.svg)
من دوستی ندارم چه کار کنم: راهکارهای پیدا کردن دوست و حفظ دوستی
پارسینه: دوستیابی در کودکی کار آسانی است. در کودکی پیدا کردن دوست به آسانی آب خوردن بود. اما هنگامی که بزرگ‌تر می‌شویم این کار بسیار دشوار می‌شود
حتی حفظ دوستی‌ها در بزرگسالی سخت است و فهرست دوستانمان ممکن است به مرور کوچک‌تر شود. چرا بزرگسالان در پیدا کردن دوست و حفظ دوستی مشکل دارند و نمی‌توانند روابط میان‌فردی سازنده‌ای داشته باشند؟ همهٔ ما تمایل داریم که دوست داشتن و دوست داشته شدن را تجربه کنیم و به این حس نیازمندیم. اما شرایط همیشه آن‌گونه که ما می‌خواهیم پیش نمی‌رود.
دلایل گوناگون می‌توانند باعث شود که دوستان زیاد (یا هیچ دوستی) نداشته باشیم . توجه داشته باشید که این دلایل منحصر به فرد است و ممکن است دربارهٔ همه به این صورت نباشد. اما نگاهی به رایج‌ترین دلایلی که ممکن است دوستی نداشته باشیم می‌اندازیم:
خجالتی بودن: برای برخی افراد آغاز گفت‌وگو با کسی که نمی‌شناسند آسان نیست. به همین خاطر از موقعیت‌های اجتماعی و روابط میان‌فردی پرهیز می‌کنند. این افراد ترجیح می‌دهند تا جایی که ممکن است از ایجاد ارتباط با کسانی که شناختی نسبت به آن‌ها ندارند خودداری کنند. در نتیجه به جای بیرون رفتن و دیدار با افراد تازه در خانه می‌مانند.
اضطراب اجتماعی: اضطراب اجتماعی یکی از اختلالات اضطرابی است که ویژگی اصلی آن احساس پریشانی و ترس شدید در موقعیت‌های اجتماعی است. این حس ترس می‌تواند فلج‌کننده باشد و فرد را از انجام کارهایی که ممکن است او را خوشحال کند، مانند پیدا کردن دوست یا دیدار با افراد تازه بازدارد.
اختلال شخصیت اسکیزوئید: اختلال شخصیت دوری‌گزین یا اسکیزوئید یکی از اختلالات شخصیت است که در آن فرد با هیچ کس ارتباط ندارد یا روابط بسیار محدودی با دیگران برقرار می‌کند. کسانی که دچار اختلال شخصیت اسکیزوئید هستند دوست دارند بیشتر وقت‌ها تنها باشند و به سرگرمی‌های انفرادی علاقه‌ی بیشتری نشان می‌دهند. بیشتر آن‌ها دوست دارند کارهایی انجام دهند که نیاز به همکاری و کار گروهی نداشته باشد (مانند نگهبانی، رانندگی تریلی، شکار و …). ایجاد ارتباط با این افراد بسیار دشوار است.
درون‌گرایی: یکی از دلایل تنها بودن این است که برخی افراد ترجیح می‌دهند تنها باشند. برخی از افراد (به ویژه درونگراها) احساس می‌کنند که باید دوستان بیشتری داشته باشند، اما در واقع ترجیح می‌دهند که تنها باشند و زمان خود را به تنهایی سپری کنند.
سبک زندگی: سبک زندگی نقش مهمی در دوستیابی دارد. ممکن است به دلیل شغل یا سبک زندگی خود فرصت زیادی برای ملاقات حضوری با افراد نداشته باشید و ندانید با توجه به شرایطی که در آن هستید چگونه دوست پیدا کنید.
نتیجهٔ معکوس: برخی افراد تلاش زیادی برای دوستیابی می‌کنند و بیش از حد به خود فشار می‌آورند. این افراد معمولاً نتیجهٔ معکوس می‌گیرند چون مردم آن‌ها را نیازمند می‌بینند یا احساس می‌کنند خیلی زود اطلاعات شخصی خود را به اشتراک می‌گذارند. این حالت برای هیچ کسی جذاب نیست.
دوستی اولویت نیست: برخی افراد دوستی را در اولویت قرار نمی‌دهند. ممکن است دوستان یا آشناهایی داشته باشند، اما با هم در ارتباط نیستند. زمانی که با کسی ارتباط برقرار نکنیم و به او اهمیت ندهیم، او نیز همین رفتار را با ما خواهد داشت و اولویت او نخواهیم بود.
