۷ دلیل برای اینکه ترامپ را بازنده انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا ندانیم

به گزارش «پارسینه»، نتایج نظرسنجی‌ها ۵۵ روز مانده به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده، عمدتا نشانگر پیروزی جو بایدن، نامزد حزب دموکرات بر دونالد ترامپ، رئیس جمهوری کنونی است.

وبسایت آمریکایی پنج‌سی‌وهشت (FiveThirtyEight) با مقایسه و ترکیب نتایج نظرسنجی‌ها در مقیاس ملی و ایالتی می‌گوید جو بایدن ۷۴ درصد شانس پیروزی دارد. این تحلیل در حالی انجام شده که نظرسنجی‌ها پس از کنوانسیون ملی حزب جمهوریخواه، شانس بیشتری برای پیروز ترامپ قائل شده‌اند.

با این همه تجربه انتخابات سال ۲۰۱۶ میلادی و نتایج نظرسنجی‌هایی که کلینتون را پیروز حتمی انتخابات می‌دانست، هنوز در خاطره‌ها زنده است. بسیاری از شهروندان ایالات متحده با یادآوری آن تجربه در موسسه‌های نظرسنجی و تحلیل‌های کارشناسان و رسانه‌ها، به نظرسنجی‌های این دوره بی‌اعتمادند. بسیاری از مردم جهان هم همینطور.

دونالد ترامپ در کارزارش برای انتخابات پیش رو بر شعار «نظم و قانون» متمرکز شده و تلاش می‌کند دموکرات‌ها را شریک جرم ناآرامی‌های متعاقب مرگ جرج فلوید در ماه مه گذشته معرفی کند. اگر او در پیشبرد این کارزار موفق نباشد، مسلما اکثریت شهروندان ایالات متحده او را مسئول شورش‌هایی می‌شناسند و خواهند شناخت که عملا کشور را برای چند ماه به لرزه درآورده است.

یورونیوز برای شناخت دقیق‌تر تمایل صاحبان رای و فراتر رفتن از نتایج نظرسنجی‌ها، با چندین کارشناس، تحلیلگر سیاسی و پژوهشگر دانشگاهی ایالات متحده گفتگو کرده است. هدف اصلی ما این بوده که دلایل، و به‌ویژه دلایل نادیده گرفته شده‌ای، که براساس آن‌ها دونالد ترامپ می‌تواند برخلاف نتایج نظرسنجی‌ها پیروز و در کاخ سفید ماندگار شود را بهتر بشناسیم.

ماری ای. استاکی، استاد ارتباطات کالج هنر‌های آزاد پنسیلوانیا در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا می‌گوید: «ترامپ حمایت هسته سخت رای‌دهندگانش را با خود دارد.» خانم استاکی که نحوه بیان و جنگ‌های لفظی ترامپ را تحلیل کرده است با اشاره به کارزا‌های سیاسی می‌گوید: «یک موقع انتخابات اقناعی است و موقع دیگر بسیجی. به این معنی که اقناع ناظر است به قبولاندن یک کاندیدا به افرادی که هنوز تصمیم نگرفته‌اند و بسیج، مساله متحد کردن و به حرکت درآوردن هواداران یک کاندیدا است. انتخابات ۲۰۲۰، انتخابات بسیجی است.».

اما پایگاه انتخاباتی دونالد ترامپ کجا است؟ جوزف بیکر، استاد جامعه‌شناسی مذاهب در دانشگاه ایالتی تنسی می‌گوید: «هسته سخت هواداران ترامپ ترکیبی است از مسیحیان محافظه‌کار، و به‌طور روشن‌تر ملی‌گرایان مسیحی و همچنین افرادی که نگرشی بسته در قبال مهاجرت دارند. میان هر دو گروه، نکات مشترک بسیاری وجود دارد. این دو گروه، بزرگ‌ترین هواداران ترامپ به شمار می‌روند. این دو سوژه در واقع نمایانگر وحشت بسیاری از آمریکایی‌های سفید در قبال تنوع [گوناگونی و چند رنگی]جامعه است.»

کَز مود، استاد هلندی دانشگاه جورجیا می‌گوید: «من در جورجیا زندگی می‌کنم و می‌توانم ببینم که این پایگاه تا چه اندازه قابل مشاهده و مصمم است. طرفداری از ترامپ دیگر برای کسی خجالت ندارد؛ تا حدودی به این دلیل که آن‌هایی که واقعا با ابراز هواداری از ترامپ راحت نبودند، ماجرا را رها کرده اند.»

