چهار خصلتی که وجودشان انسان را عاقبت بخیر می‌کند

اهمیت حدیث در میان مسلمانان به این دلیل است که کلام معصوم ، از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب می‌شود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهش‌های تاریخی است.

امام سجاد (ع) :

أرْبَعٌ مَنْ کُنَّ فیهِ کَمُلَ إسْلامُهُ، وَمَحَصَتْ ذُنُوبُهُ، وَلَقِیَ رَبَّهُ وَهُوَ عَنْهُ راضٍ: وِقاءُ لِلّهِ بِما یَجْعَلُ عَلى نَفْسِهِ لِلنّاس، وَصِدْقُ لِسانِه مَعَ النّاسِ، وَالاْ سْتحْیاء مِنْ کُلِّ قَبِیحٍ عِنْدَ اللّهِ وَعِنْدَ النّاسِ، وَحُسْنِ خُلْقِهِ مَعَ أهْلِهِ.


هرکس داراى چهار خصلت باشد ایمانش کامل است، گناهانش بخشوده خواهد بود و در حالتى خداوند را ملاقات مى کند که از او راضى و خشنود است:

۱-خصلت خودنگهدارى و تقواى الهى به طورى که بتواند بدون توقّع و چشمداشتى، نسبت به مردم خدمت نماید.
۲-راست گویى و صداقت نسبت به مردم در تمام موارد زندگى
۳-حیا و پاکدامنى نسبت به تمام زشتى هاى شرعى و عرفى
۴-خوش اخلاقى و خوش برخوردى با اهل و عیال خود


مشکاة الانوار، ص ۱۷۲، /بحارالا نوار، ج ۶۶، ص