قلب تپنده آموزش

پارسینه: در سال ۱۹۹۴ میلادی سازمان علمی-فرهنگی سازمان ملل (UNESCO) با همکاری چند سازمان جهانی دیگر از جمله سازمان جهانی کار (ILO) و آموزش جهانی (EI) و به پیشنهاد فدریکو مایور مدیرکل وقت سازمان، روز پنجم اکتبر -برابر با ۱۳ مهر- را به عنوان روز جهانی معلم تعیین میکنند و به همین مناسبت هر سال در این روز برنامههای ویژهای در گرامیداشت و پاسداشت معلم و حرفه معلمی در سراسر جهان برگزار میشود.
همانطور که این پاندمی کرونا نشان میدهد، معلمان سهم عمدهای در تضمین تداوم یادگیری و حمایت از سلامت ذهن و جسم دانشآموزان دارند و یونسکو نیز با درک این واقعیت به انتخاب این شعار برای روز جهانی معلم سال ۲۰۲۱ اقدام کرده است. با انتشار وسیع و گسترده این ویروس منحوس در دنیا و عوارض پاندمی آن در دو سال اخیر، تقریبا بیش از ۱.۵ میلیارد دانشآموز و به عبارتی بیش از ۹۰درصد کل جمعیت دانشآموزان ثبتنامی در مدارسِ دنیا، تعطیل شده است و این رویداد روی کارحرفهای بیش از ۶۵ میلیون معلم تاثیر گذاشته، به گونهای که عدم آموزش حضوری و آسیبهای آموزش مجازی، نقاط ضعف نظامهای آموزشی جهان را بیش از پیش عیان کرده است و آثار مترتب بر این شیوه تاثیر مخربی بر جوامع مختلف داشته و رشد بیعدالتیها را تشدید کرده است. معلمان به عنوان راهبران آموزش و به تعبیر سازمان یونسکو «قلب تپنده آموزش» با هدف جلوگیری از این آسیبهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جهان مبتنی بر بازیابی شکل و شیوه آموزش براساس محدودیتهای ناشی از بحران کرونا دست به نوآوریهای بزرگی زدند و با شعار «مدرسه تعطیل است، ولی آموزش تعطیل نمیشود» موضوع آموزش را در بستر اینترنت و شبکههای اجتماعی پیگیری کردند و در این مسیر تلاش بر این بود تا هیچ دانشآموزی از آموزش بازنماند. در سراسر جهان، معلمان فردی و گروهی تلاش کردند تا راهحلهایی بیابند و محیطهای یادگیری جدیدی برای دانشآموزانشان پیدا کنند تا کاری کنند که آموزش ادامه یابد و در حال حاضر هم که واکسیناسیون با سرعت بیشتری در جریان است؛ نقش معلمان در حمایت از دولتها برای اجرای بازگشایی مدارس و ارایه مشاوره تخصصی به دانشآموزان بسیار حائزاهمیت است. با رشد سریع تکنولوژیهای نوین و وابستگی ابزارهای قدرت به این نوع فناوریها و همچنین تغییر مولفه امنیت از سیستمهای سنتی معطوف به تجهیزات جنگی به امنیت سایبر و اهمیت آموزشهای دیجیتال و تاثیر آن در اقتصاد کشورها باعث شده تا موضوع آیندهنگری مقوله آموزش را فراتر از پاندمی کرونا در سال ۲۰۱۹ مورد بررسی و بازنگری قرار دهیم و لازم است تا انعطافپذیری نظام آموزشیمان را افزایش دهیم تا بتوانیم سریع و موثر به این نوع بحران و دیگر بحرانهای مشابه که بعضا میتواند امنیتی تلقی شود، واکنش مناسب نشان دهیم و این به معنای حمایت اقتصادی و مالی از آموزش و پرورش در جهت سرمایهگذاری بر تربیت معلم باکیفیت و توانمند و کارآمد به عنوان قلب تپنده آموزش در بدو ورود به نظام تعلیم و تربیت و تداوم برنامههای ارتقای حرفهای معلمان موجود است. بدون شک بیتوجهی به موارد فوق و عدم اقدام اضطراری در افزایش سرمایهگذاری در بحث آموزش ممکن است به فاجعه جبرانناپذیری در یادگیری و بازتولید پدیده بیسوادی در جوامع تبدیل شود که در این صورت برای جبران خسارت ایجاد شده باید هزینههای هنگفتی درنظر گرفت. همچنین لازم است برای تربیت نیروی کار انعطافپذیر تعلیم و تربیت در دوران بحران، تمام معلمان به مهارتهای آموزش در بستر اینترنت و شبکههای اجتماعی و شیوه آموزش تلفیقی مجهز شوند و در این زمینه دولتها در ایجاد و فراهم کردن و دسترسی عادلانه همه دانشآموزان به ابزارهای هوشمند و زیرساختهای دیجیتال در همه نقاط کشور برای تحقق شعار اعلامی یونسکو در سال ۲۰۲۱ نقش تعیینکنندهای دارند.
امیرعباس میرزاخانی
ارسال نظر