در انتخابات سال ۲۰۱۶، دونالد ترامپ در جورجیا با ۵ امتیاز اختلاف هیلاری کلینتون را شکست داد. آقای مود می‌گوید: «کسی اینجا آنچنان نیرویی صرف بایدن نمی‌کند.»

جوزف بیکر با اشاره به نظام انتخاباتی (سیستم الکترال) ایالات متحده می‌گوید: «کالج الکترال به‌ناچار این گروه از صاحبان رای را بیش از حد نمایندگی می‌کند؛ چراکه این سیستم به نفع ایالات روستایی [ایالات مذهبی‌تر]است. همین هم می‌تواند به ترامپ امکان دهد که با حمایت مردمی کمی، پیروز انتخابات شود.

خانم استاکی با اشاره به نظام انتخاباتی ایالات متحده می‌گوید: «با توجه به اهمیت تلاش‌های جمهوریخواهان برای کاهش شمار رای دهندگان، مخالفان ترامپ باید برای شکست او در مقیاس بزرگی جابه‌جا شوند.» پوفسور کز مود هم با اشاره به همین واقعیت می‌گوید «این کار در زمان حاضر بسیار مهم‌تر از دوره‌های گذشته است و احتمالا می‌تواند کار را برای دموکرات‌ها بسیار دشوارتر کند.»

جان‌ای اوونس، استاد ارشد سیاست آمریکایی در مرکز مطالعات دموکراسی دانشگاه وست‌مینستر بریتانیا می‌گوید: «اگر ترامپ بتواند در ۶ ایالت کلیدی پیشرفت کند، با وجود عقب بودن در نتایج نظرسنجی‌های سراسری احتمالا پیروز انتخابات خواهد بود.» وی تاکید می‌کند که اگرچه بایدن در حال حاضر در نظرسنجی‌های این شش ایالت چرخشی [ایالت‌هایی که پیروزی دموکرات‌ها یا جمهوریخواهان در آن بطور سنتی مشخص نیست و در هر دوره به سوی یکی از دو حزب متمایل می‌شوند]صدرنشین است و تنها به پیروزی در سه تا از این ایالات تعیین کننده نیاز دارد، «اما از یاد نباید برد که رقابت در کارولینای شمالی همواره بسیار نزدیک است. [در این دوره]به نظر می‌رسد با آنکه بایدن صدرنشین است، رقابت میان دو حزب در پنسیلوانیا و ویسکانسین هم شدت می‌گیرد. وی می‌افزاید: «به‌علاوه فلوریدا، ایالتی که رقابت همواره در آن تنگاتنگ بوده است، در این دوره نمی‌دانیم که آیا بایدن می‌تواند آرای لاتین‌ها [مهاجران اسپانیایی زبان]را به خود جلب کند یا نه؟» این عدم قطعیت از نگاه منفی بخشی از مهاجران کوبایی‌تبار نسبت به کاندیدای دموکرات‌ها نشات می‌گیرد.»

ترامپ تلاش می‌کند رای دهندگان سفید را از حاشیه نشینان پرشمار و فرودست بترساند تا آن‌ها به حمایت از او ادامه دهند. برای همین است که کارزار انتخاباتی وی بر شعار نظم عمومی استوار شده است. پروفسور کز مود در این‌باره می‌گوید: «این‌ها پیام‌های روشن با ویژگی‌های نژادی و علیه تهدید سوسیالیسم هستند. اما این حربه خیلی در برابر بایدنی که به‌عنوان یک فرد میانه‌رو شناخته می‌شود، کارگر نمی‌افتد.» با این همه و به عقیده همین پژوهشگر، «عامل زمان به نفع جمهوریخواهان عمل می‌کند... استیصال در برابر کووید-۱۹ و از سرگیری آهنگ رشد اقتصادی نسبت به تابستان ۲۰۲۰ و نه زمستان ۲۰۱۹، می‌تواند به جمهوریخواهان برای پیروزی در این انتخابات کمک کند.»

دکتر رودریک پی. هارت، صاحب کرسی ارتباطات و استاد علوم سیاسی کالج علوم ارتباطات مودی وابسته به دانشگاه اوستین در تگزاس با تاکید بر فاکتور زمان می‌گوید: «دشمن اصلی ترامپ در این انتخابات جو بایدن نیست، بلکه زمان است. برای اینکه انتخاب دوباره، ترامپ باید کاری کند که زمان برعکس و گذشته تبدیل به حال شود. این یک تاکتیک جدید نیست. بسیاری از دموکرات‌ها و جمهوریخواهان در انتخابات گذشته برای رویارویی با رسوایی‌ها، همین کار را کرده اند.» وی تاکید می‌کند اگر ترامپ پیروز شود، به این معنا است که او توانسته کاری کند که رای دهندگان وضعیت کنونی را فراموش کنند.»

