پارسینه: یک مشاور و روانشناس تربیتی با برشمردن نکاتی در تربیت فرزندان، کلیدی‌ترین عامل در این زمینه را ارتباط عاطفی و مستمر با فرزندان اعلام کرد.
۰۷ دی ۱۳۹۹ - ۰۵:۱۴
۰
کد خبر: ۶۷۷۲۱۰
لیلا جعفری روز پنجشنبه درباره رفتار‌های تربیتی والدین افزود: افراط و تفریط در رفتار‌های تربیتی جز خسارت و آسیب به روحیات فرزندان اثر دیگری نخواهد داشت.
وی ادامه داد: اعمال تنبیه و تشویق، ثابت قدم و استمرار در مقررات، رعایت حد و حدود و خط قرمز‌ها و بطور ویژه نهادینه کردن مسئولیت پذیری فرزندان از سوی والدین در واقع پل ارتباطی با آن‌ها به شمار می‌رود.
جعفری گفت: هرگونه شکست، به هدف نرسیدن یا بالعکس موفق شدن خانواده‌ها در مسیر رشد و تعالی کودک و نوجوان را باید در ارائه روش درست یا اعمال روش غلط آن‌ها در تربیت فرزندان دانست.
این روانشناس ترییتی اضافه کرد: زمانی که فرزندی ترسو و مخفی کار تربیت شود یا اینکه تاثیرات روش‌های تربیتی والدین بر روی کودک یا نوجوان به حدی نبوده که از منفعل شدن آن جلوگیری کند، نباید تنها عامل اجتماع و یا حتی خود فرزند را مقصر شکست در رسیدن به اهداف خانواده دانست.
جعفری تاکید کرد: به لحاظ تربیتی وقتی مقرراتی برای کودک تعیین می‌شود نباید مدام این قوانین را برای فرزند به دلخواه تغییر داد و یا به اجبار و با زور بر آن تحمیل کرد.
این مشاور تربیتی افزود: توجه یا بی اعتنایی به فرزندان باید به طور طبیعی و براساس معیار‌های تعریف شده باشد و از سوی دیگر باید به این نکته توجه داشته باشیم که افراط و تفریط در رفتار‌های تربیتی جز خسارت و آسیب به روحیه فرزندان اثردیگری نخواهد داشت.
جعفری افزود: خانواده‌ها بطور طبیعی به دنبال موفقیت فرزند خود هستند و شکست آن‌ها را تحمل نمی‌کنند در حالی که این باور، باوری غلط است و باید با آن مقابله کرد.
وی در توضیح این مطلب گفت: والدین ضمن انتقال تجربیات خود باید به فرزندان بیاموزند که زندگی تنها یک مسیر بدون مشکلات و سختی نیست و امکان هرگونه شکست و عدم موفقیت در این راه وجود دارد. حفظ ارتباط صحیح می‌تواند تا حدود بسیاری این راه را برای بچه‌ها هموار و هرگونه شکستی را قابل تحمل کند.
جعفری افزود: شکست تحصیلی یا حتی عشقی در دوران نوجوانی و جوانی از عمده موارد چالش برانگیز و در برخی مواقع مشکل زا برای خانواده‌ها است و این موارد نه تنها می‌تواند اثرات سوء بر فرزندان باقی بگذارد بلکه مسیر آموزش و پرورش آن‌ها را منحرف کند.
وی ادامه داد: ارتباط مستمر و اصولی والدین با فرزند و از طرفی پرکردن اوقات تنهایی و فراغت بچه‌ها نه تنها می‌تواند راهکاری برای تربیت و آموزش آن‌ها باشد بلکه روابط عاطفی بین والدین و فرزندان را مستحکم می‌کند تا در آینده مشکلاتی را برای طرفین بوجود نیاورد.
این رواندرمانگر و مشاور خانواده گفت: سرزنش و پرخاشگری، تحقیر و کوچک شمردن، عدم اعتماد و اطمینان به فرزندان از جمله آسیب‌های بسیار تاثیرگذار در روابط والدین با آن‌ها است و به سرعت می‌تواند مشکلات خانوادگی را افزایش دهد.