سطحی بودن: دوستی نیازمند عمیق شدن است. ممکن است که دوستی فرد سطحی باشد. افراد زیادی را بشناسد اما نگذارد آن‌ها به وی نزدیک و با او صمیمی شوند.
مسئولیت‌های بیش از اندازه: برخی افراد زندگی خود را فدای کار و مسئولیت می‌کنند و همیشه مشغولند. داشتن یک شغل سخت، تعهدات خانوادگی، برنامه‌های آموزشی فشرده و چیزهایی از این دست اگر بیش از اندازه شوند فرصت ارتباط با دیگران را از ما می‌گیرند
فواید داشتن یک زندگی اجتماعی خوب
دوستی هزاران مزیت دارد که هر کسی می‌تواند آن‌ها را بیان کند. دوستی می‌تواند منبع حمایت عاطفی باشد. دوستان به یک‌دیگر کمک می‌کنند تا از موقعیت‌های دشوار و رویدادهای چالش‌برانگیز زندگی به آسانی گذر کنند. در این‌جا برخی از مزایای داشتن دوست را خواهم گفت:
افزایش شادی: یافته‌های پژوهشگران نشان داده است که برون‌گرا بودن و در نتیجه داشتن دوستی‌ها و حمایت‌های اجتماعی بیشتر، می‌تواند منجر به افزایش شادکامی شود. شادی از داشتن یک زندگی اجتماعی سالم ناشی می‌شود. این به معنای داشتن دوستان کافی است که تعاملات با کیفیتی را برای شما فراهم می‌کنند.
توسعهٔ فردی: دوستی به شما کمک می‌کند تا به عنوان یک شخص رشد کنید. افرادی که دوستی‌های نزدیک یا صمیمی بیشتری دارند، نسبت به افرادی که اصلاً دوستی ندارند، از نظر اجتماعی بهتر سازگار می‌شوند. دوستی فرصت رشد مهارت‌های اجتماعی را فراهم می‌کند.
کاهش پریشانی: انزوای اجتماعی می‌تواند احساس پریشانی روانی را به ویژه در میان سالمندان افزایش دهد. در مقابل، داشتن دوست می‌تواند به کاهش پریشانی روانی کمک کند. این به ویژه در هنگام گذراندن مراحل استرس‌زا از زندگی مهم است.
کاهش خطر ابتلا به بیماری: داشتن دوستی با نتایج سلامتی بهتر همراه است.
چگونه دوست پیدا کنیم؟
پیدا کردن دوست شاید در ظاهر دشوار باشد اما ما این کار را از کودکی یاد می‌گیریم
چگونه دوست پیدا کنیم؟
افراد زیادی وجود دارند که می‌توانید با آن‌ها دوست شوید. در این‌جا من راهکارهای ساده‌ای برای دوستیابی را برای شما خواهم گفت. البته، نیازی به استفاده از همهٔ این پیشنهادها نیست. بهتر است از راهکارهایی استفاده کنید که در مورد شما می‌تواند موثر باشد.
از ملاقات با افراد جدید نترسید. سعی کنید در موقعیت‌هایی که فرصت تعامل با دیگران را دارید، مانند کافی شاپ، کتابخانه یا حتی چت کردن، خود را معرفی کنید. یک راه ساده برای ملاقات با افراد جدید، پیوستن به مکان‌هایی است که افرادی با یک هدف خاص در آن‌جا جمع می‌شوند. مانند باشگاه پرورش اندام، خیاطی، آشپزی و … .
از رد شدن نترسید: ممکن است با هر فردی که با او صحبت می کنید ارتباط برقرار نکنید. اشکالی ندارد! برخی از دوستی ها برای ماندگاری و تبدیل شدن به همراهان مادام العمر است، در حالی که برخی دیگر موقتی هستند.
دنبال افراد با علایق مشترک با خودتان باشید: به این فکر کنید که دوست دارید چه کاری انجام دهید و می‌خواهید این کار را با چه کسی انجام دهید. آیا از خواندن کتاب لذت می‌برید؟ دوستی را پیدا کنید که عاشق خواندن باشد. می‌توانید ساعت‌ها به نقد و بررسی کتاب بپردازید یا خواندن کتابی را با هم آغاز کنید.