براساس این نظریه، کنوانسیون ملی جمهوریخواهان هم در همین راستا گام برداشت. آقای هارت می‌گوید: «کنوانسیون جمهوریخواهان کوشید گذشته را به بوته فراموشی بسپارد. برای مثال آن‌ها تاکید می‌کردند که ترامپ همیشه با سیاهان مهربان بوده، با بی‌نزاکتی با متحدان جهانی ایالات متحده صحبت نکرده و همیشه به زنان و اسپانی‌تبار‌ها احترام گذاشته است. منطق بنیادین ترامپ در این انتخابات این است که از آنجایی که ایالات متحده آمریکا روزگاری سالم و ثروتمند بوده، او باید بار دیگر رئیس جمهوری شود. این در حالی است که واقعیت سخت این است که بخش بزرگی از ملت هم‌اکنون به خاک سیاه نشسته و بیمار هستند.»

انتخابات امسال برای ترامپ، به یک معنی مثل مسابقه در زمین خودی است و بایدن به زمین حریف رفته است. پروفسور اوونس می‌گوید: «این ماجرا را در استفاده [ابزاری]از کاخ سفید برای کنوانسیون جمهوریخواهان دیدیم. ترامپ از منافع جایگاه رئیس جمهوری کنونی استفاده می‌کند و از دسترسی به رسانه‌ها بهره می‌برد.» وی می‌افزاید: «بنا به تعریف بایدن یک تماشاگر است و نمی‌تواند از امکانات دولتی استفاده کند... به‌علاوه اگرچه زمان به سرعت می‌گذرد، اما ترامپ می‌تواند همچنان از امکاناتش برای مدیریت بحران کووید-۱۹ بهره ببرد، دقیقا همان فاکتوری که باعث کاهش محبوبیت او شده است.»

شاید نکته‌ای که بیش از سایر موارد مغفول مانده این واقعیت باشد که ترامپ از وحشت [دیگران]تغذیه می‌کند. پروفسور بیکر از دانشگاه ایالتی تنسی می‌گوید: «همه‌گیری ویروس کرونا هم به او ضربه زد و هم به یاری‌اش آمد. واکنش دولت به‌شکل وحشتناکی ناکارآمد است که باعث و بانی‌اش شخص ترامپ است. با این حال همین وضعیت خراب سلامت می‌تواند هدیه‌ای برای اردوی جمهوریخوان باشد: به این ترتیب که میزان هراس مردم در حال حاضر از حد متوسط فراتر رفته است. با این وصف، اگر ترامپ بتواند وسیله‌ای برای بسیج نگرانی‌ها و ترس‌های مردم به نفع خودش پیدا کند، شانس پیروزی در انتخابات را دارد.» آخرین کتاب جوزف بیکر درباره «فرهنگ وحشت» در جامعه ایالات متحده است.

با توجه به انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶، احتمال غلط بودن نتایج نظرسنجی‌ها دور از ذهن نیست. جان‌ای اوونس می‌گوید: «شاید به این دلیل که هواداران خجالتی ترامپ نمی‌خواهند مانند ۴ سال قبل آشکارا از وی حمایت کنند.» این استاد ارشد دانشگاه وست‌مینستر با اشاره به نظرسنجی اخیر بلومبرگ می‌افزاید: «این پژوهش نشان می‌دهد که جمهوریخواهان و مستقل‌ها کمتر از دموکرات‌ها جهت سیاسی مقبول خود را نشان می‌دهند.»، اما یک احتمال دیگر هم در این میان وجود دارد و آن اینکه «شاید نمونه جمعیت حاضر در نظرسنجی‌ها، به‌ویژه در ایالت‌های چرخشی اشتباه آمیز بوده و زیاده از حد از دموکرات‌ها و یا مردان سفید تحصیل نکرده را شامل شود.» در هر دو صورت، نتیجه نظرسنجی به اشتباه به نفع بایدن در می‌آید.

بررسی صحت و سقم فرضیه‌های این مطلب دست‌کم تا چهارم نوامبر، یک روز پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده، ممکن نیست.