تفاوتهای زنان و مردان در عشق ورزیدن

بااینکه در اکثر فرهنگ‌ها جا افتاده است که روش عشق ورزیدن مردها و زن‌ها با هم متفاوت است و زن‌ها در ابراز عشق و محبت در روابط عاشقانه بهتر عمل می‌کنند، روانشناسان اعتقاد دارند که تحقیقات چندان این ایده را تایید نمی‌کنند.

یک تحقیق جدید که به تازگی در ژورنال Personality and Social Psychology به چاپ رسیده است، مشخص می‌کند که با اینکه مردها به اندازه زن‌ها به ابراز علاقه متمایل هستند، محققان چند تفاوت جالب‌توجه بین زنان و مردان در نحوه ابراز احساساتشان را عنوان می‌کنند.

الیزابت شوئنفلد، محقق این تحقیق و پژوهشگر دانشگاه تگزاس دریافته است که مردها با شروع رابطه‌جنسی و یا انجام مشترک فعالیت‌ها عشق خود را نشان می‌دهند، زنان احساسات خود را با ادعای کمتر و سازگاری بیشتر نشان می‌دهند.

محققان با هر ۱۶۸ زوج شرکت‌کننده در این تحقیق که همه ازدواج اولشان بود، درمورد فعالیت‌ها و ارتباطاتشان با همدیگر طی دو ماه اول زندگی و بعد به صورت سالیانه طی ۱۳ سال بعد از شروع ازدواجشان، مصاحبه کردند.

تقریباً همه زوج‌ها سفیدپوست بودند و بیش از نیمی از آنها تحصیلات عالی داشتند.

برخلاف کلیشه‌های جنسیتی متداول، آخرین یافته‌ها نشان داده است که هرچه مردان همسرشان را بیشتر دوست داشته باشند، محبتشان بیشتر شده و محیطی ایجاد خواهند کرد که زوج می‌توانند انواع و اقسام فعالیت‌ها را در کنار هم انجام دهند، چه فعالیت‌های تفریحی و چه فعالیت‌های مربوط به کارهای خانه.

ولی، به نظر می‌رسد عشق هیچ تاثیری بر میزان مسئولیتی که مردها از کارهای خانه به گردن می‌گیرند ندارد و به نظر نمی‌رسد با عشق بیشتر تمایل آنها به سبک‌تر کردن کارهای همسرشان بیشتر شود.

هر دو جنسیت به یک اندازه به ابراز عشق و محبت خود تمایل دارند

ولی هرچه بیشتر همسرشان را دوست داشته باشند، احتمال اینکه شروع‌کننده رابطه‌جنسی با او باشند بیشتر خواهد بود ولی این مسئله درمورد خانم‌ها صادق نیست و آنها هرچقدر هم که شوهرانشان را دوست داشته باشند، احتمال اینکه اولین قدم را برای رابطه‌جنسی بردارند بسیار کم است.

یافته‌ها نشان می‌دهد که اگر زنی احساس کند شوهرش او را دوست ندارد، به جای اینکه علاقه خود را به او نشان دهد یا در فعالیت‌های مشترک بیشتری با او شرکت کند، خود را بیشتر با روحیات و خواسته‌های او تطبیق خواهد داد.

تحلیل‌های چندلایه در این تحقیق نشان داده است که برخلاف انتظارات تئوریک، هر دو جنسیت به یک اندازه به ابراز عشق و محبت خود تمایل دارند. ولی زن‌ها عشقشان را با انجام رفتارهای منفی و مخالف کمتر نشان می‌دهند و مردها با پیشقدم شدن برای رابطه‌جنسی، مشارکت در برنامه‌های تفریحی و همکاری با همسرشان در کارهای خانه عشقشان را ابراز می‌کنند.

کارشناسان دیگر عنوان می‌کنند که بر تفاوت‌های جنسیتی در ازدواج معمولاً بیش از اندازه تاکید می‌شود.

استیو یاپ، محقق دپارتمان روانشناسی دانشگاه ایالتی میشیگان می‌گوید، «تفاوت‌های جنسیتی خیلی زیادی بین مردها و زن‌ها به طور کل وجود ندارد. اگر به کل این تحقیق نگاه کنید، تفاوت‌های جنسیتی اصلاً به چشم نمی‌آیند.»

یاپ، که بر روی خوشبختی و ازدواج تحقیق می‌کند، دریافته است که بااینکه ازدواج باعث شادی و خوشبختی بیشتر نمی‌شود، ولی از آنها در برابر زوال شادی که در میانسالی اتفاق می‌افتد، محافظت می‌کند.

او می‌گوید، تعداد بسیار کمی از تفاوت‌های جنسیتی از نظر علمی به اثبات رسیده‌اند، مثل قوی‌تر بودن مردها از نظر فیزیکی، تمایلات جنسی قوی‌تر آنها و تمایل بیشترشان به خشونت. او همچنین متذکر می‌شود که حتی این سه خصوصیت با تجربه و ارتباطات اجتماعی قابل اصلاح است.

منبع: مردمان