طبل های جنگ آب در آفریقا به صدا در آمد/ آیا مصر و سودان به زودی به اتیوپی حمله می کنند؟

پارسینه: در سایه ادامه لجاجت اتیوپی با حمایت رژیم اسرائیل، مصر خود را برای حمله به اتیوپی برای نابودی سد النهضه آماده می کند.
عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه فرامنطقهای رأی الیوم نوشت: بعد از افزایش احتمال به کار گیری گزینه نظامی برای جلوگیری از آغاز مرحله دوم از پر کردن سد النهضه اتیوپی در پی شکست همه میانجی گریها و مذاکرات برای رسیدن به راه حلهای سیاسی رضایت بخش برای سه طرف یعنی مصر، سودان و اتیوپی به دلیل لجاجب اتیوپی، مصر این روزها در حالتی از بسیج و آمادگی رسمی و مردمی به سر میبرد.
هر کسی شبکههای اجتماعی در مصر را این روزها دنبال کرده باشد وجود حالت خشم بی سابقه و هشدارها به اتیوپی نسبت به جسارت در اهانت به مصر و دست کم گرفتن جایگاه منطقهای و حاکمیتش بر منابع آبی اش را به خوبی لمس میکند. همچنین نخبگان سیاسی و رهبران آکادمیک و فکری مصر با طبقات مردمی در دعوت ارتش مصر برای انجام وظایف اش برای حفظ حقوق آبی مصر حتی به قیمت شعله ور شدن فتیله جنگ و نابودی سد متحد شده اند.
رهبران اتیوپی که طی سالهای گذشته در گروکشی و تحریک رهبران مصر با سیاستهای تحمیل امر واقع تعمد به خرج دادند به این نتیجه و درک رسیدند که سکوت رسمی مصر آرامش قبل از توفان است به همین دلیل گریان و شاکی به سمت شورای امنیت سازمان ملل شتافتند و مصر و سودان را متهم کردند که تلاش میکنند این کشور را «بی ثبات کرده و رفتارهایی فراتر از تهدید به جنگ دارند». اتیوپی همچنین گفت که سودان و مصر توافقنامه نظامی دو جانبه امضا کردند و رزمایشهای مشترکی با حضور روسای ستاد مشترک دو ارتش برگزار کردند.
«عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهور مصر کار خوبی کرد که حاضر نشد در نشست سران سه کشور مصر، سودان و اتیوپی به عنوان آخرین تلاش برای رسیدن به راه حل قبل از وقوع درگیری نظامی شرکت کند، زیرا اتیوپی عزم خود را برای گام نهادن به سمت طرحهای گرسنه کردن بیش از ۴۰ میلیون شهروند مصری و سودانی با پر کردن مخزن سد در موعد مقرر آن یعنی جولای آینده آن هم به شکل یک طرفه جزم کرده است. همچنین کسی که میانجیگری آمریکا با حمایت صندوق بین المللی پول و مشارکت آن ناکام کرد و با حضور در امضای توافقنامهای که از دل آن بیرون میآید، مخالفت کرد صلح نمیخواهد و بر طبلهای جنگ میکوبد. این همان چیزی است که سخنان السیسی رئیس جمهور مصر را به عنوان واکنش به اقدامات تحریک آمیز اتیوپی تفسیر میکند که گفت «آب نیل خط قرمز است و نمیگذاریم حقوق آبی ما زیر پا گذاشته شود و به هر گونه نقض حقوق مان پاسخی داده میشود که ثبات همه منطقه را به طور کامل تهدید میکند».
اتیوپی به رهبری «آبی احمد» و با حمایت رژیم اسرائیل و برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس میخواهند دولت و ملت مصر را به زانو در آورده و نقش رهبریت منطقهای اش را با ساخت سد و پر کردن مخزن آن بر اساس شروط اتیوپی از بین ببرند و این یعنی تضعیف حاکمیت مصر و تن دادن مصر به گروکشی اتیوپی در حال حاضر و در آینده و لغو همه توافقنامههای بین المللی است که حق آبه سالیانه مصر و سودان را قانونی کرده است. امروز سد ساخته میشود و فردا آب به مصر و سودان فروخته میشود دقیقا همانطور که رژیم اسرائیل حق آبه مشروع اردن از رود اردن را به این کشور فروخت. در هر صورت استاد یکی است.
