بیماری کلوئید چیست؟ / علل ابتلا به این بیماری + درمان

کلوئید یا گوشت اضافه به ضایعات پوستی گفته میشود که به صورت برجسته روی سطح پوست ایجاد می‌شوند. اسکار کلوئیدی معمولا بعد از سوختگی، جراحی، عفونت، آکنه و در قسمت بالایی بدن مخصوصا روی چشم، گردن، صورت و کمر مشاهده می‌شود.

کلوئید چیست؟

هنگامی که پوست آسیب می‌بیند، بافت گرانولیشن ایجاد میشود تا روی زخم را بپوشاند اگر بافت گرانولیشن بتواند به پوست طبیعی تبدیل شود تقریبا اثری از زخم به جا نمی‌ماند، ولی در صورتی که این مسیر با مشکل یا تاخیر مواجه شود بافت فیبری به نام بافت اسکار بر روی زخم ایجاد می‌شود تا آسیب را ترمیم و محافظت کند که اغلب از لحاظ نوع بافت، تراکم عروق و اعصاب و حتی رنگ، کمی با پوست طبیعی متفاوت است. در برخی موارد، این بافت اضافی بیشتر رشد می‌کند و فراتر از ناحیه زخم می‌شود و بافت صاف و سختی به نام کلوئید یا اسکار هایپرتروفیک را تشکیل می‌دهد.

گرچه کلوئید‌ها برای سلامتی شما مضر نیستند، اما بیشترین نگرانی که ایجاد می‌کنند، عدم زیبایی در نواحی ایجاد شده می‌باشد، البته حاِئزاهمیت است که تشخیص کلوئید فقط با نظر پزشک صورت می‌گیرد

علائم کلوئید چیست؟

علائم کلوئید می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

- منطقه‌ای از پوست که به صورت گوشتی و به صورت زخم صورتی، قرمز یا بنفش باشد.
- معمولاً یک زخم برجسته با سطح صاف است. در انتها معمولاً تیره‌تر از پوست فرد است و حاشیه آن از مرکز آن تیره‌تر است.
- ناحیه برآمده از پوست که معمولاً برجسته است و با گذشت زمان ممکن است بزرگتر شود.

اندازه کلوئید

اندازه کلوئید‌ها می‌تواند از کوچکتر از یک اینچ تا ۱۲ اینچ یا بیشتر باشد.
اسکار کلوئیدی می‌تواند در مناطق وسیعی از بدن شما ایجاد شود، اما این به طور کلی نادر است

عوامل ایجاد زخم‌های کلوئید

عوامل مختلفی می‌توانند احتمال ایجاد زخم‌های کلوئیدی را افزایش دهند، از جمله:

ژنتیک: حدود یک سوم افرادی که به کلوئید مبتلا می‌شوند، یک خویشاوند نزدیک دارند که این بیماری را دارند.
قومیت: طبق بررسی‌های انجام شده، در ایالات متحده آمریکا، کلوئید‌ها بیشتر در نژاد آسیایی، لاتین و آفریقایی دیده می‌شوند.
سن: کلوئید‌ها بیشتر دربین افراد ۱۰ تا ۳۰ ساله دیده می‌شود.
محل آسیب: احتمال رشد کلوئید‌ها در قسمت فوقانی کمر، شانه‌ها و سینه، جایی که پوست سفت است، وجود دارد.
نوع آسیب: از بین رفتن بافت سالم با جراحی و سوختگی و هر علت می‌تواند زمینه ساز کلویید باشد.

در ادامه برای دیدن روش‌های درمانی این بیماری همراه اندیشه معاصر باشید.

روش‌های درمانی کلوئید چیست؟

اسکار کلوئید نتیجه تلاش بدن برای ترمیم خود است. پس از برداشتن خانگی کلوئید، بافت اسکار ممکن است دوباره رشد کند و گاهی اوقات بزرگتر از قبل شود؛ لذا هرنوع دستکاری عمقی یا جراحی غیرتخصصی کلویید اصلا توصیه نمی‌شود. در بسیاری موارد بیمار با جراحی یک کلویید کوچک باعث میشود تا کلویید بزرگتری ایجاد شود.