آشنایان را به دوست تبدیل کنید: می‌توانید با صحبت کردن با کسانی که می‌شناسید، اطلاعات بیشتری در مورد علایق آن‌ها به دست آورید و با به اشتراک گذاشتن افکار خود با آن‌ها، آشنایان را به دوستان تبدیل کنید.
کارهای داوطلبانه انجام دهید: فعالیت‌های خودجوش و داوطلبانه راهی خوب و آسان برای دیدار و آشنایی با افراد جدید است. بیشتر مردم به کسانی که فعالیت‌های داوطلبانه انجام می‌دهند با دید مثبت نگاه می‌کنند و این افراد را مورد اعتماد می‌دانند. در هنگام فعالیت‌های داوطلبانه با دیگر اعضا تعامل خواهید داشت و می‌توانید زمینه را برای آشنایی بیشتر و آغاز دوستی فراهم کنید.
کمرویی را کنار بگذارید: اگر با کمرویی یا اضطراب اجتماعی زندگی می کنید، راه هایی برای غلبه بر این مسائل وجود دارد. چیزهای جدیدی در مورد خودتان پیدا خواهید کرد و حتی با افرادی ملاقات خواهید کرد که مشکلاتی مشابه شما دارند.
قدرت پذیرش داشته باش: انسان‌ها با هم تفاوت‌های گوناگون دارند. این تفاوت ممکن است در مورد باورهای فردی، دینی، یا حتی واکنش و رفتار در شرایط گوناگون باشد. یکی از توانمندی‌هایی که باید در خودمان پرورش دهیم قدرت پذیرش است. این‌که بتوانیم دیگران را به خاطر باور یا رفتارشان سرزنش یا قضاوت نکنیم و آن‌ها را همان‌گونه که هستند بپذیریم و دوست بداریم بسیار مهم است. تفاوت‌های دیگران با ما به این معنی نیست که آن‌ها افراد هیجان‌انگیزی نیستند. پس به خاطر تفاوت‌های فردی فرصت دوستی با دیگران را از خود نگیرید.
خودتان باشید: بهتر است در دیدار با دیگران خودتان باشید و نقاب نزنید. اگر کسی از شما پرسشی دربارهٔ خودتان داشت راست بگویید و بگذارید دیگران شما را بهتر بشناسند. اگر نمی‌خواهید دربارهٔ چیزی پاسخ دهید کافی است به طرف مقابل بگویید و از دروغگویی و تحریف پرهیز نمایید. هنگامی که فرصت شناخت را از دیگران می‌گیرید با افرادی روبرو می‌شوید که شما را نمی‌شناسند بلکه نقابی را که بر چهره دارید به عنوان آشنا می‌پندارند. در چنین شرایطی اگر دوستی شکل بگیرد پس از افتادن نقاب دوستی پایان خواهد یافت.
دوستانه رفتار کنید: کودکان آغاز کردن دوستی را بهتر از بزرگسالان بلد هستند. لبخند زدن و سلام کردن سرآغاز دوستی با یک فرد جدید است. همان کسی باشید که برای آغاز دوستی با روی باز تلاش می‌کند. به این صورت می‌توانید افراد بیشتری را به سمت خود جذب کنید و دوستان بیشتری داشته باشید.
تعریف کنید: همه دوست دارند مورد تعریف و تحسین قرار گیرند. این می تواند چیزی به سادگی اظهار نظر در مورد یک لباس جدید یا تعریف مدل موی جدید یک فرد باشد. اما فراموش نکنید که تعریف را با چاپلوسی اشتباه نگیرید.
راه‌های تماس را از دیگران بخواهید: این کار را پس از پایان یک مهمانی، گفت‌وگو یا یک چت آنلاین می‌توانید انجام دهید. البته فراموش نکنید در این مورد نباید عجولانه رفتار کرد. اما همیشه منتظر ماندن نیز باعث می‌شود ارتباط هیچ وقت شکل نگیرد. هنگام درخواست راه‌های ارتباطی مانند تلفن، ایمیل و … محترمانه و صمیمانه درخواست کنید و اگر طرف مقابل تمایلی نداشت نباید پافشاری کرد.
نگاه مقتدرانه را کنار بگذارید: شاید افراد از دیدن انسان‌های موفق و مقتدر لذت ببرند و در آغاز جذب این افراد شوند اما این نباید در حدی باشد که طرف مقابل احساس کند شما نگاه از بالا به پایین دارید، یا وی را تحقیر می‌کنید.
