به بهانه نود و یکمین سالروز تولد پدرسالار سینما و تلویزیون ایران+فیلم

چقدر سخت است به رسم گذشته همه چیزهایی که آدم به آن دلبسته است سر جایش باشد اما عزیزترین دلبستگی ات نباشد.

در این میان تنها نکته ای که باعث التیام این غم عمیق می شود به یادآوردن چگونگی جهان بینی و میزان اثرگذاری تان در زندگی بود. شما تا آخرین لحظه سرریز از شوق زندگی بودید. حتی ده سال قبل وقتی که پزشکان از روند درمان پایتان ناامید بودند با پشت کاری مثال زدنی روی پایتان دوباره ایستادید و همه را شگفت زده کردید.

شاید کمتر کسی بداند که شما در زمینه موسیقی هم دستی بر آتش داشتید و علاوه بر نوازندگی؛شناخت جامع و کاملی از دستگاه های موسیقی اصیل ایرانی و همچنین موسیقی کلاسیک داشتید و همیشه منزلتان میعاد گاه بزرگان موسیقی کشور بود.
تلاش شما برای ارتقا نام ایران بود. شما همواره قلب تان برای این سرزمین و مردم آن می تپید و تلاشتان این بود که هنر را در تار و پود این مرز و بوم رج بزنید. شاید به همین خاطر بود که هر گامی چه کوچک و چه بزرگ برای هنر بر می داشتند شما سهمی در آن داشتید؛ از ایجاد تئاتر سنگلج تا تئاتر شهر و ...

هر جا هم که غمی روی دل مردم آوار می شد تلاش تان این بود که از این حجم درد بکاهید. هیچ گاه تصویر شما از همدلی تان با مردم زلزله زده بم از خاطرمان نمی رود .

نگاه شما به این زندگی با همه پیچیدگی هایش بسیار ساده بود. به همین دلیل همواره نگاه درویش مسلکانه ای داشتید و هرگز در بند مادیات نبودید و کاری را به خاطر پول نپذیرفتید و بهای آن را هم با ساده زیستی پرداختید.

شما رفتید اما حافظه ما پر است از نقش هایتان از اسدالله خان پدر سالار؛ محمد ابراهیم مادر؛ شعبان استخوانی هزار دستان؛ اتابک کمال الملک؛خوابگذار اعظم سلطان و شبان و دایی جان سرهنگ ؛اما بی شک ماناترین نقشی که از شما در ذهنمان مانده تصویر یک مرد قاطع و مهربان با نگاه نافذ است. تکیه گاهی بی مثال که مانندش را هرگز نخواهیم داشت. قطعا این دنیا بدون شما جای سخت تری برای زیستن است. تولد ۹۱ سالگیتان مبارک پدرسالارمان.