دوچرخه برای سلامت جنسی

برخی بررسی‌های علمی تاکنون شواهدی در حمایت از این نگرانی به دست داده اند که ممکن است نشستن طولانی مدت روی زین دوچرخه با فشار روی اعصاب تناسلی بر سلامت جنسی تاثیر بگذارد، اما این شواهد بیشتر در مورد افرادی بوده است که زیاد دوچرخه سواری می‌کنند. از سوی دیگر، کار‌های بسیاری وجود دارد که می‌توانید برای محافظت از سلامت جنسی خود حین دوچرخه سواری انجام دهید تا مجبور به قطع این ورزش سودمند نشوید. هنگامی که برای مدت طولانی روی زین دوچرخه می‌نشینید، زین روی میان دوراه یعنی ناحیه میان مقعد و آلت تناسلی فشار می‌آورد. میان دوراه پر از شریان‌ها و اعصابی است که خون اکسیژن دار و حس را به آلت شما می‌رسانند. برای اینکه مرد به نعوظ برسد، تکانه‌های عصبی پیام‌های برانگیختگی را از مغز به آلت می‌فرستند. این پیام‌های عصبی باعث شل شدن رگ‌های خونی و افزایش جریان خون از طریق شریان‌ها به آلت تناسلی می‌شوند. هر مشکلی که در اعصاب، رگ‌های خونی یا هر دوی آن‌ها وجود داشته باشد، باعث اشکال در ایجاد نعوظ در مرد می‌شود.



پژوهش‌هایی که دوچرخه سواری را برای سلامت جنسی مضر می‌دانند…
در طول دهه‌های اخیر، برخی پژوهش‌ها نشان داده اند بعضی دوچرخه سواران احتمالا دچار آسیب به عصب شرمگاهی (عصب پودندال) می‌شوند که شامل عصب اصلی میان دوراه است و شریان شرمگاهی که خون را به آلت تناسلی می‌رساند، در نتیجه مشکلات جنسی در آن‌ها ایجاد می‌شود.

پژوهشگران نروژی ۱۶۰ مرد را که پس از شرکت در یک تور دوچرخه سواری بیش از ۵۰۰ کیلومتری پرسشنامه پر کرده بودند، مورد ارزیابی قرار دادند. یک پنجم این مردان از بی حسی در آلت تناسلی شکایت داشتند که در برخی از آن‌ها بیش از یک هفته طول کشیده بود.۱۳ درصد (۲۱ مرد) دچار ناتوانی نعوظی شده بودند که عموما بیش از یک هفته طول کشیده بود. پژوهشگران در انستیتوی ملی ایمنی و سلامت شغلی NIOSH آمریکا ۱۷ عضو پلیس گشت دوچرخه سوار در یکی از ایالت‌های این کشور را بررسی کردند. این مردان هر روز به طور میانگین ۵ / ۵ ساعت روی زین می‌نشستند. تقریبا همه این افراد از عوامل کاهش میل جنسی شکایت داشتند و گاه به گاه بی حسی تناسلی را تجربه کرده بودند. افرادی که بیشتر از همه دوچرخه سواری کرده بودند، در معرض بیشترین خطر اختلال کارکرد نعوظی قرار داشتند و مردانی که بیشترین فشار را روی صندلی زین‌ها وارد آورده بودند، بیشترین مشکلات جنسی را داشتند. این پژوهشگران در پیگیری بعدی دریافتند افسران گشت دوچرخه سوار که از زین بدون دماغه استفاده کرده بودند، نسبت به آن‌هایی که از زین استاندارد استفاده کرده بودند، بی حسی تناسلی بسیار کمتری را گزارش کرده اند. گروهی از این پژوهشگران همین انستیتو رابطه میان دوچرخه سواری و کارکرد جنسی را در ارضا کردن زن و آن‌هایی که به طور میانگین ۲ ساعت در چند روز هفته دوچرخه سواری می‌کردند، بررسی کردند و مشخص شد این زنان در مقایسه با زنانی که چند روز در هفته می‌دویدند، کاهش حس در ناحیه تناسلی را تجربه کردند. این گروه پژوهشگران در بررسی بعدی دریافتند زین‌های باریک و زین‌های به اصطلاح برش داده شده باعث افزایش فشار بر میان دوراه منطقه میان مقعد و دستگاه تناسلی می‌شوند.

نکته: ترجمه و بازخوانی پژوهش‌های جدید در مجله سلامتی راستینه، که نتایج متضادی با پژوهش‌های قبلی دارد نشان میدهد دوچرخه سواری اثری منفی بر سلامت جنسی یا کارکرد ادراری مردان ندارد.