کجا دوست پیدا کنم؟
کجا نمی‌توانید دوست پیدا کنید؟ هر جایی می‌تواند نخستین جایی باشد که دوست صمیمی آیندهٔ خود را در آن می‌بینید. اگر نمی‌دانید که کجا با افراد جدید ملاقات کنید، من چند جایی که ممکن است بتوانید در آن ارتباط دوستانه را آغاز نمایید معرفی می‌کنم:
جلسات: شرکت در جلسهٔ مشاورهٔ گروهی، جلسهٔ تولید محتوای آنلاین، گردهمایی‌های گوناگون و حتی یک کنسرت می‌تواند شما را با افرادی تازه آشنا کند که بخواهید شانس دوستی با آنان را آزمایش کنید.
کلاس‌های آموزشی: دانشگاه، کلاس‌های آموزشی در زمینه‌های گوناگون و حتی کلاس‌های آنلاین راه خوب دیگری برای دیدار و ارتباط با افراد تازه است.
محل کار: می‌دانید که دوست و همکار معادل یک‌دیگر نیستند اما همکاران می‌توانند تبدیل به دوستان شما شوند. شاید یکی از همکاران شما نیز به دنبال یافتن دوست باشد و نقاط مشترکی با هم داشته باشید. می‌توانید گفت‌وگو را آغاز کنید تا متوجه شوید آیا تمایل به دیدار خارج از محیط کار در طرف مقابل وجود دارد یا نه.
شبکه‌های اجتماعی: ساده‌ترین راه دوستی با دیگران استفاده از شبکه‌های اجتماعی است. در این شبکه‌ها افراد با باورها و علاقه‌های گوناگون حضور دارند و فعالیت می‌کنند. ایجاد ارتباط با دیگران در شبکه‌های اجتماعی ساده و سریع است و می‌تواند تبدیل به دوستی بلندمدت شود.
بیشتر بیرون برو: در حالی که رسانه‌های اجتماعی راه خوبی برای ارتباط با افراد جدید هستند، بیرون رفتن و قدم گذاشتن در محیط‌های واقعی (رفتن به یک موزه، رستوران، پارک محلی یا کافی شاپ) شما را با تعداد زیادی از مردم آشنا می‌کند.
چگونه دوستی را حفظ کنیم؟
دوستیابی پایان کار نیست بلکه آغاز راه است. اکنون باید به این فکر باشیم که چگونه دوستیمان را حفظ و پایدار کنیم. برای تقویت دوستی راهکارهای گوناگونی وجود دارد از جمله:
برای دوستانتان وقت بگذارید: دیدار با دوستان بسیار مهم است هر چند وقت یک‌بار با دوستانتان قرار ملاقات بگذارید. دیدار با دوستان رابطه را مستحکم می‌کند. البته منظور این نیست که ۲۴ ساعت و ۷ روز هفته کنار هم باشید اما برنامه‌ریزی داشته باشید تا ساعاتی در هفته با هم دیدار کنید.
پرهیز از بدرفتاری: هر کسی از برخی رفتارها خوشش نمی‌آید. ممکن است ما این رفتار را بپسندیم و با آن مشکلی نداشته باشیم. اما هنگامی که پای دوستی به میان می‌آید باید حواسمان را جمع کنیم تا با رفتارهایمان دیگران را آزار ندهیم. اگر دوست من تمایل به گوش کردن موسیقی با صدای خیلی بلند ندارد بهتر است صدای دستگاه پخش موزیک را کم کنم.
پرهیز از سرزنش و قضاوت: هر کسی در زندگی اشتباهاتی دارد که او را آزار می‌دهد. هنگامی که ما در حال خودسرزنشی هستیم دوست نداریم که دیگران نیز ما را سرزنش و قضاوت نمایند. هیچ‌گاه دوستانتان را به خاطر اشتباهاتی که داشته‌اند سرزنش و قضاوت نکنید.
روی ویژگی‌های مشترک تمرکز کنید: هر انسانی بی‌همتاست اما ما با دیگران مشترکاتی نیز داریم. ممکن است علایق و سلایق مشترکی با دوستمان داشته باشیم. تمرکز روی این موارد در دوستی بسیار مهم است.
راستگو باشید: هیچ کسی دوست ندارد با فردی دو رو، ریاکار یا دروغگو در ارتباط باشد. دوستی نیازمند راستگویی است. در برابر دوستانتان نقش بازی نکنید و همیشه حقیقت را بیان کنید.
