پارسینه - مصطفی مسجدی آرانی: غلامحسین الهام معاون احمدینژاد شد؛ رئیس جمهور او را «با عنایت به تعهد و تجربه و توانمندیاش» به سمت «معاون توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رییسجمهور» برگزیده است. این ظاهر ماجراست اما شاید قصه جای دیگری غیر از تعهد و تجربه بوده است. در حاضر نشدن ابراهیم عزیزی بر سر کارش و بسته بودن حلقه اطرافیان احمدینژاد در سال آخر.
مردی که هرچه انتقاد و احتمالا ناسزا بوده به خاطر دولت نهم و دهم و شخص محمود احمدینژاد خورده است اما همچنان حامی دولتی است که دیگران انحرافیاش میخوانند. به نظر میرسد تحمل این همه مشقت بدان خاطر است که غلامحسین الهام، محمود احمدینژاد را یکی از آخرین یا احتمالا آخرین امید برای اجرای تئوریهایی میداند که عمری برای به بار نشستن آنها تلاش شده است.
غلامحسین الهام متولد 1338 است و این روزها 52 سالگیاش را میگذارند. لیسانس حقوق قضایی دارد احتمالا قبل از انقلاب از دانشگاه تهران و بعد از آن در دانشگاه تربیت مدرس کارشناسی ارشد و دکترای حقوق جزا و جرم شناسی گرفت. به تبع همین تحصیلات بوده است که بیشتر سمتهای او مرتبط با قانون و قضا بوده است.
البته به غیر از این درسها، درسهای دیگری در پای منبر آیتالله مصباح یزدی هم فرا گرفت هر چند که شاگرد حوزوی او نبوده است. او اکنون مدیر گروه جزا و جرمشناسی دانشگاه تهران است در حالی که برخی از منابع خبری، ریاست او را حاصل بازنشستگی و رای اجباری برخی اعضای این گروه میدانند.
مشاغل الهام: سبز "سپاه و نیروهای مسلح"/ آ بی: سمتهای اجرایی؛ دولتی/ قرمز: سمتهای مربوط به قوه قضاییه/ نارنجی: سمتهای آموزشی/ زرد: سایر
آشنایی با احمدینژاد
آشنایی الهام با احمدینژاد به قول او از زمانی آغاز میشود که احمدينژاد در وزارت علوم، مشاور فرهنگي وزير بود. بعد از آن به قول الهام برحسب اتفاق در ليست جبهه پیروان خط و امام رهبری برای مجلس ششم بودند آن هم دقیقا پشت سر هم در لیست. بعد از آن احمدینژاد به شوراي نگهبان میرود و فعاليتها و ارتباط بيشتر میشود؛ الهام در مركز تحقيقات شوراي نگهبان مشغول بود و همچنين در بخشي از انتخابات و وي نيز مسوول نظارت در استان تهران بود و اين خود باعث شد مقداري از فعاليتها و ارتباطات بيشتر شود.
نقطه عطف بعدی هم موقعي بود كه «آقاي احمدينژاد در شهرداري بود» او میگوید «ما با يكديگر ارتباط كاري نداشتيم و من در آن موقع سخنگوي قوهي قضاييه بودم، ايشان روزهاي اولي بود كه به شهرداري تهران آمده بودند و برايم جالب بود كه با من تماس تلفني گرفت و گفت ما ميخواهيم اصل 142 قانون اساسي را كه در ارتباط با اموال مسوولان است در مورد شهرداران عمل كنيم، بايد چه كاري انجام دهيم؟ و مسوول اين امر چه كسي است؟ كه من وي را به مسوول دفتر اصل 142 ارتباط دادم. در اين موارد بود كه گاهي با يكديگر مشورت ميكرديم ولي هيچوقت رابطه كاري نداشتيم.»
الهام و احمدینژاد یک وصف مشترک دیگر در این دوره داشتند و آن مخالفت با سید محمد خاتمی بود. احمدینژاد در شهرداری از او انتقاد میکرد و الهام در قامت یک عضو حقوقدان شورای نگهبان و از منظر حقوقی. این انتقادات به خصوص در مورد تشکیل هیات نظارت بر اجرای قانون اساسی انجام شد اما نکته جالب این بود که الهام در دولت احمدینژاد در جلسات هیاتی با همین عنوان و کارکرد شرکت کرد.
