خسرو سینایی درگذشت
پارسینه: زندهیاد سینایی در دومین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم "هیولای درون" برنده لوح زرین بهترین کارگردانی شد و در هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم "عروس آتش" سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را برد.
خسرو سینایی کارگردان سینمای ایران که به دلیل ابتلا به کرونا در بیمارستان بستری بود روز شنبه دار فانی را وداع گفت.
خسرو سینایی متولد سال ۱۳۱۹ در شهر ساری بود. او در دانشگاه فنی شهر وین به تحصیل در رشته معماری پرداخت و همزمان در آکادمی موسیقی و هنرهای نمایشی در رشته آهنگسازی تحصیل کرد. پس از آن در رشته فیلمسازی در همان دانشگاه شروع به تحصیل کرد.
زندهیاد سینایی در سال ۱۳۴۶ در رشتههای کارگردانی فیلم و تلویزیون و فیلمنامه نویسی فارغالتحصیل شد. پس از آن، به ایران بازگشت و فعالیتهایش را بهعنوان فیلمساز در وزارت فرهنگ و هنر و بهعنوان فیلمنامه نویس، کارگردان، آهنگساز فیلم و تدوینگر در تلویزیون ملی ایران آغاز کرد.
خسرو سینایی متولد سال ۱۳۱۹ در شهر ساری بود. او در دانشگاه فنی شهر وین به تحصیل در رشته معماری پرداخت و همزمان در آکادمی موسیقی و هنرهای نمایشی در رشته آهنگسازی تحصیل کرد. پس از آن در رشته فیلمسازی در همان دانشگاه شروع به تحصیل کرد.
زندهیاد سینایی در سال ۱۳۴۶ در رشتههای کارگردانی فیلم و تلویزیون و فیلمنامه نویسی فارغالتحصیل شد. پس از آن، به ایران بازگشت و فعالیتهایش را بهعنوان فیلمساز در وزارت فرهنگ و هنر و بهعنوان فیلمنامه نویس، کارگردان، آهنگساز فیلم و تدوینگر در تلویزیون ملی ایران آغاز کرد.
او در سال ۱۳۶۲ در دومین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم "هیولای درون" برنده لوح زرین بهترین کارگردانی شد و در ۱۳۷۸ در هجدهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم "عروس آتش" سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را برد.
"تهران امروز" (۱۳۵۶)، "زنده باد ... " (۱۳۵۸)، "مرثیه گمشده" (۱۳۶۲)، "یار در خانه" (۱۳۶۶)، "در کوچههای عشق" (۱۳۶۹)، "کوچه پاییز (۱۳۷۶)، "فرش، اسب، ترکمن" (۱۳۸۴)، "گفتگو با سایه" (۱۳۸۴)، "مثل یک قصه" (۱۳۸۵)، "کویر خون" (۱۳۸۵) و "جزیره رنگین" (۱۳۹۳) از دیگر آثار اوست.
او نشان "شوالیه جمهوری لهستان" را در سال ۱۳۸۷ و نشان "افتخار هنرمند" را در سال ۱۳۸۹ برای فیلم بلند مستند "مرثیه گمشده" درباره پناهندگان لهستانی که طی جنگ جهانی دوم وارد ایران شدند، از وزارت فرهنگ جمهوری لهستان دریافت کرد.
"تهران امروز" (۱۳۵۶)، "زنده باد ... " (۱۳۵۸)، "مرثیه گمشده" (۱۳۶۲)، "یار در خانه" (۱۳۶۶)، "در کوچههای عشق" (۱۳۶۹)، "کوچه پاییز (۱۳۷۶)، "فرش، اسب، ترکمن" (۱۳۸۴)، "گفتگو با سایه" (۱۳۸۴)، "مثل یک قصه" (۱۳۸۵)، "کویر خون" (۱۳۸۵) و "جزیره رنگین" (۱۳۹۳) از دیگر آثار اوست.
او نشان "شوالیه جمهوری لهستان" را در سال ۱۳۸۷ و نشان "افتخار هنرمند" را در سال ۱۳۸۹ برای فیلم بلند مستند "مرثیه گمشده" درباره پناهندگان لهستانی که طی جنگ جهانی دوم وارد ایران شدند، از وزارت فرهنگ جمهوری لهستان دریافت کرد.
منبع:هنرآنلاین
ارسال نظر