در ابتدا، پزشک سعی می‌کند درمان‌های کم تهاجمی همچون استفاده از کرم‌های ترمیم کننده مناسب، یا کرم‌هایی که توان برگشت کلویبد در مراحل اول را دارند و روغن‌های مرطوب کننده خاص پوست که به کاهش اندازه کلوئید کمک می‌کند را انتخاب کند. با این کار کلوئید‌ها تمایل پیدا میکنند، با گذشت زمان، منقبض شده و صاف شوند.
در مرحله بعد در صورت از بین نرفتن کلوئید، پزشک زیبایی از روش‌هایی مانند پد سیلیکون، پانسمان فشار یا تزریق استفاده می‌کند، به خصوص اگر اسکار کلوئید نسبتاً جدید باشد. این روش‌های درمانی برای اثرگذاربودن نیاز به استفاده مکررو دقیق دارند که حداقل سه ماه طول می‌کشد تا ازبین بروند. تعیین دوز داروی مورد نیاز برای تزریق و نحوه و عمق تزریق بسیار در اثرگذاری کلویید نقش دارند. در مراحل اول اغلب از تزریق ترکیبات کورتونی در خود ضایعه اسفاده می‌شود در صورتی که موثر نباشد، میتوان از دیگر دارو‌های تخصصی برای تزریق در کلویید استفاده کرد.

درمان‌های خانگی کلوئید
سیر

در سیر آنزیم‌هایی وجود دارد که باعت متوقف شدن ساختن بافت و رنگدانه‌ها در کلوئید می‌شود، البته امکان تحریک در ناحیه هم وجود دارد که این بستگی به نوع پوست و کلوئید دارد. اگر استفاده از سیر در محل باعث ایجاد هرگونه تحریک شد، بلافاصله آن را متوقف کنید. با توجه به غیرقابل پیش بینی بودن واکنش بدن به این نوع درمان‌های خانگی تا جایی که مقدور هست از این نوع درمان‌ها پرهیز کنید.

عسل

عسل می‌تواند اندازه کلوئید‌ها را کاهش دهد، زیرا التهاب را مهار می‌کند.
ممکن است شخصی سعی کند عسل خام را در منطقه آسیب دیده استفاده کند.
بعد از بسته شدن سطح زخم در صورتی که عسل الودگی نداشته باشد گزینه مناسبی برای ترمیم زخم است، ولی روی زخم باز الودگی‌های موجود در عسل ممکن است منجر به سمیت با توکسین بوتولینوم و بروز بیماری بوتولیسم شود. این نکته بویژه در زخم‌های کودکان بسیار حائز اهمیت است.

پیاز

پیاز می‌تواند سلول‌هایی به نام فیبروبلاست را که باعث ایجاد بافت زخم در پوست می‌شوند را متوقف کند. آب پیاز را به جای زخم بمالید. ژل پیاز باعث کاهش اندازه کلوئید می‌شود. ولی همانطور که در مورد سیر گفته شد ممکن است بدلیل بروز حساسیت و واکنش پوستی منجر به بزرگتر و وسیع‌تر شدن کلویید شود.

آب لیمو

آب لیمو به دلیل داشتن خاصیت آنتی اکسیدان و ویتامین ث، در درمان انواع اسکار مفید است و بطور طبیعی پوست را لایه برداری می‌کند. علاوه بر این آب لیمو بدن را سم زدایی و جذب ویتامین‌ها و مواد معدنی را تسهیل می‌سازد. بعد از چند هفته استفاده متوالی از آب لیمو، رنگ و اندازه اسکار بهبود می‌یابد.

سرکه سیب

خاصیت اسیدی سرکه سیب به کاهش سوزش و کوچک شدن سایز اسکار کمک می‌کند.

آلوئه ورا

مرطوب نگه داشتن جای زخم و اسکار پس از استفاده محصولات خانگی یا تجاری به منظور بهبود جای زخم اهمیت زیادی دارد. آلوئه ورا به دلیل داشتن خاصیت ضد التهابی یکی از گیاهان مفید برای هیدراته نگه داشتن پوست است.

جراحی کلوئید چگونه است؟

همچنین ممکن است پزشک برای کاهش التهاب و کاهش خطر بازگشت کلوئید، تزریق کورتون را بعد از جراحی توصیه کند.
درهرصورت با توجه به احتمال بزرگتر شدن کلویبد با جراحی این روش فقط باید توسط پزشکان متخصص انجام شود.

درمان کلوئید با کرایوتراپی

در درمان کلوئید با کرایوتراپی جلسات درمانی متعدد مورد نیاز است. درمان ممکن است موجب هایپوپیگمانتاسیون گردد. در این پروسه درمانی از نیتروژن مایع و به میزان کمتر از اکسیژن و هیدروژن مایع (با دمای زیر صفر) استفاده می‌شود. مکانیسم کرایوتراپی را در رایج‌ترین ماده مورد استفاده در کرایو، نیتروژن مایع است که نقطه جوشی معادل ۱۹۶- درجه سانتی گراد دارد و با استفاده از آن بر روی کلوئید یک فازانتقال حرارت سریع از پوست به مایع فریز کننده اتفاق افتاده و مقدمات تخریب سلولی در محل ضایعه فراهم می‌شود. مطالعات نشان داده است که پس از یک تخریب سریع، توانایی تولید کلاژن فیبروبلاستها، به حداقل می‌رسد و این، موجبات درمان ضایعاتی نظیر کلوئید را به بهترین وجه فراهم می‌کند.

