ملارد «بیمار» دارد، بیمارستان ندارد
پارسینه: شهر ملارد که 3 سال است در تقسیمات کشوری به شهرستان ارتقا یافتهاست، حتی یک بیمارستان هم ندارد. این شهرستان با جمعیت 500 هزار نفری خود حتی یک مرکز درمانی دولتی هم ندارد تا اقشار آسیبپذیر و کمدرآمد آن بتوانند با مراجعه به آنجا از رنجهای خود بکاهند.
شهر ملارد که 3 سال است در تقسیمات کشوری به شهرستان ارتقا یافتهاست، حتی یک بیمارستان هم ندارد. مشکل درمانی مردم این شهرستان فقط به اینجا ختم نمیشود. این شهرستان با جمعیت 500 هزار نفری خود حتی یک مرکز درمانی دولتی هم ندارد تا اقشار آسیبپذیر و کمدرآمد آن بتوانند با مراجعه به آنجا از رنجهای خود بکاهند. همزمان با شهرستانشدن ملارد، از سوی مسئولان به مردم وعده داده شد که برای آنان بیمارستان ساخته میشود. هر ازگاهی از سوی مسئولان درباره جانمایی این طرح و یا کلنگزنی آن خبرهایی منتشر میشود، اما این خبرها جز افزایش اشتیاق مردم و ناامیدی بیشتر آنان ثمر دیگری نداشته است، زیرا به گفته مسئولان حتی برای این طرح جانمایی نشده است و معلوم نیست کجا قرار است ساخته شود. اما درست در همین هنگام برخی دیگر از مسئولان از کلنگزنی طرح خبر میدهند. این به نوبه خود نشاندهنده وجود بیبرنامگی در برخی سازمانهاست.
مشکلات ناشی از خلف وعده
نبود بیمارستان در شهرستان ملارد مشکلات زیادی برای مردم به وجود آوردهاست. شهروندان این شهرستان برای درمان خود ناچار باید به شهرستانهای همجوار مانند کرج و شهریار مراجعه کنند که البته این نیز تاکنون به نوبه خود تبعات فراوانی را به دنبال داشتهاست. در شهرستان شهریار، بیمارستان موجود این شهر هم جوابگوی نیازهای مردم نیست و همین باعث شدهاست که آنان بیماران ملاردی را به سختی پذیرش کرده و گاه از پذیرش آنان خودداری کنند زیرا پایین بودن سرانه تخت بیمارستانی در این شهرستانها باعث شدهاست که این مراکز درمانی نتوانند پاسخگوی بیمارانی باشند که از شهر ملارد و یا شهرهای دیگر به آنجا مراجعه میکنند. موقعیت جغرافیایی ملارد و قرار گرفتن در مسیر پرتردد ترانزیتی و وقوع تصادفات متعدد، ضرورت وجود یک بیمارستان مجهز را در این شهر دو چندان کردهاست. یک بانوی ملاردی در این باره میگوید: پیشتر برای درمان یکی از اقوام ناچار شدیم او را به شهرستان شهریار برسانیم، اما تا رسیدن به بیمارستان این شهر، بیمار ما جان خود را از دست داد.
دغدغههای شهروندان و سردرگمی بیماران
خانم حاصلی از شهروندان ملارد با ابراز گلایه از نبود بیمارستان در شهرستان میگوید: چرا هنگامی که یک شهر، هنوز شهر به معنای واقعی نشدهاست، آن را به شهرستان تبدیل میکنند؟ ملارد علاوه بر اینکه یک مرکز درمانی دولتی ندارد، یک مرکز درمانی برای بستری بیماران نیز ندارد و تمام مراکز خصوصی نیز در صورت پیش آمدن موقعیت اورژانسی، توانایی پذیرش بیمار را ندارند. وی ادامه میدهد: اگر یک وضع ویژه اتفاق بیفتد، بیمار ما تا رسیدن به بیمارستان دیگر شهرها و با توجه به ترافیک سنگین موجود در جادهها، جان خود را از دست خواهد داد.
آقای امینی نیز در این باره میگوید: در حالت عادی ما از بیمارستان شهریار استفاده میکنیم، زیرا ملارد حتی یک مرکز درمانی دولتی هم ندارد، اما اگر مورد اورژانسی پیش بیاید، تا رسیدن به شهریار یا کرج بیمار هزار بار مرده است. وی میافزاید: مردم همه از نبود بیمارستان در این شهرستان سردرگم شدهاند. چرا باید در بیمارستانهای شهریار آواره و کلافه باشیم؟آقای افخمی یکی دیگر از شهروندان نیز در این باره میگوید: اکنون به علت نبود بیمارستان مردم این شهر از سایر مراکز درمانی مناطق همجوار استفاده میکنند که این هزینههای بسیار و اتلاف وقت را به دنبال دارد.
