.svg)
مرگ راضیه و سخت‌ترین سکانس «آقازاده»
پارسینه: پردیس‌پور عابدینی بازیگر نقش راضیه و مانلی در سریال «آقازاده» از نخستین تجربه بازیگری خود گفت.
سومین قسمت مستند «بوی خون» این هفته منتشر شد. در این قسمت پردیس پور عابدینی صحبت‌های جالبی درباره این سریال و اتفاق‌های پشت صحنه مطرح کرد.
این بازیگر گفت: سریال «آقازاده» به عنوان اولین تجربه تصویری، واقعا عجیب و غریبی بود. تا به حال در یک قاب جلوی دوربین نرفته بودم، در حالی که آدم‌های زیادی نظاره ام می‌کردند. ولی همیشه به خودم می‌گفتم که: «پردیس! تو میتونی از پس این کار بر بیای». سعی کردم نه مغرور و نه مغلوب استرس شوم.
پورعابدینی در پاسخ به این سوال که شخصیت راضیه و مانلی سریال آقازاده از نگاه شما چه تعریفی دارند، این طور جواب داد: «به نظر من راضیه و مانلی اشتراک‌های زیادی با هم دارند. اما مهمترین وجه اشتراک آن‌ها خالص بودنشان است. راضیه از خانه مادربزرگ بدون آنکه تجربه گذار از جامعه را داشته باشد، مستقیم به خانه نیما رفته است.
او ادامه داد: راضیه و مانلی هر دو آدم‌های ساده و معمولی بودند که به این سرنوشت دچار شدند. ماجرا‌هایی که امکان دارد برای هرکسی اتفاق بیافتد تا به سرنوشتی مشابه این دو شخصیت دچار شود.
پورعابدینی قرار گرفتن کنار بازیگران باتجربه در سریال «آقازاده» را یکی از عوامل موفقیت خود دانست و در این باره گفت: بازیگران واقعا بی نظیر بودند. حس خوبی از آن‌ها گرفتم. علاوه بر بازی و تمرین در سکانس ها، دوست داشتم که در پشت صحنه هم از آن‌ها چیزی یاد بگیرم. همه در این راه همه کمکم کردند، برایم انرژی گذاشتند. به خصوص آقای امین تارخ که درباره فن بیان و صدا کمکم کردند.
این بازیگر سخت‌ترین سکانس خود را، مرگ راضیه عنوان کرد: سکانس مرگ راضیه، سخت‌ترین سکانسی بود که تجربه کردم. شاید به خاطر اینکه صحنه را به صورت کروماکی می‌گرفتند و همه چیز به حس و حال من بستگی داشت تا خوب از کار دربیاید. در حالی که در هوا معلق بودم باید حس وحشت و هراس راضیه را به صورت واقعی بازی می‌کردم. یکانسی بود که خیلی سعی کردم تا خوب از کار دربیاد و تاثیرگذار باشد.
پورعابدینی افزود: قبل از بازی در سکانس مرگ راضیه، با آقای توفیقی در باره صحنه و شکل اجرا صحبت کرده بودیم، اما آن حسی را که قرار بود در لحظه داشته باشم، با یک ارتباط کلامی و چشمی در من ایجاد کردند.
مستند «بوی خون» به کارگردانی وحید سعیدی، نویسندگی احمد رنجبر و تهیه کنندکی سید امیر موسوی نیا یک شنبه‌ها منتشر می‌شود.
این بازیگر گفت: سریال «آقازاده» به عنوان اولین تجربه تصویری، واقعا عجیب و غریبی بود. تا به حال در یک قاب جلوی دوربین نرفته بودم، در حالی که آدم‌های زیادی نظاره ام می‌کردند. ولی همیشه به خودم می‌گفتم که: «پردیس! تو میتونی از پس این کار بر بیای». سعی کردم نه مغرور و نه مغلوب استرس شوم.
پورعابدینی در پاسخ به این سوال که شخصیت راضیه و مانلی سریال آقازاده از نگاه شما چه تعریفی دارند، این طور جواب داد: «به نظر من راضیه و مانلی اشتراک‌های زیادی با هم دارند. اما مهمترین وجه اشتراک آن‌ها خالص بودنشان است. راضیه از خانه مادربزرگ بدون آنکه تجربه گذار از جامعه را داشته باشد، مستقیم به خانه نیما رفته است.
او ادامه داد: راضیه و مانلی هر دو آدم‌های ساده و معمولی بودند که به این سرنوشت دچار شدند. ماجرا‌هایی که امکان دارد برای هرکسی اتفاق بیافتد تا به سرنوشتی مشابه این دو شخصیت دچار شود.
پورعابدینی قرار گرفتن کنار بازیگران باتجربه در سریال «آقازاده» را یکی از عوامل موفقیت خود دانست و در این باره گفت: بازیگران واقعا بی نظیر بودند. حس خوبی از آن‌ها گرفتم. علاوه بر بازی و تمرین در سکانس ها، دوست داشتم که در پشت صحنه هم از آن‌ها چیزی یاد بگیرم. همه در این راه همه کمکم کردند، برایم انرژی گذاشتند. به خصوص آقای امین تارخ که درباره فن بیان و صدا کمکم کردند.
این بازیگر سخت‌ترین سکانس خود را، مرگ راضیه عنوان کرد: سکانس مرگ راضیه، سخت‌ترین سکانسی بود که تجربه کردم. شاید به خاطر اینکه صحنه را به صورت کروماکی می‌گرفتند و همه چیز به حس و حال من بستگی داشت تا خوب از کار دربیاید. در حالی که در هوا معلق بودم باید حس وحشت و هراس راضیه را به صورت واقعی بازی می‌کردم. یکانسی بود که خیلی سعی کردم تا خوب از کار دربیاد و تاثیرگذار باشد.
پورعابدینی افزود: قبل از بازی در سکانس مرگ راضیه، با آقای توفیقی در باره صحنه و شکل اجرا صحبت کرده بودیم، اما آن حسی را که قرار بود در لحظه داشته باشم، با یک ارتباط کلامی و چشمی در من ایجاد کردند.
مستند «بوی خون» به کارگردانی وحید سعیدی، نویسندگی احمد رنجبر و تهیه کنندکی سید امیر موسوی نیا یک شنبه‌ها منتشر می‌شود.
ارسال نظر