موشک‌های ایران در دهه ۶۰ کجا تولید می‌شدند؟

چندی پیش ویدئویی از محسن هاشمی فرزند اکبر هاشمی رفسنجانی منتشر شد که خاطره جالبی از انجام یک مأموریت موشکی به دستور مرحوم هاشمی رفسنجانی در دوران جنگ را نقل کرد. محسن هاشمی در این مراسم که مربوط به «یادواره جهادگر شهید سید محمد تقی رضوی، و شهدای مهندسی رزمی هشت سال دفاع مقدس، و خانواده شهدای شهرداری تهران» بود می‌گوید: در سال‌های ابتدایی دهه ۶۰، زمانی که من مدرک مهندسی مکانیک خود را دریافت کرده بودم، از سوی آیت الله هاشمی که فرمانده جنگ بودند، ماموریت یافتم که بازدیدی از فعالیت‌های ساخت موشک و راکت در جا‌های مختلف کشور داشته باشم.

او ادامه می‌دهد: در آن زمان ۴ مرکز، مشغول فعالیت تحقیقاتی در این زمینه بودند، که یکی مرکز پارچین بود. یکی دیگر از این مراکز صنایع دفاع در لویزان بود، که روی موشکی به نام "زلزال" با بدنه کامپوزیت کار می‌کردند. در نیروی زمینی سپاه نیز روی موشکی به نام "سجیل" کار می‌کردند، که بدنه آنهم فایبر گلاس بود. مجموعه‌ای هم در غرب تهران به نام مهندسی جنگ جهاد سازندگی وجود داشت، که در آن تیم‌های تحقیقاتی فعالیتی جدی بر روی ساخت موشک داشتند؛ و روی موشکی به نام موشک مجتمع مخفف (موشک جواب تجاوز موشکی عراق) کار می‌کردند، که فعالیت‌های علمی و عمیقی داشتند، و من نیز به واسطه رشته تحصیلی خودم، و مرتبط بودن با مواد و سازه‌ها فایبر گلاس فعالیت‌هایی در این زمینه داشتم.

هاشمی می‌گوید: در آن زمان برد موشک‌ها را با برای مسافت ۱۰۰ الی ۱۳۰ کیلیومتری طراحی کرده بودند. چرا که از مرز تا بغداد ۱۰۰ کیلومتر فاصله بود؛ و تمامی مراحل ساخت موشک در داخل کشور در حال انجام بود.

او گفت: زمانی که من گزارش خود را به آیت الله هاشمی رفسنجانی تقدیم کردم، ایشان خیلی خوشحال شدند؛ و به اتکا همین گزارش و فعالیت‌های مهندسی و جهاد سازندگی، در نماز جمعه بیان داشتند، که شهر‌های عراق در تیرس موشک‌ها ما خواهد بود.