رضا رویگری: این روزها "چقدر بدم بازی کنم" باب شده است!

یادداشت اختصاصی "رضا رویگری" برای پارسینه: این روزها مقوله سینما و ورود به دنیای بازیگری طوری شده که در هیچ جای دنیا شاهد آن نیستیم. در هیچ جای دنیا بازیگران با پول و پارتی وارد دنیای بازیگری نمی‌شوند. ما که سال‌های زیادی است در این حوزه فعالیت می‌کنیم اوایل علی‌رغم اطلاع از این وضع این مساله را کتمان می‌کردیم چون به ضرر سینما بود اما امروز با شرایط موجود حتی امکان کتمان این موضوع هم وجود ندارد. این روزها مقوله "چقدر بدم بازی کنم" آنقدر فراگیر است که می‌توان به جرات گفت راه ورود به این عرصه فقط پول است.

با وجودی که کسانی که این‌گونه وارد می‌شوند، هرگز به‌ جایی نمی رسند اما چه کسی پاسخگوی تماشاگری است که این افراد نابلد را تماشا می‌کند. چند وقت پیش خبرنگاری در مورد تاثیر کلاس‌های بازیگری از من سوال کرد. در جواب او گفتم حداقل این کلاس‌ها باعث می‌شود تازه‌واردان الفبای بازیگری را بیاموزند.

اینکه امروز در سینما و تلویزیون حضور بازیگران شاخص کمرنگ شده دلیلی جز حضور ناکاربلدها ندارد. همین موضوع سبب کم شدن مخاطب و صدمه دیدن بدنه سینما و تلویزیون شده است.مسئولین باید سعی کنند کسانی که مردم دوستشان دارند را حفظ کنند.

مقصر اینکه امروز شاهد حضور چنین بازیگرانی هستیم فقط مسئولین هستند. این موضوع مثل این‌است که اشخاصی در خانه من رفت وآمد کنند و من ندانم آنها چه کسانی هستند و چگونه وارد شدند. مسئولین باید پاسخگوی ورود این میهمانان ناخوانده باشند.

چطور برای هرکاری در این کشور صد فیلتر وجود دارد اما برای این موضوع هیچ فیلتری وجود ندارد. البته این کار هم مثل همه کارهای دیگر به جوانان احتیاج دارد. در هالیوود هم بازیگرانی که سال‌هاست در بازیگری فعالیت دارند جای خود را کم‌کم به جوانان می‌دهند و حضورشان کمرنگ می‌شود اما نکته اینجاست که به جوانان شایسته اجازه ورود می‌دهند نه هر کس.

من به شخصه تمایلی به دیدن این تلویزیون ندارم و هر از گاهی سراغ آن می‌روم. اینقدر بازیگران ناکاربلد که بیان و صورت و صدا و خلاصه بگویم، ملزومات اولیه بازیگری را ندارند در تلویزیون حضور دارند که من به شخصه رغبتی برای تماشای آن ندارم.

این طور می‌شود که مردم سراغ شبکه‌های ماهواره‌ای می‌روند و آن شبکه‌ها از تبلیغات کاذب خود چندین برابر سینمای ما درآمد دارندو در نتیجه به تولیدات خود می‌ افزایند.

چطور است که مختار در بازپخش، مخاطبانش از سری اول آن بیشتر می‌شود. کار اگر فیلمنامه خوب، بازگر خوب و کارگردان خوب داشته باشد، مخاطب را جذب می‌کند.

در پایان فکر می‌کنم مسئولین ذی‌ربط باید برای این مشکل چاره‌ای بیاندیشند تا تلویزیون سینما همین مخاطب کم را هم از دست ندهد.