشتن كارشناس مجری زاویه مغالطه‌ای بیش نیست؛ مغالطه‌ای كه در منطق بدان می‌گویند مغالطه «هر متقدمی علت متأخر است.»

آری تعطیلی زاویه مسبوق به تذكر قانونی بنده به یكی از طرفین بحث در زاویه بود، اما معلول آن نبود. مسأله اساسی در این باب نه داستان كنار گذاشتن است نه قصه كناره‌گیری، بلكه مسأله این است كه چرا پس از این همه بالندگی و شكوفایی زاویه كه به اعتراف خیلی‌ها، یكی از پربیننده‌ترین و پرطرفدارترین برنامه‌ها در محور اندیشه بود، به ناگاه دچار استحاله شد؟ و چرا دست‌اندركاران زاویه كه با حجم وسیعی از تلاش‌ها و تعاملات درخور تحسین و با تجربیات فراوان، زاویه را ترك كرده یا مجبور به ترك شدند؟