رشد جمعیت مناطق روستایی كشور همچنان منفی است

به گزارش روز یكشنبه ایرنا، براساس نتایج سرشماری سال گذشته، جمعیت مناطق روستایی كشور در سال 1385 برابر با 22 میلیون و 131 هزار و 101 نفر بود كه در سرشماری سال 1390 به 21 میلیون و 446 هزار و 781 نفر كاهش یافت.

همچنین نتایج سرشماری سال 1390 نشان می دهد كه رشد جمعیت مناطق شهری كشور در سال 1385 برابر با 2.74 درصد بود كه در سرشماری سال گذشته به 2.14 درصد تقلیل یافت.

كاهش رشد جمعیت در مناطق شهری و روستایی كشور در حالی است كه رشد جمعیت در كل كشور از 1.62 به 1.29 درصد كاهش یافته است.

روند رشد جمعیت طی 55 سال گذشته نشان می دهد كه همواره سهم مناطق روستایی كشور در كل جمعیت كاهنده بوده ، به طوری كه سهم این مناطق در سرشماری سال 1335 بیش از 70 درصد از كل جمعیت بود كه در سرشماری سال 90 به كمتر از 30 درصد كاهش یافته است.

یكی از نتایج مهم سرشماری سال 1390 آن است كه با كم شدن رشد جمعیت در مناطق روستایی كشور ، اندازه متوسط خانوار در این مناطق نیز كاهش یافته است ، به طوری كه این نسبت در سال 1365 كه نخستین سرشماری پس از پیروزی انقلاب در كشور انجام شد، اندازه متوسط خانوار در مناطق روستایی برابر با 5.5 نفر بود كه در سرشماری سال 1390 این میزان به 3.7 نفر كاهش یافت.

كاهش اندازه متوسط خانوار در مناطق روستایی كشور از سویی به دلیل مهاجرت شغلی و تحصیلی گروه سنی جوان از این مناطق و از سوی دیگر به دلیل متاثر شدن جمعیت روستایی از جمعیت شهری در كنترل موالید است.

گسترش ارتباطات جمعی و آگاهی های عمومی ، دشواری های تامین معیشت و رشد تحصیل در قشر زنان از جمله عوامل كاهش رشد جمعیت در مناطق روستایی كشور محسوب می شود.

اندازه متوسط خانوار در كل كشور از 5.1 نفر در سال 1365 به 3.5 نفر و در مناطق شهری از چهار نفر به 3.5 نفر كاهش یافته است.

نتایج سرشماری سال 1390 كل كشور نشان می دهد كه 12 استان دارای رشد جمعیت كمتر از یك درصد هستند.