فقر عاملی در افزایش زورگیریهاست
پارسینه: رییس انجمن روانشناسی اجتماعی ایران معتقد است فقدان سلامت اجتماعی در شهر جدی است و باید در برابر مشکلات اجتماعی رویکردی علمی اتخاذ کرد.
مجید صفارینیار درباره علت پیدایش جرم زورگیری در جامعه گفت: فقر ممکن است یکی از عاملهای مهم باشد. عدهای به دلیل فقر و نداشتن مهارتهای کاری ممکن است به این جرمها روی بیاورند.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: برخی ممکن است بیمار روانی باشند. بحث بعدی افرادی هستند که شخصیتهای ضد اجتماع دارند و دلشان برای قربانیان نمیسوزد. آنها احساس گناه ندارند و ساختار پرورشی آنها دچار اشکال است. این گروه معمولا از 18 سالگی به این جرمها سوق پیدا میکنند و بر اساس نوع شخصیتشان به رفتار ضد اجتماعی روی میآورند.
بیتفاوتی شهروندان آفت کلانشهرها
این روانشناس اجتماعی در بیان چرایی بیتفاوتی مردم هنگام وقوع اینگونه جرمهای خیابانی و درگیر نشدن آنها اظهار داشت: تنها موجوداتی هستیم که با جمعیت 12 میلیونی کنار هم زندگی میکنیم. همراه این ازدحام و شلوغی بیتفاوتی آفت شهرهای بزرگ میشود. وقتی ما به روانشناسی شهری و شهروند کمکیار توجه نداریم و فقر و بیکاری استاندارد نیست و در برابر مشکلات اجتماعی رویکرد علمی نداریم، در نتیجه شهروندان نمیدانند چگونه باید رفتار و تعامل کنند.
رییس انجمن روانشناسی اجتماعی ایران افزود: به دلیل مشکلات فراوان معیشتی و درگیریهای متفاوت در شهرهای بزرگ شهروند مجبور است به خیلی از پیرامون خود بیتفاوت باشد. یکی از این بیتفاوتیها در کمکهای اجتماعی نمایان میشود.
همه از تهران ناراحتند اما بازهم در تهران زندگی می کنند
این استاد دانشگاه گفت: نیازمند روانشناسی شهری هستیم. همه از تهران ناراحتند اما باز هم در تهران زندگی میکنند. در شرایط حاضر نیازمند روانشناسی اجتماعی هستیم. باید به فقدان سلامتهای اجتماعی توجه ویژه داشته باشیم.وی در بیان دیگر علتهای بیتفاوتی مردم افزود: بحث دیگر این است که تمام مسائل در شهرهای بزرگ شکل تخصصی پیدا میکند. در جامعه، وقتی مردم با صحنه زورگیری روبهرو میشوند به دلیل نیاز به تخصص در برخورد با این مجرمها و احتمال خطری مانند چاقو خوردن درگیر مساله نمیشوند.
رسانهای شدن خوب یا بد؟
این استاد دانشگاه درباره مثبت یا منفی بودن رسانهای شدن زورگیریها اظهار داشت: انتشار از یک بعد هشدار دهنده خوب است. هم هشداری است برای مسئولان و هم هشداری به شهروندان تا چارهای بیاندیشند. با استفاده از این اطلاعات میتوان نقاط حادثه خیز را بیشتر شناخت. اما از روی دیگر ممکن است تاثیر منفی داشته باشد و ایجاد ناامنی روانی بکند.
وی افزود: اکنون جایگاه ناامنی در مقایسه با دیگر کلانشهرها نداریم. اما انتشار اینگونه تصویرها میتواند کارکرد هشدار داشته باشد و مفید است. باید این نکته توجه کنیم این گونه صحنهها ممکن است برای یک فرد هیجانپذیر لذت بخش باشد؛ اما یک کودک ممکن است با دیدن این صحنهها آزار ببیند.
منبع :شهر
این استاد دانشگاه تصریح کرد: برخی ممکن است بیمار روانی باشند. بحث بعدی افرادی هستند که شخصیتهای ضد اجتماع دارند و دلشان برای قربانیان نمیسوزد. آنها احساس گناه ندارند و ساختار پرورشی آنها دچار اشکال است. این گروه معمولا از 18 سالگی به این جرمها سوق پیدا میکنند و بر اساس نوع شخصیتشان به رفتار ضد اجتماعی روی میآورند.
بیتفاوتی شهروندان آفت کلانشهرها
این روانشناس اجتماعی در بیان چرایی بیتفاوتی مردم هنگام وقوع اینگونه جرمهای خیابانی و درگیر نشدن آنها اظهار داشت: تنها موجوداتی هستیم که با جمعیت 12 میلیونی کنار هم زندگی میکنیم. همراه این ازدحام و شلوغی بیتفاوتی آفت شهرهای بزرگ میشود. وقتی ما به روانشناسی شهری و شهروند کمکیار توجه نداریم و فقر و بیکاری استاندارد نیست و در برابر مشکلات اجتماعی رویکرد علمی نداریم، در نتیجه شهروندان نمیدانند چگونه باید رفتار و تعامل کنند.
رییس انجمن روانشناسی اجتماعی ایران افزود: به دلیل مشکلات فراوان معیشتی و درگیریهای متفاوت در شهرهای بزرگ شهروند مجبور است به خیلی از پیرامون خود بیتفاوت باشد. یکی از این بیتفاوتیها در کمکهای اجتماعی نمایان میشود.
همه از تهران ناراحتند اما بازهم در تهران زندگی می کنند
این استاد دانشگاه گفت: نیازمند روانشناسی شهری هستیم. همه از تهران ناراحتند اما باز هم در تهران زندگی میکنند. در شرایط حاضر نیازمند روانشناسی اجتماعی هستیم. باید به فقدان سلامتهای اجتماعی توجه ویژه داشته باشیم.وی در بیان دیگر علتهای بیتفاوتی مردم افزود: بحث دیگر این است که تمام مسائل در شهرهای بزرگ شکل تخصصی پیدا میکند. در جامعه، وقتی مردم با صحنه زورگیری روبهرو میشوند به دلیل نیاز به تخصص در برخورد با این مجرمها و احتمال خطری مانند چاقو خوردن درگیر مساله نمیشوند.
رسانهای شدن خوب یا بد؟
این استاد دانشگاه درباره مثبت یا منفی بودن رسانهای شدن زورگیریها اظهار داشت: انتشار از یک بعد هشدار دهنده خوب است. هم هشداری است برای مسئولان و هم هشداری به شهروندان تا چارهای بیاندیشند. با استفاده از این اطلاعات میتوان نقاط حادثه خیز را بیشتر شناخت. اما از روی دیگر ممکن است تاثیر منفی داشته باشد و ایجاد ناامنی روانی بکند.
وی افزود: اکنون جایگاه ناامنی در مقایسه با دیگر کلانشهرها نداریم. اما انتشار اینگونه تصویرها میتواند کارکرد هشدار داشته باشد و مفید است. باید این نکته توجه کنیم این گونه صحنهها ممکن است برای یک فرد هیجانپذیر لذت بخش باشد؛ اما یک کودک ممکن است با دیدن این صحنهها آزار ببیند.
منبع :شهر
ارسال نظر