الهام در نخستین جلسه هیات نظارت بر اجرای قانون اساسی - اردیبهشت 1391
بازیگر بی بازی
غلامحسین الهام اگرچه یکی از بازیگران دولت بوده است و همچنان نیز هست. اما انگار در دولت بازی نیست و شرکت او در دولت الزاما به معنای مشارکت نیست. در بستر فوتبالی اگر بخواهیم بگوییم او دفاع خوبی برای دولت بوده است و هیچگاه بازیسازی نکرده است. مدت مدیدی سخنگویی دولت کرده است و دفتر رئیسجمهور را اداره کرد و در موارد متعددی از دولت دفاع حقوقی و سیاسی کرده است اما به همان اندازه حتی اطلاعاتی از لایههای درونی دولت نداشته است.
روزی در کنفرانس مطبوعاتی از عدم تغییرات در دولت سخن میگوید و چند روز پس از آن کابینه ترمیم میشود و روزی از عدم استفاده از هواپیمای تشریفاتی سخن میگوید و بعد از آن هواپیما مورد استفاده قرار میگیرد. مهمتر از همه اینها هنگامی است که غلامحسین الهام در یکی از کنفرانسهای مطبوعاتی در واکنش به سخنان محمد رضا رحیمی رئیس وقت دیوان محاسبات گفته بود دولت بر دهان متملقان خاک میپاشد اما نه تنها اینگونه نشد که رحیمی در دولت بعدی معاون اول احمدینژاد شد. رحیمی از قول یک جوان سوری نقل کرده بود که اگر قرار بود پیغمبری بعد از رسول اکرم (ص) بیاید؛ آن پیغمبر احمدینژاد بود.
ابوالمشاغل دولت
آن زمانها که سخنی از اختلاس سه هزار میلیارد تومانی نبود یکی از بزرگترین انتقادات به دولت چند شغله بودن غلامحسین الهام بود. وزارت دادگستري، سخنگويي دولت و رياست ستاد قاچاق كالا در کنار استادی دانشگاه و عضویت در شورای نگهبان و چند شغل ریز دیگر علت این انتقادات بود. پاسخ الهام و شورای نگهبان این بود که برخی از این مسئولیتها مانند عضویت در شورای نگهبان شغل نیست. مجلس هشتم البته پس از حرف و حدیثهای مختلف این بود که با کمک مجمع تشخیص مصلحت نظام قانون ممنوعیت اشتغال همزمان در شورای نگهبان و نهادهای وابسته به قوای سهگانه را تصویب کرد. پس از آن از تمامی مشاغلش استعفا کرد تا در شورای نگهبان باقی بماند. الهام پس از استعفایش تاکید کرد که «با دولت هستم و به هر شکل به دولت کمک خواهم کرد». مرداد ماه سال ۱۳۸۹ محمود احمدینژاد در حکمی او را به عنوان مشاور حقوقی خود منصوب کرد و پس از آن هم الهام برای بار دوم سخنگوی دولت شد. بدین ترتیب ایام فراغ طولی نکشید.
غلامحسین الهام و رئیس جمهور در سفر مکه؛ دوره اول ریاست جمهوری
مخالف هاشمی و مجمع تشخیص
در ضدیت الهام با هاشمی رفسنجانی تردیدی نیست. چه قبل و چه بعد از 1388. به تبع این مخالف مخالفتی هم با مجمع تشخیص پیش میآید که گاهی وجهه حقوقی دارد و گاهی اینگونه ابراز میشود که «آقای هاشمی راس مدیریت جریان ضددولت است» و اگر من «جای رئیس جمهوری بودم در جلسات مجمع شرکت نمیکردم». او در مصاحبه دیگری هم درباره حضور برخی افراد در دوره جدید مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: «بیکاری برای سیستم، مزاحمت ایجاد میکند.» موضع گیری که واکنش سختی برای او به همراه داشت.
در کنار مجمع تشخیص مصلحت، الهام یکی از منتقدین جدی مجلس شورای اسلامی در دوره هشتم هم بوده است. او مجلس را سنگ جلوی پای دولت می دانست و خصوصا در ماجرای سوال از رئیسجمهور مواضع تندی علیه مجلس و نمایندگان گرفت. البته رابطه او با مجلس هفتم خوب بود تا جایی که برای عنوان حقوقدانی شورای نگهبان 174 رای بدست آورد در حالیکه در همین انتخابات در مجلس ششم تنها 4 رای آورده بود.