پژوهشگران انگلیسی در یک بررسی دوچرخه سواران را با دونده‌ها و شناگران مقایسه کردند و دریافتند سلامت جنسی و ادراری این دو گروه تفاوتی با یکدیگر ندارد. به گفته این پژوهشگران، این یافته‌ها در تضاد با یافته‌های بررسی‌های پیشین است که نشان می‌دادند دوچرخه سواری می‌تواند اثر منفی بر کارکرد جنسی مردان بگذارد. سودمندی‌های دوچرخه سواری بسیار بیشتر از این خطرات است. در این بررسی، حدود ۲ هزار و ۷۷۴ دوچرخه سوار از بریتانیا، آمریکا، کانادا، استرالیا و نیوزیلند، همراه ۵۳۹ شناگر و ۷۸۹ دونده با استفاده از مجموعه‌ای از پرسشنامه‌ها که سلامت جنسی دوچرخه و کارکرد ادراری را اندازه می‌گرفتند، مورد تحقیق قرار گرفتند. به گفته این پژوهشگران، سلامت جنسی و کارکرد ادراری در هر ۳ گروه همانند بودند، البته برخی دوچرخه سواران بیشتر در معرض خطر تنگی پیشابراه قرار گرفته بودند. تفاوت آماری معناداری از لحاظ سلامت جنسی و ادراری میان دوچرخه سواران با شدت بالا آن‌هایی که برای بیش از ۲ سال، بیش از ۳ بار در هفته دوچرخه سواری کرده و به طور متوسط ۴۰ کیلومتر پیموده بودند و دوچرخه سواران تفریحی وجود نداشت. به گفته این پژوهشگران که نتیجه کارشان در مجله اورولوژی منتشر شده، بررسی‌های پیشین فاقد گروه مقایسه بوده و به علت اندازه‌های کوچک نمونه هایشان محدودیت داشته اند.


نظر بنجامین بریر درباره‌ی دوچرخه برای سلامت جنسی
بنجامین بریر از بخش بیماری‌های ادراری دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو درباره‌ی دوچرخه برای سلامت جنسی گفت: دوچرخه سواری سودمندی‌های قلبی_عروقی فراوانی دارد و فشار کمی روی مفاصل می‌آورد. بیماری‌های بیضه مردان در دوچرخه برای سلامت جنسی اساسا مطرح نیست و سودمندی‌های بهداشتی که نصیب دوچرخه سواران می‌شود، بسیار بیشتر از خطرات بهداشتی احتمالی آن است. دوچرخه سواران به طور قابل توجهی از لحاظ آماری، میزان‌های بالاتری از بی حسی تناسلی گزارش می‌کنند، اما بر اساس یافته‌های جدید، در دوچرخه سوارانی که بیش از ۲۰ درصد زمان سواری شان را در حالت ایستاده می‌گذراندند، این میزان به طور قابل توجهی کاهش یافته است.


چند نکته در دوچرخه برای سلامت جنسی
جدا از اینکه نتیجه تحقیقات در آینده چه باشد، ضروری نیست به علت نگرانی از آثار بر کارکرد جنسی دوچرخه سواری را کنار بگذارید. راه حل‌های ساده‌ای وجود دارد که می‌توان به وسیله آن‌ها این چرخه معیوب احتمالی را که به علت آن دوچرخه سواری ممکن است با فشار بر اعصاب ناحیه تناسلی باعث اختلال کارکرد جنسی شود، شکست؛ از جمله:

از زین‌های با دماغه دراز باریک استفاده نکنید. از زین‌های پهن که به مقدار کافی حاوی بالشتک باشد، استفاده کنید. زین‌های مخصوص پرشده با ژل و جاذب ضربه نیز در بازار در دسترس هستند.
زین دوچرخه را به سمت بالا شیب ندهید، زیرا این کار باعث افزایش فشار بر منطقه میان دوراه می‌شود که اعصاب تناسلی از آن می‌گذرند. ترتیبی دهید که زین در ارتفاع مناسبی قرار بگیرد تا پاهایتان هنگامی که پدال را پایین می‌آورد، در قسمت زانو‌ها به طور کامل باز نشود.

برای حفاظت بیشتر، پوشیدن شلوار‌های بالشتک دار مخصوص دوچرخه سواری را در نظر داشته باشید.
میله‌های فرمان دوچرخه‌ها را بالا ببرید، تا قامتتان هنگامی که روی زین می‌نشینید، راست‌تر شود. هنگام دوچرخه سواری‌های طولانی موقعیت نشستن تان را تغییر دهید ووقت‌های استراحت تعیین کنید.
درباره نشانه‌های هشداردهنده اولیه هوشیار باشید. اگر احساس مورمور یا بی حسی در اندام‌های تناسلی خود می‌کنید، از دوچرخه تان پیاده شوید. اگر این مشکل حتی با وجود استفاده از زین پهن، بالش دار و در موقعیت درست ادامه پیدا کرد، باید استفاده از دوچرخه ثابت را در نظر بگیرید.

شاید بهترین شیوه این باشد که به طور انحصاری برای بهبود وضعیت بدنی تان بر دوچرخه سواری تکیه نکنید و آن را بخشی از یک برنامه تناسب بدنی متعادل قرار دهید. انجام متناوب دوچرخه سواری با پیاده روی، دویدن آرام یا شنا کردن هم یک راه حل دیگر است. همچنین می‌توانید از دوچرخه ثابت، تردمیل، دستگاه الیپتیکال، نواربالابر یا دستگاه پله نورد استفاده کنید.

منبع:راستینه