گوناگون

انواع شکستگی شانه و روش های درمان

پارسینه: سه استخوان در کنار یکدیگر قرار گرفته و مفصل شانه را تشکیل می دهند: استخوان بازو (هومروس)، استخوان ترقوه و تیغه شانه (حفره گلنوئید). زمانی که فرد دچار شکستگی شانه می شود یکی از این استخوان ها آسیب می بیند.

به گزارش پارسینه ،تعیین بهترین روش درمان به نوع آسیب بستگی دارد. در ادامه با شکستگی های مختلف شانه و اقداماتی که می توان برای درمان این آسیب ها انجام داد آشنا خواهید شد.

شکستگی پروگزیمال بازو

اکثر افرادی که درباره شکستگی شانه صحبت می کنند شکستگی استخوان پروگزیمال بازو را تجربه کرده اند.

این شکستگی آسیب به قسمت بالای استخوان بازو (پروگزیمال) که مفصل توپی و سوکتی شانه را تشکیل می دهد است.

شکستگی های پروگزیمال بازو در بیماران جوانتر در نتیجه آسیب های تروماتیک رخ داده و در افراد مسن به دلیل پوکی استخوان شایع هستند.

این نوع شکستگی انواع مختلفی داشته و درمان مشکل از یک آویز ساده گرفته تا جراحی تعویض شانه متغیر است.

بنابراین برای یافتن بهترین گزینه درمانی مهم است انتظارات خاصی که در مورد عملکرد شانه دارید را با جراح ارتوپد در میان بگذارید.

شکستگی شانه ترقوه

شکستگی ترقوه یک نوع شکستگی رایج شانه است و در سنین مختلف در بسیاری از نوزادان تا سالمندان رخ می دهد.

اکثر شکستگی های ترقوه به راحتی با استراحت و استفاده از آویز درمان می شوند، اما در برخی موارد لازم است جراحی تهاجمی تر انجام شود.

شکستگی گلنوئید

گلنوئید حفره مفصل شانه و بخشی از تیغه شانه (کتف) را تشکیل می دهد. شکستگی این استخوان نسبتا غیر معمول است.

شکستگی گلنوئید گاهی با دررفتگی شانه همراه بوده و در صورت عدم درمان اغلب منجر به بی ثباتی مداوم شانه می شود.

شکستگی های کتف

کتف نام دیگر تیغه شانه است. تیغه شانه یک استخوان پهن و نازک است که حفره مفصل توپی و سوکتی (گلنوئید) شانه را نیز تشکیل می دهد. تیغه شانه در حرکت طبیعی شانه نقشی بسیار مهم دارد.

شکستگی های کتف اغلب با ضربه های قابل توجه در ارتباط هستند. افرادی که دچار شکستگی کتف می شوند به دلیل موقعیت تیغه شانه باید از نظر آسیب های قفسه سینه نیز مورد ارزیابی قرار گیرند.