رییس اداره ایدز وزارت بهداشت : کودکان ایدز اولويت ما نيستند

بیماری‌اي که با وجود قدمت آن در کشور، هنوز هم با انگ‌زنی‌هاي اجتماعی و فرهنگی فراوانی همراه است، بسیاری حتی از بودن در کنار این افراد واهمه دارند، با این تصور که ویروس ایدز همانند ویروس سرماخوردگی و آنفلوآنزا به آنها نیز سرایت کند! هر چقدر هم که بزرگسالان مبتلا، با این موضوع کنار بیایند، اما این موضوع برای کودکان بیمار متفاوت است، کودکان بی‌گناهی که هیچ نقشی در ابتلا به این بیماری نداشته و تنها قربانی رفتارهای والدینشان شده‌اند، در برابر نامهربانی اجتماع، مي‌شکنند. از ضعف فرهنگی و اجتماعی که بگذریم، نکته قابل توجه محدودیت‌هاي آموزشی این افراد است. اعلام مي‌شود تعدادی از آنها برای تحصیل نیز با مشکل مواجه هستند و در صورت مطرح کردن بیماریشان، با طرد شدن از سوی مسوولان مدرسه و سایر همکلاسی‌هایشان مواجه مي‌شوند. آخرین بررسی‌هاي وزارت بهداشت نشان مي‌دهد، انتقال اچ آی وی از مادر مبتلا به کودک، 9/3 درصد از آمارها را به خود اختصاص داده است، ارقام پایین از ابتلای کودکان به این ویروس، توجیه وزارت بهداشت برای نداشتن برنامه‌هاي حمایتی ویژه برای این بیماران کوچک است، بیمارانی که مي‌توانند تبدیل به عامل خطری در آینده شوند. دکترعباس صداقت، رییس اداره ایدز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در گفت‌وگو با دنیای‌اقتصاد تاکید مي‌کند تعداد این کودکان کمتر از 100 نفر است از این‌رو برنامه حمایتی از این افراد، در اولویت قرار ندارد.

وزارت بهداشت برنامه خاصی در ارتباط با کودکان مبتلا به ایدز دارد؟ چنانچه چنین برنامه‌ای تهیه نشده، آیا این موضوع در برنامه‌هاي آینده گنجانده شده است؟
ببینید موضوع کودکان مبتلا به ایدز، مهم است، اما اولویت وزارت بهداشت نیست. ما اولویت‌هایی بالاتر از کودکان مبتلا به ایدز داریم، از جمله آنها زنان آسیب پذیر است، مساله‌ای که از سوی وزارت بهداشت پیگیری مي‌شود افزایش آگاهی جمعیت عمومی جامعه در پیشگیری از ابتلا و درمان است، بنابراین همانطور که ملاحظه مي‌کنید مسائل مهم تری از داشتن برنامه خاص برای کودکان مبتلا به ایدز در دست است.
برنامه‌هاي حمایتی چطور؟ در این زمینه اقداماتی صورت گرفته است؟
برنامه حمایتی ویژه‌ای در ماموریت‌هاي وزارت بهداشت وجود ندارد، شاید سازمان بهزیستی و کمیته امداد برنامه‌هاي حمایتی در این زمینه داشته باشند.
به نظر شما کودکان مبتلا به ایدز، نیازی به توجه ویژه و برنامه خاصی ندارند؟
من به‌عنوان مدیر برنامه کشوری برای ایدز، معتقدم که اولویت‌هاي دیگری داریم که باید مورد توجه قرار دهیم، در حال حاضر کمتر از یکصد کودک مبتلا به ایدز در کشور وجود دارد، از این رو موضوع نگران‌کننده‌ای نیست.
به هر حال همانطور که اطلاع دارید این کودکان با هر تعدادی که باشند، بسیار آسیب‌پذیر بوده و نیاز به حمایت‌هایی از جمله اطلاع‌رسانی نسبت به بیماریشان دارند، نحوه ارتباط و برخورد سایر افراد جامعه با این کودکان، اهمیت فراوانی دارد، در بخش اطلاع‌رسانی اقداماتی صورت گرفته است؟
البته بخش زیادی از آگاه‌سازی به باورهای نادرست جامعه در ارتباط با مجموع این بیماران اختصاص پیدا مي‌کند. ما صرفا به کودکان مبتلا به ایدز نمي‌پردازیم، اما بسیاری از پیام‌هایی که می‌دهیم شامل حال آنها نیز مي‌شود، همین که حضور این افراد در اماکن عمومی، اشتغال در یک محل، تحصیل در یک مکان، استفاده از استخر مشترک، استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی و... هیچ مشکلی برای دیگران ایجاد نمي‌کند. در این زمینه نیز انیمیشن‌هایی ساخته شده و ارائه می‌شود، بنابراین صرفا کودکان مبتلا به ایدز، اولویت ما نیست. ما به طور کلی به تمام بیماران ایدز توجه مي‌کنیم و برنامه‌هایی برای آنها داریم.
شنیده شده که در برخی مدارس مسوولان، تعدادی از دانش آموزان مبتلا به ایدز را طرد کرده و عذرشان را خواسته اند، حتی در یکی از موارد گفته مي‌شود والدین دیگر دانش‌آموزان از مدیر مدرسه خواسته‌اند تا اقدام به بیرون کردن دانش‌آموز مبتلا به ایدز کند، در این زمینه وزارت بهداشت چه کمکی مي‌تواند بکند؟
بله ما نیز یکی دو مورد را شنیده‌ایم، که موضوع را پیگیر شدیم، اما به صورت رسمی گزارش نشده است، با این حال این موضوع را مي‌توان از آموزش و پرورش بررسی کرد. آنها باید در این زمینه وارد عمل شوند.
برای جلوگیری از وقوع چنین مواردی، اطلاع‌رسانی و آموزش مدیران مدارس یا مسوولان آموزش و پرورش در برنامه‌هاي وزارت بهداشت وجود دارد؟
آیا ما باید به آموزش و پرورش اطلاع‌رسانی کنیم؟! این وزارتخانه خود دارای معاونت سلامت و تندرستی است، خودشان باید بدانند که در این زمینه چگونه رفتار کنند، به هر حال آموزش و پرورش ابلاغ کرده که هیچ دانش‌آموزی حق محروم شدن از تحصیل ندارد، در این باره نیز خود این وزارتخانه باید پاسخگو باشد.