به گزارش خبرگزاری پارسینه ، میثم توکلی در پاسخ به این سوال که منظور از ریسک در برندسازی چیست و چگونه می توان به حفظ ارزش برندهای ملی کمک کرد، اظهار نمود : سازمان جهانی استاندارد (ISO (ریسک را تأثیر عدم قطعیت معرفی می کند و حال اگر برندینگ و برندسازی را به مثابه یک فرآیند با ورودی و خروجی های مشخص قلمداد کنیم که هدف اصلی آن تحقق مستمر رضایت و وفاداری مشتریان، ابالغ صحیح هویت برند در اذهان مخاطبان و درنهایت رونق کسب و کار باشد، هر تصمیم و اقدامی که مانع از رسیدن این فرآیند به اهداف خود باشد را ریسک در برندسازی می نامیم.
وی ادامه داد : همانطور که ایماژ و تصویر برند به سختی خلق می شود با ریسک های کنترل نشده نیز به راحتی از میان می رود لذا در هرمرحله از برندینگ و برندسازی از جمله ساخت هویت برند، جایگاه یابی برند، آگاهی از برند و ... باید ریسک های حاصل از اقدامات را شناسایی، ارزیابی و اولویت بندی نمود و سپس اقدامات مقتضی به منظور حذف ریسک، کاهش پیامد حاصل از ریسک و تبدیل ریسک به فرصت انجام و تأثیرات آن را مدیریت نمود.
همچنین این مدرس فعال در حوزه برندسازی اذعان داشت، مدیریت ریسک فرآیندی حیاتی برای خلق برند و حفظ ارزش آن می باشد و از زمان انتخاب نام تجاری تا استمرار حیات کسب و کار به صورت پیوسته همانند نقش قلب برای انسان ادامه می یابد و به مجرد آن که این فرآیند متوقف شود، به دلیل عدم کنترل ریسک های برندسازی تأثیرات مخربی بر روی ایماژ برند در ذهن مخاطب گذاشته و منتج به کاهش ارزش آن خواهد شد.
توکلی در خاتمه جهت جلوگیری از رفتار سلیقه گرا و حفظ یکپارچگی فرآیند مدیریت ریسک، متخصصان و همکاران حرفه ای حوزه برندینگ و برندسازی را به بهره گیری از استاندارد بین المللی مدیریت ریسک (2018:ISO31000 (دعوت نمود تا اقدامات خود را به منظور حفظ ارزش برندهای ملی با مرجع بین المللی مدیریت نمایند .