آبی احمد نخست وزیر اتیوپی مثل دوست و همپیمان اسرائیلی اش یعنی بنیامین نتانیاهو زمانی که میگوید هدف از ساخت سد تولید برق است و هیچ گونه نیتی برای زیر پا گذاشتن حقوق کشوری که از آن عبور میکند (سودان) یا کشور مصب آن (مصر) وجود ندارد، مثل روز روشن است که دروغ میگوید. هیچ گونه تولید برقی در مرحله دوم پر کردن مخزن سد دقیقا مانند مرحله اول وجود ندارد و ذخیره کردن ۷۴ میلیارد متر مکعب آب در دریاچه سد یعنی کاهش حق آبه مصر (۵۵.۵ میلیارد متر مکعب) و سودان (۵.۱ میلیارد متر مکعب) به نصف در سالهای آینده است.
سخنان «دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق آمریکا درباره وجود طرح مصری برای حمله به سد النهضه و نابودی آن لغزش زبانی نبود بلکه در نتیجه اطلاعات موثق بود و در چارچوب دفاع از خود و امنیت آبی استراتژیک است و این همان چیزی بود که باعث تسریع دولتش برای ارائه طرح حل بحران و دعوت از وزرای خارجه سه کشور برای مذاکرات در واشنگتن برای اجتناب از وقوع جنگ و رسیدن به توافقی شد که اتیوپی آن را رد کرد.
مصر از جنگ بیمی ندارد و اگر علیه این کشور تحمیل شود مردانه وارد اش میشود. آن که در کمتر از سه دهه وارد چهار جنگ شد و از آنها قوی و پیروز بیرون آمد آن هم علیه قدرتهای بزرگی مانند آمریکا، انگلیس و فرانسه به علاوه دولت اشغالکر اسرائیل تردیدی در ورود به پنجمین جنگ نمیکند اگر احساس کند که لقمه نان بیست میلیون نفر از ملت اش در معرض تهدید قرار دارد.
اتیوپی با گام برداشتن در مسیر ناکام گذاشتن همه تلاشهای صلح و رفتن به سمت مرحله دوم پر کرن مخزن سد النهضه از همه خطوط قرمز عبور کرد و باید پیامدهای این رفتار که نشان از سبک مغزی، تکبر، عناد و کینه ورزی است را تحمل کند.
صبر استراتیک و سیاست خویشتنداری مصر به نظر میرسد که به پایان خود نزدیک شده اند و باید ما به عنوان عرب و مسلمان در خندق مصر بایستیم و از قضایای این کشور حمایت کنیم و توطئه اتیوپی-اسرائیلی که این کشور و نسلهای آینده را هدف قرار داده است را خنثی کنیم. بماند که مصر و سودان در یک خندق قرار دارند.
ائتلاف سودان و مصر شکست نمیخورد و پیروز و سربلند بیرون میآید. ارتش مصر که خط بارلیف را در هم شکست و ارتش رژیم اسرائیل که مدعی است شکست ناپذیر است را شکست داد، میتواند با مشارکت ارتش سودان سد النهضه را نابود کند اگر اتیوپی از تکبر و غرور خود عقب نشینی نکند. آخرین درمان نیز داغ کردن است...
هر کسی شبکههای اجتماعی در مصر را این روزها دنبال کرده باشد وجود حالت خشم بی سابقه و هشدارها به اتیوپی نسبت به جسارت در اهانت به مصر و دست کم گرفتن جایگاه منطقهای و حاکمیتش بر منابع آبی اش را به خوبی لمس میکند. همچنین نخبگان سیاسی و رهبران آکادمیک و فکری مصر با طبقات مردمی در دعوت ارتش مصر برای انجام وظایف اش برای حفظ حقوق آبی مصر حتی به قیمت شعله ور شدن فتیله جنگ و نابودی سد متحد شده اند.
رهبران اتیوپی که طی سالهای گذشته در گروکشی و تحریک رهبران مصر با سیاستهای تحمیل امر واقع تعمد به خرج دادند به این نتیجه و درک رسیدند که سکوت رسمی مصر آرامش قبل از توفان است به همین دلیل گریان و شاکی به سمت شورای امنیت سازمان ملل شتافتند و مصر و سودان را متهم کردند که تلاش میکنند این کشور را «بی ثبات کرده و رفتارهایی فراتر از تهدید به جنگ دارند». اتیوپی همچنین گفت که سودان و مصر توافقنامه نظامی دو جانبه امضا کردند و رزمایشهای مشترکی با حضور روسای ستاد مشترک دو ارتش برگزار کردند.
«عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهور مصر کار خوبی کرد که حاضر نشد در نشست سران سه کشور مصر، سودان و اتیوپی به عنوان آخرین تلاش برای رسیدن به راه حل قبل از وقوع درگیری نظامی شرکت کند، زیرا اتیوپی عزم خود را برای گام نهادن به سمت طرحهای گرسنه کردن بیش از ۴۰ میلیون شهروند مصری و سودانی با پر کردن مخزن سد در موعد مقرر آن یعنی جولای آینده آن هم به شکل یک طرفه جزم کرده است. همچنین کسی که میانجیگری آمریکا با حمایت صندوق بین المللی پول و مشارکت آن ناکام کرد و با حضور در امضای توافقنامهای که از دل آن بیرون میآید، مخالفت کرد صلح نمیخواهد و بر طبلهای جنگ میکوبد. این همان چیزی است که سخنان السیسی رئیس جمهور مصر را به عنوان واکنش به اقدامات تحریک آمیز اتیوپی تفسیر میکند که گفت «آب نیل خط قرمز است و نمیگذاریم حقوق آبی ما زیر پا گذاشته شود و به هر گونه نقض حقوق مان پاسخی داده میشود که ثبات همه منطقه را به طور کامل تهدید میکند».
اتیوپی به رهبری «آبی احمد» و با حمایت رژیم اسرائیل و برخی از کشورهای حاشیه خلیج فارس میخواهند دولت و ملت مصر را به زانو در آورده و نقش رهبریت منطقهای اش را با ساخت سد و پر کردن مخزن آن بر اساس شروط اتیوپی از بین ببرند و این یعنی تضعیف حاکمیت مصر و تن دادن مصر به گروکشی اتیوپی در حال حاضر و در آینده و لغو همه توافقنامههای بین المللی است که حق آبه سالیانه مصر و سودان را قانونی کرده است. امروز سد ساخته میشود و فردا آب به مصر و سودان فروخته میشود دقیقا همانطور که رژیم اسرائیل حق آبه مشروع اردن از رود اردن را به این کشور فروخت. در هر صورت استاد یکی است.
آبی احمد نخست وزیر اتیوپی مثل دوست و همپیمان اسرائیلی اش یعنی بنیامین نتانیاهو زمانی که میگوید هدف از ساخت سد تولید برق است و هیچ گونه نیتی برای زیر پا گذاشتن حقوق کشوری که از آن عبور میکند (سودان) یا کشور مصب آن (مصر) وجود ندارد، مثل روز روشن است که دروغ میگوید. هیچ گونه تولید برقی در مرحله دوم پر کردن مخزن سد دقیقا مانند مرحله اول وجود ندارد و ذخیره کردن ۷۴ میلیارد متر مکعب آب در دریاچه سد یعنی کاهش حق آبه مصر (۵۵.۵ میلیارد متر مکعب) و سودان (۵.۱ میلیارد متر مکعب) به نصف در سالهای آینده است.
سخنان «دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق آمریکا درباره وجود طرح مصری برای حمله به سد النهضه و نابودی آن لغزش زبانی نبود بلکه در نتیجه اطلاعات موثق بود و در چارچوب دفاع از خود و امنیت آبی استراتژیک است و این همان چیزی بود که باعث تسریع دولتش برای ارائه طرح حل بحران و دعوت از وزرای خارجه سه کشور برای مذاکرات در واشنگتن برای اجتناب از وقوع جنگ و رسیدن به توافقی شد که اتیوپی آن را رد کرد.
مصر از جنگ بیمی ندارد و اگر علیه این کشور تحمیل شود مردانه وارد اش میشود. آن که در کمتر از سه دهه وارد چهار جنگ شد و از آنها قوی و پیروز بیرون آمد آن هم علیه قدرتهای بزرگی مانند آمریکا، انگلیس و فرانسه به علاوه دولت اشغالکر اسرائیل تردیدی در ورود به پنجمین جنگ نمیکند اگر احساس کند که لقمه نان بیست میلیون نفر از ملت اش در معرض تهدید قرار دارد.
اتیوپی با گام برداشتن در مسیر ناکام گذاشتن همه تلاشهای صلح و رفتن به سمت مرحله دوم پر کرن مخزن سد النهضه از همه خطوط قرمز عبور کرد و باید پیامدهای این رفتار که نشان از سبک مغزی، تکبر، عناد و کینه ورزی است را تحمل کند.
صبر استراتیک و سیاست خویشتنداری مصر به نظر میرسد که به پایان خود نزدیک شده اند و باید ما به عنوان عرب و مسلمان در خندق مصر بایستیم و از قضایای این کشور حمایت کنیم و توطئه اتیوپی-اسرائیلی که این کشور و نسلهای آینده را هدف قرار داده است را خنثی کنیم. بماند که مصر و سودان در یک خندق قرار دارند.
ائتلاف سودان و مصر شکست نمیخورد و پیروز و سربلند بیرون میآید. ارتش مصر که خط بارلیف را در هم شکست و ارتش رژیم اسرائیل که مدعی است شکست ناپذیر است را شکست داد، میتواند با مشارکت ارتش سودان سد النهضه را نابود کند اگر اتیوپی از تکبر و غرور خود عقب نشینی نکند. آخرین درمان نیز داغ کردن است...
منبع:
جماران
ارسال نظر