آیا حملات حوثی‌ها به امارات با دستور ایران بوده است؟

به گزارش «پارسینه»، از زمانی که امارات در سال ۲۰۱۹ دخالت نظامی مستقیم خود را در یمن کاهش داد، حوثی‌ها تا حد زیادی از انجام عملیات علیه این کشور چشم پوشی کردند.

شبه نظامیان یمنی وفادار به امارات برای مدت طولانی از رویارویی مستقیم با حوثی‌ها اجتناب کردند، اما پس از آن که جنگجویان مورد حمایت امارات در جنوب یمن، در اوایل ژانویه حوثی‌ها را از منطقه نفت خیز اطراف شهر شبوه بیرون راندند، این وضعیت تغییر کرد. در فاصله ۱۵۰ کیلومتری شمال غربی شبوه، دو طرف در استان مارب هم با یکدیگر درگیر بودند.

برای حوثی‌ها، این حملات شکست‌هایی اساسی بود، زیرا انرژی و منابع معدنی شبوه و مارب، دولت تحت رهبری حوثی‌ها را از نظر اقتصادی سر پا نگه می‌داشت.

تحلیلگران معتقدند که این رویداد‌ها احتمالاً توضیح می‌دهد که چرا حوثی‌های متحد ایران آتش‌بس اعلام‌نشده خود با امارات را کنار گذاشتند و آن را به یک هدف تبدیل کردند.

حوثی‌ها در هفته‌های اخیر، از جمله در سفر اسحاق هرتزوگ، رئیس‌جمهور اسرائیل در پایان ژانویه، مجموعه‌ای از حملات پهپادی و موشکی را به امارات انجام دادند.

درا ین بین، این سوال مطرح می‌شود که ایران در برابر حملات حوثی‌ها به امارات چه موضعی دارد؟

به گزارش الجزیره، ایران گفته است که از حوثی‌ها حمایت سیاسی می‌کند، اما ارسال سلاح به این گروه را رد می‌کند.

ایران حوثی‌ها را در کنار حزب الله لبنان، گروه‌های شبه نظامی در عراق، و نیرو‌های مسلح سوریه به ریاست بشار اسد بخشی از «محور مقاومت» علیه اسرائیل و آمریکا می‌داند.

با این حال، استفان زونز، استاد سیاست و مطالعات بین‌المللی در دانشگاه سانفرانسیسکو، به الجزیره گفت، حوثی‌ها با دیگر شرکای ایران تفاوت دارند.

او گفت: «بر خلاف برخی از شبه نظامیان متحد در عراق و سوریه، حوثی‌ها هرگز جزو گروه‌های نیابتی ایران نبوده اند. آن‌ها تاریخ، نارضایتی‌ها و دستور کار منحصر به فرد خود را دارند.»

تحلیلگران می‌گویند در حالی که ایالات متحده و سایرین ایران را متهم کرده اند که فناوری موشک و پهپاد‌هایی که به حوثی‌ها اجازه حمله به فراتر از مرز‌های یمن می‌دهد را در اختیار آن‌ها گذاشته است، مشخص نیست که این ادعا صد در صد درست باشد.

زونز گفت: «بیشتر تسلیحات آن‌ها در بازار سیاه به دست آمده یا خریداری شده است و منشأ ایرانی ندارد.»

تریتا پارسی، معاون اجرایی «موسسه کوئینسی برای دولت‌های مسئول»، می‌گوید علاوه بر این، حوثی‌ها نسبت به اعضای حزب‌الله کمتر به تهران وابسته هستند و تحت سیستم فرماندهی و کنترل ایران نیستند و عمدتاً مستقل عمل می‌کنند.

طی سال‌ها، تهران توانسته است روابط خود را با حوثی‌ها تعمیق کند. با این حال، نفوذ آن بر این گروه همیشه محدود بوده است. پارسی به الجزیره گفت که حوثی‌ها از حمایت ایران استقبال می‌کنند، اما از تهران دستور نمی‌گیرند.

او اضافه کرد: «اگر سعودی‌ها حمله نمی‌کردند، تهران حتی نمی‌توانست روابط خود را با گروه یمنی تعمیق بخشد.»

به گفته او بر خلاف روایت عربستان، روابط ایران با حوثی‌ها یک پدیده بسیار جدید و پیامد مستقیم حمله عربستان به این کشور است. علاوه بر این، قبل از سال ۲۰۱۰، سعودی‌ها - که قبلاً با حوثی‌ها همکاری نزدیک داشتند - حتی از این گروه به عنوان شیعه یاد نمی‌کردند.

روابط ایران با امارات به دنبال گفتگو‌هایی که با میانجیگری عراق صورت گرفت، بهبود یافته است. تهران و ابوظبی علیرغم اقدام اخیر این کشور برای تقویت روابط دیپلماتیک با اسرائیل، به بازنگری در روابط دوجانبه ادامه دادند؛ بنابراین تصور اینکه تهران حملات حوثی‌ها را هدایت می‌کند یا حتی چراغ سبز نشان می‌دهد دشوار است. ایران حداقل علناً از راه حل دیپلماتیک در یمن حمایت کرده است.

زونز در این رابطه گفت: «انتقادات موجه زیادی به حوثی‌ها وجود دارد، اما به سختی می‌توان آن‌ها را آلت دست ایرانی‌ها دانست. واشنگتن تا حد زیادی از چنین برچسب‌هایی برای توجیه حمایت آمریکا از عملیات بمباران نسل‌کشانه توسط سعودی‌ها و امارات استفاده می‌کند.»

پارسی بر این باور است که نفوذ تهران بر حوثی‌ها تنها در صورتی کاهش می‌یابد که سعودی‌ها و اماراتی‌ها به جنگ پایان دهند.

زونز هم می‌گوید اگر خارجی‌ها مداخله نظامی خود را ادامه ندهند، یمنی‌ها کاملاً قادر به حل و فصل اختلافات بین خود هستند.