جعفری تاکید کرد: حفظ جایگاه و احترام شخصیت بچه ها، آن‌ها را در مسیر رشد و تعالی بیمه خواهد کرد و از لحاظ روحی و روانی آرامش و اعتماد به نفس کودک و نوجوان را به نحو چشم گیری افزایش می‌دهد.
وی ادامه داد: اعمال تنبیه و تشویق، ثابت قدم و استمرار در مقررات، رعایت حد و حدود و خط قرمز‌ها و بطور ویژه نهادینه کردن مسئولیت پذیری فرزندان از سوی والدین در واقع پل ارتباطی با آن‌ها به شمار می‌رود.
جعفری گفت: هرگونه شکست، به هدف نرسیدن یا بالعکس موفق شدن خانواده‌ها در مسیر رشد و تعالی کودک و نوجوان را باید در ارائه روش درست یا اعمال روش غلط آن‌ها در تربیت فرزندان دانست.
این روانشناس ترییتی اضافه کرد: زمانی که فرزندی ترسو و مخفی کار تربیت شود یا اینکه تاثیرات روش‌های تربیتی والدین بر روی کودک یا نوجوان به حدی نبوده که از منفعل شدن آن جلوگیری کند، نباید تنها عامل اجتماع و یا حتی خود فرزند را مقصر شکست در رسیدن به اهداف خانواده دانست.
جعفری تاکید کرد: به لحاظ تربیتی وقتی مقرراتی برای کودک تعیین می‌شود نباید مدام این قوانین را برای فرزند به دلخواه تغییر داد و یا به اجبار و با زور بر آن تحمیل کرد.
این مشاور تربیتی افزود: توجه یا بی اعتنایی به فرزندان باید به طور طبیعی و براساس معیار‌های تعریف شده باشد و از سوی دیگر باید به این نکته توجه داشته باشیم که افراط و تفریط در رفتار‌های تربیتی جز خسارت و آسیب به روحیه فرزندان اثردیگری نخواهد داشت.
جعفری افزود: خانواده‌ها بطور طبیعی به دنبال موفقیت فرزند خود هستند و شکست آن‌ها را تحمل نمی‌کنند در حالی که این باور، باوری غلط است و باید با آن مقابله کرد.
وی در توضیح این مطلب گفت: والدین ضمن انتقال تجربیات خود باید به فرزندان بیاموزند که زندگی تنها یک مسیر بدون مشکلات و سختی نیست و امکان هرگونه شکست و عدم موفقیت در این راه وجود دارد. حفظ ارتباط صحیح می‌تواند تا حدود بسیاری این راه را برای بچه‌ها هموار و هرگونه شکستی را قابل تحمل کند.
جعفری افزود: شکست تحصیلی یا حتی عشقی در دوران نوجوانی و جوانی از عمده موارد چالش برانگیز و در برخی مواقع مشکل زا برای خانواده‌ها است و این موارد نه تنها می‌تواند اثرات سوء بر فرزندان باقی بگذارد بلکه مسیر آموزش و پرورش آن‌ها را منحرف کند.
وی ادامه داد: ارتباط مستمر و اصولی والدین با فرزند و از طرفی پرکردن اوقات تنهایی و فراغت بچه‌ها نه تنها می‌تواند راهکاری برای تربیت و آموزش آن‌ها باشد بلکه روابط عاطفی بین والدین و فرزندان را مستحکم می‌کند تا در آینده مشکلاتی را برای طرفین بوجود نیاورد.
این رواندرمانگر و مشاور خانواده گفت: سرزنش و پرخاشگری، تحقیر و کوچک شمردن، عدم اعتماد و اطمینان به فرزندان از جمله آسیب‌های بسیار تاثیرگذار در روابط والدین با آن‌ها است و به سرعت می‌تواند مشکلات خانوادگی را افزایش دهد.
جعفری تاکید کرد: حفظ جایگاه و احترام شخصیت بچه ها، آن‌ها را در مسیر رشد و تعالی بیمه خواهد کرد و از لحاظ روحی و روانی آرامش و اعتماد به نفس کودک و نوجوان را به نحو چشم گیری افزایش می‌دهد.
