پاپ: قهرمانی آرژانتین در جام جهانی ۱۹۸۶ را یک روز دیر فهمیدم

پاپ فرانسیس در گفتگو با روزنامه ایتالیایی «گاتزتا دلو اسپورت» درباره اسطوره فوتبال آرژانتین که اخیراً بر اثر ایست قلبی در سن ۶۰ سالگی درگذشت، گفت: در سال ۲۰۱۴ و در جریان بازی صلح بود که دیه‌گو مارادونا را ملاقات کردم. با لذت تمام آنچه که دیه‌گو برای اسکولاس آکیورنتس، بنیادی که از نیازمندان در سراسر جهان حمایت می‌کند، انجام داد را به یاد می‌آورم. مارادونا در زمین یک شاعر بود، قهرمانی که به میلیون‌ها نفر در آرژانتین و در ناپولی شادی بخشید. او همچنین مردی بسیار لطیف بود.

وی افزود: یک خاطره شخصی از جام جهانی ۱۹۸۶ دارم، جامی که آرژانتین به لطف درخشش مارادونا در آن قهرمان شد. در آن مقطع که دوره سختی برایم بود، من در فرانکفورت آلمان دانشجو و در حال مطالعه زبان و جمع‌آوری موارد لازم برای پایان‌نامه‌ام بودم. حتی نتوانستم بازی فینال جام جهانی را ببینم و تنها روز بعد از فینال بود که وقتی یکی از همکلاسی‌های ژاپنی‌ام در کلاس زبان آلمانی روی تخته سیاه نوشت "زنده باد آرژانتین"، تازه متوجه شدم که آرژانتین موفق به شکست آلمان غربی شده است.

رهبر کاتولیک‌های جهان تصریح کرد: من شخصاً آن را به عنوان "پیروزی تنهایی" به خاطر می‌آورم، چون کسی را نداشتم که بتوانم لذت آن پیروزی ورزشی را با او سهیم شوم. تنهایی باعث می‌شود که شما احساس ناخوشایندی داشته باشید، در حالی که آنچه باعث زیباییِ شادی می‌شود این است که می‌توانید آن را به اشتراک بگذارید. زمانی که خبر درگذشت مارادونا را به من دادند، برایش دعا کردم و یک تسبیح به همراه چند خط نوشته که باعث تسلی خاطرشان می‌شد را برای خانواده‌اش فرستادم.

پاپ همچنین در یادآوری دوران کودکی‌اش که در خیابان‌های بوینس‌آیرس فوتبال بازی می‌کرد، اظهار داشت: در آن موقع چرم گران بود و از آنجایی که ما فقیر بودیم، توپی از تکه‌های لاستیک درست کرده بودیم که همان برای ما کافی بود تا از بازی کردن با آن و انجام بازی‌های معجزه‌آسا در میدان نزدیک خانه‌مان لذت ببریم.

وی در تکمیل صحبت‌هایش یادآور شد: من جزو بهترین بازیکنان نبودم! در واقع، من همان چیزی بودم که آن‌ها در آرژانتین "پاتا دورا" می‌نامند که به معنی "پا قوی" است، به همین دلیل آن‌ها همیشه مرا در درون دروازه قرار می‌دادند. دروازه‌بان بودن البته مدرسه فوق‌العاده‌ای برای من بود. در واقع دروازه‌بان باید آماده واکنش نشان دادن به خطراتی باشد که از تمامی جهات ممکن است بیایند.