کمک کنید: هر کدام از ما نیاز به کمک دیگران داریم و هنگامی که این کمک از سوی یک دوست انجام شود حس مثبتی میان هر دو فرد شکل می‌گیرد. کمک به دوستان رابطه را مستحکم‌تر می‌کند و احساس آرامش را برای خودتان نیز به همراه خواهد داشت.
دلایل گوناگون می‌توانند باعث شود که دوستان زیاد (یا هیچ دوستی) نداشته باشیم . توجه داشته باشید که این دلایل منحصر به فرد است و ممکن است دربارهٔ همه به این صورت نباشد. اما نگاهی به رایج‌ترین دلایلی که ممکن است دوستی نداشته باشیم می‌اندازیم:
خجالتی بودن: برای برخی افراد آغاز گفت‌وگو با کسی که نمی‌شناسند آسان نیست. به همین خاطر از موقعیت‌های اجتماعی و روابط میان‌فردی پرهیز می‌کنند. این افراد ترجیح می‌دهند تا جایی که ممکن است از ایجاد ارتباط با کسانی که شناختی نسبت به آن‌ها ندارند خودداری کنند. در نتیجه به جای بیرون رفتن و دیدار با افراد تازه در خانه می‌مانند.
اضطراب اجتماعی: اضطراب اجتماعی یکی از اختلالات اضطرابی است که ویژگی اصلی آن احساس پریشانی و ترس شدید در موقعیت‌های اجتماعی است. این حس ترس می‌تواند فلج‌کننده باشد و فرد را از انجام کارهایی که ممکن است او را خوشحال کند، مانند پیدا کردن دوست یا دیدار با افراد تازه بازدارد.
اختلال شخصیت اسکیزوئید: اختلال شخصیت دوری‌گزین یا اسکیزوئید یکی از اختلالات شخصیت است که در آن فرد با هیچ کس ارتباط ندارد یا روابط بسیار محدودی با دیگران برقرار می‌کند. کسانی که دچار اختلال شخصیت اسکیزوئید هستند دوست دارند بیشتر وقت‌ها تنها باشند و به سرگرمی‌های انفرادی علاقه‌ی بیشتری نشان می‌دهند. بیشتر آن‌ها دوست دارند کارهایی انجام دهند که نیاز به همکاری و کار گروهی نداشته باشد (مانند نگهبانی، رانندگی تریلی، شکار و …). ایجاد ارتباط با این افراد بسیار دشوار است.
درون‌گرایی: یکی از دلایل تنها بودن این است که برخی افراد ترجیح می‌دهند تنها باشند. برخی از افراد (به ویژه درونگراها) احساس می‌کنند که باید دوستان بیشتری داشته باشند، اما در واقع ترجیح می‌دهند که تنها باشند و زمان خود را به تنهایی سپری کنند.
سبک زندگی: سبک زندگی نقش مهمی در دوستیابی دارد. ممکن است به دلیل شغل یا سبک زندگی خود فرصت زیادی برای ملاقات حضوری با افراد نداشته باشید و ندانید با توجه به شرایطی که در آن هستید چگونه دوست پیدا کنید.
نتیجهٔ معکوس: برخی افراد تلاش زیادی برای دوستیابی می‌کنند و بیش از حد به خود فشار می‌آورند. این افراد معمولاً نتیجهٔ معکوس می‌گیرند چون مردم آن‌ها را نیازمند می‌بینند یا احساس می‌کنند خیلی زود اطلاعات شخصی خود را به اشتراک می‌گذارند. این حالت برای هیچ کسی جذاب نیست.
دوستی اولویت نیست: برخی افراد دوستی را در اولویت قرار نمی‌دهند. ممکن است دوستان یا آشناهایی داشته باشند، اما با هم در ارتباط نیستند. زمانی که با کسی ارتباط برقرار نکنیم و به او اهمیت ندهیم، او نیز همین رفتار را با ما خواهد داشت و اولویت او نخواهیم بود.
سطحی بودن: دوستی نیازمند عمیق شدن است. ممکن است که دوستی فرد سطحی باشد. افراد زیادی را بشناسد اما نگذارد آن‌ها به وی نزدیک و با او صمیمی شوند.