انحرافی یا پایداری؟
الهام در سال 1385 مصاحبهای کرده بود و در آن مصاحبه از احتمال تغییر روحیه احمدینژاد سخن گفته بود اما شاید هیچگاه تصور نمیکرد بعدها از دل دولت، جریانی به اصطلاح انحرافی خارج شود . او البته در مقابل این جریان به شکل جدی و صریح نایستاده است، میگوید مخالف واژه جریان انحرافی است و چند نفر در مبانی در گفتمان دچار انحراف شدهاند. همین موضوع باعث ایراداتی به او شده است و برخی او را حامی جریان انحرافی میدانستند. اما رابطه با آیتالله مصباح و جبهه پایداری، میرفت که این ادعا را تضعیف کند.
الهام عضو هیات موسس جبهه پایداری هم بوده است. او جبهه پایداری را همان طرفداران دولت میدانست و در در این جبهه ذهنیت او نه تنها معطوف به مجلس نهم که به ریاست جمهوری یازدهم است و صریحا گفته است که رئیس جمهور بعدی از خودمان (جبهه پایداری) است. او البته معتقد بود این جبهه با جریان انحرافی نسبتی ندارد. با این حال خبر استعفای الهام از جبهه پایداری به دلیل مشغله کاری یا به تعبیر دیگر حذف او از این جبهه، شاید شاهدی بر ادعای اختلاف میان اعضای اصلی جبهه پایداری باشد و رابطه او با این گروه سیاسی را نیز قطع کند.
الهام در کنار همسر
غلامحسین الهام در عمر خود کم سخنگو نبوده است اما شاید برای تمامی عمر خود باید پاسخگوی اعمال و رفتار همسر خود باشد تا جایی که این مساله باعث اعتراض او شده بود و در روز رای اعتماد به عنوان وزیر دادگستری هم گفت «من به آزادي فكر و بيان قائلم به ويژه در مورد خانم ها و اصطلاحاً مردسالاري بدخيم ندارم.» و افزود: «مرد چنين ولايتي بر همسر خود ندارد كه به او بگويد چگونه فكر كن يا چگونه بنويس.» همسرش فاطمه رجبی معلم سابق دبیرستان در تهران بوده است و میگویند عذرش به خاطر تفاسیر خاصش از تاریخ معاصر خواسته شد. پس از آن به نوشتن دیدگاههایش در مورد مسائل سیاسی پرداخت و موضعگیریهای تند او در مورد اشخاصی چون هاشمی رفسنجانی کار را تا آنجا پیش برده بود که پدرش علی دوانی از اعمال او اعلام برائت کند. حاصل ازدواج این زن و شوهر دو فرزند به نامهای علی و صادق است.
الهام در زندگی شخصی، نه در نام که در عمل ساده و ساده زیست است. در دانشکده حقوق دانشگاه تهران به دستشوییهای مشترک با دانشجویان میرود و پس از پایان دوره وزارتش در وزارت دادگستری اعلام میکند جز سه دانگ منزل مسکونی واقع در شهرک آزادی، یک دستگاه اتومبیل پراید مدل 1386، یک خط تلفن ثابت، یک خط تلفن همراه، حسابهای بانکی به شمارههای اعلام شده قبلی بانک ملی چیزی ندارد.
غلامحسین الهام در منزل شخصی - عکس: ایسنا
این شرح حال مردی است که آنقدر رئیسجمهور فعلی ایران را دوست دارد که در هنگام تودیعش از وزارت دادگستری گفت: «من رئيس جمهور را بسيار دوست دارم و دوست داشتن هم گناه نيست» و هم چنين از به كار بردن تعابيري چون از این توديع، «دلتنگ مي شوم و دلتنگيام را نمي توانم پنهان كنم چون ديگر دكتر را كمتر مي بينم و راه دل از ديگر مسيرها جداست.» ابا نداشته است. دولت هم نشان داده که به این محبت بیشتر نیاز دارد تا کارهای الهام. همه میدانند وزیر دادگستری و ریاست دفتر احمدینژاد در دوره اول و مشاور حقوقی و سخنگوی دولت و حتی همین معاونت او در دوره دوم سمتهای مهمی نیست.
ارسال نظر