وعدههایی برای اجرانشدن
در سفر دور اول رئیس جمهور به شهرستان شهریار که در آن زمان ملارد بخشی از این شهرستان بود، طرح ساخت یک مرکز درمانی در شهر ملارد از سوی سازمان تامین اجتماعی تصویب شد. همچنین در سفر دور دوم نیز ساخت بیمارستان ملارد در هیات دولت تصویب شد. این در حالیست که پس از تصویب طرح ساخت بیمارستان 160 تختخوابی تاکنون این وعدهها به جایی نرسیدهاست. به عبارت دیگر درحالی که مسئولان با شور و شوق بسیار، خبر تصویب طرح ساخت بیمارستان در ملارد را در سفرهای خود اعلام کردند، اما در این سالها در پاسخ به انتقادهای مطرح شده از سوی مردم و رسانهها، سکوت پیشه کردهاند. آنان نگفتند که چرا وقتی وعده میدهند، طرح را اجرا نمیکنند و طرحهای روی کاغذ چه دردی را از مردم دوا میکند؟ شاید در پاسخ به این انتقادهاست که هر از گاهی مسئولان از آغاز ساخت و یا کلنگزنی طرح در آینده نزدیک خبر میدهند تا شاید مرهمی باشد بر دردهای مردم.
طرحی که رها شد
سال گذشته بود که سرپرست معاونت برنامهریزی و اداری مالی فرماندار ملارد اعلام کرد؛ تکمیل پروژههای نیمه تمام شهرستان ملارد در سال 90 در اولویت قرار گرفته و تکمیل بیمارستان 160 تختخوابی ملارد، احداث چندین مرکز آموزشی، درمانی، ورزشی و فرهنگی بخشی از این اولویت هاست که تا پایان سال تکمیل میشوند اما اکنون که تا پایان سال 91 فرصت چندانی باقی نماندهاست، هنوز برای ساخت این بیمارستان جانمایی صورت نگرفته است. پس از این ناکامیها مدیرکل دفتر توسعه منابع فیزیکی و امور عمرانی وزارت بهداشت نیز اعلام کرد که طرح احداث بیمارستان شهرستان ملارد که به عنوان یکی از بیمارستانهای جایگزین بیمارستانهای فرسوده تهران انتخاب شدهاست، در لایحه بودجه سال 91 تصویب شد. به گفته سید محمدمهدی کلانتریان، چنانچه اعتبار لازم برای این طرحهای جایگزین در مجلس شورای اسلامی تصویب و این اعتبارات تامین شود، وزارت بهداشت نسبت به احداث طرحهای جایگزین بیمارستانهای فرسوده استان تهران از سال 91 اقدام خواهد کرد.
ابراز بیاطلاعی مسئولان شهرستان از کلنگزنی طرح
این خبرهای خوشبینانه در حالی مطرح میشود که مدیر شبکه بهداشت و درمان شهرستان ملارد در این باره میگوید: بیمارستان 160 تختخوابی شهرستان ملارد در دور دوم سفر ریاست محترم جمهوری مصوب شد. مراحل جانمایی و طراحی نقشههای این پروژه انجام شد و از دانشگاه علوم پزشکی به وزارت مسکن و شهرسازی تحویل داده شدهاست. سعیدرضا مدیحی میافزاید: اعتباری که در سال 90 به این طرح اختصاص داده شدهاست، 100 میلیارد ریال است و در مجلس شورای اسلامی نیز مصوب شد. وی با ابراز بیاطلاعی از زمان مشخص کلنگزنی این پروژه عنوان میکند: تاکنون از واریز اعتبار مصوب شده و زمان کلنگزنی خبری به این اداره داده نشدهاست و نمیتوانیم زمان مشخصی را برای شروع این پروژه اعلام کنیم. کارشناسان بر این باورند که اگر قرار باشد یک بیمارستان با استانداردهای وزارت بهداشت در این شهر ساخته شود، حداقل به ۵ سال زمان نیاز دارد.
این درحالی است که تا آن زمان جمعیت این شهرستان با نرخ مهاجرت 7درصدی از مرز 800 هزار نفر نیز گذشتهاست. همچنین اغلب این جمعیت قشر آسیبپذیر بوده و نیازمند حمایت دولت هستند. به هر حال بیمارستانها، تأسیسات و خدمات بهداشتی شریانهای حیاتی یک جامعه در مواقع عادی، بهویژه هنگام بروز یک سانحه نقش کلیدی و محوری دارند. اهمیت بیمارستانها و انواع تأسیسات بهداشتی فراتر از نقش مستقیم آنها در نجات جان افراد است. زیرا آنها نماد پیشرفت اجتماعی و یک پیششرط برای ثبات و توسعه اقتصادی هستند، پیششرطهایی که ملارد از آنها بیبهرهاست.
منبع:تابناک
ارسال نظر