سقوط شاخص کل به تراز یک میلیون و ۱۰۷ هزار واحدی/ پیش خور کردن نتایج مذاکرات هسته‌ای در بورس

شاخص کل بورس تهران امروز بیش از ۲۰ هزار واحد، معادل ۱.۸۱ درصد دیگر هم افت کرد و در پایان زمان معاملات، در تراز یک میلیون و ۱۰۷ هزار واحدی به کار خود پایان داد. در جریان معاملات امروز، شاخص کل هم وزن نیز ۱.۰۱ درصد افت را شاهد بود. این در حالی بود که مجموع ارزش معاملات در بورس به حدود ۳ هزار و ۱۰۰ میلیارد تومان و مجموع ارزش معاملات در فرابورس نیز به حدود ۲ هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان رسید.

در جریان معاملات امروز، بیشترین تاثیر مثبت بر عملکرد شاخص کل به نماد‌های «شاراک»، «سفارس» و «وپارس» بر می‌گشت و در مقابل، نماد‌های «فارس»، «فملی» و «وپاسار» بیشترین تاثیر منفی را بر عملکرد شاخص کل بر جای گذاشتند. بیشترین ارزش معامله نیز امروز به نماد‌های «کمند»، «پالایش» و «دارایکم» اختصاص داشت.

از آن سو، امروز نماد‌های «خگستر»، «وبیمه» و «خساپا» بیشترین حجم عرضه را شاهد بودند و در مقابل، نماد‌های «وبملت»، «سیتا» و «پارند» بیشترین حجم تقاضا را به خود اختصاص دادند. بیشترین میزان تغییر مالکیت از سمت حقیقی به حقوقی نیز امروز به نماد‌های «خساپا»، «وتجارت» و «وپارس» اختصاص پیدا کرد و از آن سو، بیشترین میزان تغییر مالکیت از سمت حقوقی به حقیقی نیز به نماد‌های «کمند»، «امین یکم» و «افران» اختصاص داشت.

بازار سرمایه در حال به ثبت رساندن رکورد‌هایی قابل توجه در بعد منفی است. بر این اساس، تراز نماگر اصلی بازار اکنون به کف تقریباً یک ساله خود رسیده و این بدان معنا است که به طور متوسط، اگر سال گذشته در همین زمان سبدی متنوع از نماد‌های بورسی را خریداری می‌کردید، اکنون سرمایه تان تغییری نکرده بود.

این در حالی است که روز شنبه هفته جاری نیز بیشترین میزان خروج پول حقیقی از بازار در سال ۱۴۰۰ رقم خوبد و رقم ۸۰۰ میلیارد تومانی خالص خرید حقوقی‌ها نشان می‌داد حقیقی‌ها همین میزان سهام فروخته اند. این رقم بیشترین میزان خروج پول سرمایه‌گذاران خرد را از تاریخ ۲۰ بهمن ماه سال گذشته به نمایش می‌گذارد.

اما پرسش اصلی این است که بازار سرمایه تا کجا به این نزول ادامه خواهد داد؟ واقعیت این است که هیچ یک از دلایل بنیادی از این نزول حمایت نمی‌کنند و در واقع، خرید سهام اکنون منطقی‌تر از فروش آن است. با این همه، به نظر می‌رسد نزدیک شدن به موعد احیای برجام و پیش بینی‌ها مبنی بر تداوم مذاکرات جهانی از سوی ایران، پس از پایان انتخابات ریاست جمهوری، نمی‌تواند در فشار فروش کنونی بی تاثیر باشد.