مسئولیت‌های بیش از اندازه: برخی افراد زندگی خود را فدای کار و مسئولیت می‌کنند و همیشه مشغولند. داشتن یک شغل سخت، تعهدات خانوادگی، برنامه‌های آموزشی فشرده و چیزهایی از این دست اگر بیش از اندازه شوند فرصت ارتباط با دیگران را از ما می‌گیرند
فواید داشتن یک زندگی اجتماعی خوب
دوستی هزاران مزیت دارد که هر کسی می‌تواند آن‌ها را بیان کند. دوستی می‌تواند منبع حمایت عاطفی باشد. دوستان به یک‌دیگر کمک می‌کنند تا از موقعیت‌های دشوار و رویدادهای چالش‌برانگیز زندگی به آسانی گذر کنند. در این‌جا برخی از مزایای داشتن دوست را خواهم گفت:
افزایش شادی: یافته‌های پژوهشگران نشان داده است که برون‌گرا بودن و در نتیجه داشتن دوستی‌ها و حمایت‌های اجتماعی بیشتر، می‌تواند منجر به افزایش شادکامی شود. شادی از داشتن یک زندگی اجتماعی سالم ناشی می‌شود. این به معنای داشتن دوستان کافی است که تعاملات با کیفیتی را برای شما فراهم می‌کنند.
توسعهٔ فردی: دوستی به شما کمک می‌کند تا به عنوان یک شخص رشد کنید. افرادی که دوستی‌های نزدیک یا صمیمی بیشتری دارند، نسبت به افرادی که اصلاً دوستی ندارند، از نظر اجتماعی بهتر سازگار می‌شوند. دوستی فرصت رشد مهارت‌های اجتماعی را فراهم می‌کند.
کاهش پریشانی: انزوای اجتماعی می‌تواند احساس پریشانی روانی را به ویژه در میان سالمندان افزایش دهد. در مقابل، داشتن دوست می‌تواند به کاهش پریشانی روانی کمک کند. این به ویژه در هنگام گذراندن مراحل استرس‌زا از زندگی مهم است.
کاهش خطر ابتلا به بیماری: داشتن دوستی با نتایج سلامتی بهتر همراه است.
چگونه دوست پیدا کنیم؟
پیدا کردن دوست شاید در ظاهر دشوار باشد اما ما این کار را از کودکی یاد می‌گیریم
چگونه دوست پیدا کنیم؟
افراد زیادی وجود دارند که می‌توانید با آن‌ها دوست شوید. در این‌جا من راهکارهای ساده‌ای برای دوستیابی را برای شما خواهم گفت. البته، نیازی به استفاده از همهٔ این پیشنهادها نیست. بهتر است از راهکارهایی استفاده کنید که در مورد شما می‌تواند موثر باشد.
از ملاقات با افراد جدید نترسید. سعی کنید در موقعیت‌هایی که فرصت تعامل با دیگران را دارید، مانند کافی شاپ، کتابخانه یا حتی چت کردن، خود را معرفی کنید. یک راه ساده برای ملاقات با افراد جدید، پیوستن به مکان‌هایی است که افرادی با یک هدف خاص در آن‌جا جمع می‌شوند. مانند باشگاه پرورش اندام، خیاطی، آشپزی و … .
از رد شدن نترسید: ممکن است با هر فردی که با او صحبت می کنید ارتباط برقرار نکنید. اشکالی ندارد! برخی از دوستی ها برای ماندگاری و تبدیل شدن به همراهان مادام العمر است، در حالی که برخی دیگر موقتی هستند.
دنبال افراد با علایق مشترک با خودتان باشید: به این فکر کنید که دوست دارید چه کاری انجام دهید و می‌خواهید این کار را با چه کسی انجام دهید. آیا از خواندن کتاب لذت می‌برید؟ دوستی را پیدا کنید که عاشق خواندن باشد. می‌توانید ساعت‌ها به نقد و بررسی کتاب بپردازید یا خواندن کتابی را با هم آغاز کنید.
آشنایان را به دوست تبدیل کنید: می‌توانید با صحبت کردن با کسانی که می‌شناسید، اطلاعات بیشتری در مورد علایق آن‌ها به دست آورید و با به اشتراک گذاشتن افکار خود با آن‌ها، آشنایان را به دوستان تبدیل کنید.