عوارض درمان کلویید با کرایوتراپی
احساس دردی مختصر
قرمزی و التهاب
تاول (که از شایعترین عوارض کرایوتراپی می‌باشد)
عفونت (این عارضه با شیوع کمی همراه است و معمولا رخ نمی‌دهد)
ایجاد اسکار (عارضه‌ای نادر است که در صورت فریز کردن عمقی پوست ایجاد می‌شود)
تغییرات رنگدانه‌ای نیز در پوست اطراف ضایعه ممکن است ایجاد شود و بیشتر در افراد دارای پوست‌های تیره دیده می‌شود. این عارضه ممکن است پس از مدتی از بین برود.

برای خواندن مطالب بیشتر راجع روش کرایو تراپی همراه اندیشه معاصر بمانید.

کرایو تراپی (سرما درمانی) چیست؟

سرما درمانی یا کرایوتراپی یک روش درمانی برای بیماری‌های پوستی است که در آن ماده‌ای بسیار سرد به ضایعه پوستی پاشیده می‌شود تا ضایعه پوستی درمان شود. مواد زیادی برای این کار استفاده می‌شود که شایع‌ترین آن‌ها نیتروژن مایع می‌باشد. کرایوتراپی برای درمان مشکلات پوستی فراوانی از جمله، اکتینیک کراتوز (Actinic keratoses)، ضایعات ویروسی مثل زگیل (warts) و مولوسکوم کنتاژیوزوم (molluscum contagiosum) و سبورییک کراتوز (Seborrhoeic keratoses) اشاره کرد.

کرایو تراپی چگونه انجام می‌شود؟

در روش سرما درمانی نیتروژن مایع توسط وسیله‌ای به نام کرایواسپری به مدت چند ثانیه به ضایعه پاشیده می‌شود. بسته به اینکه عمق ضایعه و قطر ضایعه چقدر باشد مدت زمان متفاوت است. گاهی اوقات کرایوتراپی تکرار می‌شود که به آن چرخه کرایوتراپی- ذوب گفته می‌شود.

مراحل درمانی پس از کرایوتراپی چگونه است؟

انجام کرایوتراپی ممکن است با کمی سوزش یا درد همراه باشد. گاهی اوقات پس از انجام. تورم و قرمزی در محل مشاهده می‌شود در این صورت می‌توان با استفاده از کورتون‌های موضعی سوزش، درد یا قرمزی را کم کرد. گاهی اوقات لازم است برای کاهش التهاب از آسپرین یا مسکن‌ها استفاده شود. ممکن است چند ساعت پس از سرما درمانی در محل، حالت تاولی پیدا کند و این تاول حاوی ماده بنفش رنگ باشد. در صورتی‌که درمان نزدیک چشم انجام شود ممکن است باعث تورم چشم شود.

مراقبت‌های پس از کرایوتراپی چگونه است؟

ضایعه پس از درمان نیازی به مراقبت خاصی ندارد می‌توان آن را روزی یک یا دوبار شست و شو داد و محل سرما درمانی را تمیز نگه‌داشت. نیازی به پانسمان ضایعه بعد از کرایوتراپی نیست، ولی در صورتی که محل ضایعه جایی است که با لباس تماس دارد یا در معرض ضربه است بهتر از پانسمان انجام شود. پس از اینکه تاول از بین رفت و دلمه تشکیل شد، بهتر است یک کرم مرطوب کننده یا وازلین روی محل استفاده شود و از جدا کردن دلمه‌ها خودداری شود. دلمه‌ها خود به خود طی ۵ تا ۱۰ روز در صورت و سه هفته در دست جدا می‌شود.

با انجام یک کرایوتراپی استاندارد ضایعات پوستی مثل اکتینیک کراتوز (Actinic keratoses) زگیل‌های ویروسی و سبورییک کراتوز (Seborrhoeic keratoses) کاملا از بین می‌رود و جای آن‌ها بر روی پوست کاملا نرمال است. کرایوتراپی در درمان زگیل‌های تناسلی بسیار موثر و مطمئن عمل می‌کند.

در چه مواردی کرایوتراپی ممنوع است؟

کرایوتراپی باید در افراد مسن و کودکان با احتیاط بیشتر انجام شود چرا که احتمال تشکیل تاول و اسکار در این افراد بیشتر است. در افراد دیابتی نیز باید مراقب ایجاد زخم پس از انجام کرایوتراپی باشیم. افرادی که پوست سبزه دارند این احتمال وجود دارد که بعد از کرایوتراپی دچار بی‌رنگی پوست (هیپوپیگمانتاسیون) شوند. در نواحی که پوست به اعصاب نزدیک است (مانند کنار انگشتان) باید کرایوتراپی با احتیاط انجام شود./ اندیشه معاصر