کارهای داوطلبانه انجام دهید: فعالیت‌های خودجوش و داوطلبانه راهی خوب و آسان برای دیدار و آشنایی با افراد جدید است. بیشتر مردم به کسانی که فعالیت‌های داوطلبانه انجام می‌دهند با دید مثبت نگاه می‌کنند و این افراد را مورد اعتماد می‌دانند. در هنگام فعالیت‌های داوطلبانه با دیگر اعضا تعامل خواهید داشت و می‌توانید زمینه را برای آشنایی بیشتر و آغاز دوستی فراهم کنید.
کمرویی را کنار بگذارید: اگر با کمرویی یا اضطراب اجتماعی زندگی می کنید، راه هایی برای غلبه بر این مسائل وجود دارد. چیزهای جدیدی در مورد خودتان پیدا خواهید کرد و حتی با افرادی ملاقات خواهید کرد که مشکلاتی مشابه شما دارند.
قدرت پذیرش داشته باش: انسان‌ها با هم تفاوت‌های گوناگون دارند. این تفاوت ممکن است در مورد باورهای فردی، دینی، یا حتی واکنش و رفتار در شرایط گوناگون باشد. یکی از توانمندی‌هایی که باید در خودمان پرورش دهیم قدرت پذیرش است. این‌که بتوانیم دیگران را به خاطر باور یا رفتارشان سرزنش یا قضاوت نکنیم و آن‌ها را همان‌گونه که هستند بپذیریم و دوست بداریم بسیار مهم است. تفاوت‌های دیگران با ما به این معنی نیست که آن‌ها افراد هیجان‌انگیزی نیستند. پس به خاطر تفاوت‌های فردی فرصت دوستی با دیگران را از خود نگیرید.
خودتان باشید: بهتر است در دیدار با دیگران خودتان باشید و نقاب نزنید. اگر کسی از شما پرسشی دربارهٔ خودتان داشت راست بگویید و بگذارید دیگران شما را بهتر بشناسند. اگر نمی‌خواهید دربارهٔ چیزی پاسخ دهید کافی است به طرف مقابل بگویید و از دروغگویی و تحریف پرهیز نمایید. هنگامی که فرصت شناخت را از دیگران می‌گیرید با افرادی روبرو می‌شوید که شما را نمی‌شناسند بلکه نقابی را که بر چهره دارید به عنوان آشنا می‌پندارند. در چنین شرایطی اگر دوستی شکل بگیرد پس از افتادن نقاب دوستی پایان خواهد یافت.
دوستانه رفتار کنید: کودکان آغاز کردن دوستی را بهتر از بزرگسالان بلد هستند. لبخند زدن و سلام کردن سرآغاز دوستی با یک فرد جدید است. همان کسی باشید که برای آغاز دوستی با روی باز تلاش می‌کند. به این صورت می‌توانید افراد بیشتری را به سمت خود جذب کنید و دوستان بیشتری داشته باشید.
تعریف کنید: همه دوست دارند مورد تعریف و تحسین قرار گیرند. این می تواند چیزی به سادگی اظهار نظر در مورد یک لباس جدید یا تعریف مدل موی جدید یک فرد باشد. اما فراموش نکنید که تعریف را با چاپلوسی اشتباه نگیرید.
راه‌های تماس را از دیگران بخواهید: این کار را پس از پایان یک مهمانی، گفت‌وگو یا یک چت آنلاین می‌توانید انجام دهید. البته فراموش نکنید در این مورد نباید عجولانه رفتار کرد. اما همیشه منتظر ماندن نیز باعث می‌شود ارتباط هیچ وقت شکل نگیرد. هنگام درخواست راه‌های ارتباطی مانند تلفن، ایمیل و … محترمانه و صمیمانه درخواست کنید و اگر طرف مقابل تمایلی نداشت نباید پافشاری کرد.
نگاه مقتدرانه را کنار بگذارید: شاید افراد از دیدن انسان‌های موفق و مقتدر لذت ببرند و در آغاز جذب این افراد شوند اما این نباید در حدی باشد که طرف مقابل احساس کند شما نگاه از بالا به پایین دارید، یا وی را تحقیر می‌کنید.
کجا دوست پیدا کنم؟
کجا نمی‌توانید دوست پیدا کنید؟ هر جایی می‌تواند نخستین جایی باشد که دوست صمیمی آیندهٔ خود را در آن می‌بینید. اگر نمی‌دانید که کجا با افراد جدید ملاقات کنید، من چند جایی که ممکن است بتوانید در آن ارتباط دوستانه را آغاز نمایید معرفی می‌کنم:
جلسات: شرکت در جلسهٔ مشاورهٔ گروهی، جلسهٔ تولید محتوای آنلاین، گردهمایی‌های گوناگون و حتی یک کنسرت می‌تواند شما را با افرادی تازه آشنا کند که بخواهید شانس دوستی با آنان را آزمایش کنید.
کلاس‌های آموزشی: دانشگاه، کلاس‌های آموزشی در زمینه‌های گوناگون و حتی کلاس‌های آنلاین راه خوب دیگری برای دیدار و ارتباط با افراد تازه است.
محل کار: می‌دانید که دوست و همکار معادل یک‌دیگر نیستند اما همکاران می‌توانند تبدیل به دوستان شما شوند. شاید یکی از همکاران شما نیز به دنبال یافتن دوست باشد و نقاط مشترکی با هم داشته باشید. می‌توانید گفت‌وگو را آغاز کنید تا متوجه شوید آیا تمایل به دیدار خارج از محیط کار در طرف مقابل وجود دارد یا نه.
شبکه‌های اجتماعی: ساده‌ترین راه دوستی با دیگران استفاده از شبکه‌های اجتماعی است. در این شبکه‌ها افراد با باورها و علاقه‌های گوناگون حضور دارند و فعالیت می‌کنند. ایجاد ارتباط با دیگران در شبکه‌های اجتماعی ساده و سریع است و می‌تواند تبدیل به دوستی بلندمدت شود.
بیشتر بیرون برو: در حالی که رسانه‌های اجتماعی راه خوبی برای ارتباط با افراد جدید هستند، بیرون رفتن و قدم گذاشتن در محیط‌های واقعی (رفتن به یک موزه، رستوران، پارک محلی یا کافی شاپ) شما را با تعداد زیادی از مردم آشنا می‌کند.
چگونه دوستی را حفظ کنیم؟
دوستیابی پایان کار نیست بلکه آغاز راه است. اکنون باید به این فکر باشیم که چگونه دوستیمان را حفظ و پایدار کنیم. برای تقویت دوستی راهکارهای گوناگونی وجود دارد از جمله:
برای دوستانتان وقت بگذارید: دیدار با دوستان بسیار مهم است هر چند وقت یک‌بار با دوستانتان قرار ملاقات بگذارید. دیدار با دوستان رابطه را مستحکم می‌کند. البته منظور این نیست که ۲۴ ساعت و ۷ روز هفته کنار هم باشید اما برنامه‌ریزی داشته باشید تا ساعاتی در هفته با هم دیدار کنید.
پرهیز از بدرفتاری: هر کسی از برخی رفتارها خوشش نمی‌آید. ممکن است ما این رفتار را بپسندیم و با آن مشکلی نداشته باشیم. اما هنگامی که پای دوستی به میان می‌آید باید حواسمان را جمع کنیم تا با رفتارهایمان دیگران را آزار ندهیم. اگر دوست من تمایل به گوش کردن موسیقی با صدای خیلی بلند ندارد بهتر است صدای دستگاه پخش موزیک را کم کنم.
پرهیز از سرزنش و قضاوت: هر کسی در زندگی اشتباهاتی دارد که او را آزار می‌دهد. هنگامی که ما در حال خودسرزنشی هستیم دوست نداریم که دیگران نیز ما را سرزنش و قضاوت نمایند. هیچ‌گاه دوستانتان را به خاطر اشتباهاتی که داشته‌اند سرزنش و قضاوت نکنید.
روی ویژگی‌های مشترک تمرکز کنید: هر انسانی بی‌همتاست اما ما با دیگران مشترکاتی نیز داریم. ممکن است علایق و سلایق مشترکی با دوستمان داشته باشیم. تمرکز روی این موارد در دوستی بسیار مهم است.
راستگو باشید: هیچ کسی دوست ندارد با فردی دو رو، ریاکار یا دروغگو در ارتباط باشد. دوستی نیازمند راستگویی است. در برابر دوستانتان نقش بازی نکنید و همیشه حقیقت را بیان کنید.
کمک کنید: هر کدام از ما نیاز به کمک دیگران داریم و هنگامی که این کمک از سوی یک دوست انجام شود حس مثبتی میان هر دو فرد شکل می‌گیرد. کمک به دوستان رابطه را مستحکم‌تر می‌کند و احساس آرامش را برای خودتان نیز به همراه خواهد داشت.
ارسال نظر