چگونه سطح میکروآلبومین را کاهش دهیم؟

آلبومین فقط در کبد تولید می‌شود و در خون شما ذخیره می‌شود، زیرا از طریق کلیه‌ها فیلتر می‌شود. اگر میزان بیش از حد آلبومین در ادرار شما وجود داشته باشد، این می‌تواند نشانه آسیب کلیه باشد و خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند دیابت، بیماری قلبی یا بیماری کلیوی را افزایش دهد. هنگامی که آلبومین بیش از حد در خون شما وجود دارد، آن را میکروآلبومینوری نامیده می‌شود.

نتیجه یک میکروآلبومین از ۳۰-۳۰۰ میلی گرم در دسیلیتر پرچم قرمز است که کلیه‌های شما قادر نیستند پروتئین را به درستی فیلتر کنند. با این حال، با تغییر سبک زندگی و درمان مناسب، می‌توانید سطح میکروآلبومین را کاهش دهید.

ایجاد تغییرات زندگی:

در رژیم غذایی خود بر روی غذا‌های کم کالری، کم پروتئین و کم قند تمرکز کنید. کلیه‌های آسیب دیده می‌توانند پروتئین‌ها را به طور معمول فرآوری نکنند، بنابراین کلیه خود را با کاهش مصرف پروتئین خود، بسنجید. شما باید غذا‌هایی را مصرف کنید که از کربوهیدرات‌های آهسته (میزان گلوکز شما افزایش نمی‌یابد)، مقدار کم پروتئین، چربی، سدیم و قند، غذا بخورید.

در اینجا چند گزینه سالم وجود دارد:

غذا‌های کربوهیدرات آهسته: جو دوسر، لوبیا، برنج قهوه ای، ماکارونی، عدس، هویج، سیب زمینی شیرین و مارچوبه.

غذا‌های کم پروتئین: نان و غلات، ماکارونی، کاهو، کرفس، جوانه، خیار، جعفری، توفو، ماهی و گوشت گاو

غذا‌های کم چربی و کم سدیم: غذا‌ها را سرخ نکنید (از روغن زیتون در صورت نیاز استفاده کنید) و نمک را کاهش دهید. اجتناب از محصولات کنسرو شده مانند سوپ، سبزیجات و سس ماکارونی.

غذا‌های کم چرب: تخم مرغ، کلیوی، توفو، گردو، پنیر، زیتون، اسفناج، بره، مارچوبه، جو.

اجتناب از مصرف الکل: دریافت میزان میکروآلبومین غیرطبیعی در نتایج آزمایش شما نشان از عملکرد ضعیف کلیه دارد. کلیه آسیب دیده دیگر نمیتواند اتانول را از الکل به طور موثر فیلتر کند، که موجب افزایش سطح بالای میکروآلبومین می‌شود. برای مقابله با این، الکل را قطع کنید و آن را با آب، چای و نوشیدنی طبیعی جایگزین کنید.

ترک سیگار: رک تدریجی سیگار توصیه می‌شود تا اینکه بلافاصله آن را متوقف کنید. سیگاری‌های مزمن در ابتلا به فشار خون بالا خطر بیشتری دارند (سیگار کشیدن، رگ‌های خونی را محدود می‌کند، پمپاژ قلب شما سخت‌تر می‌شود، که بر کلیه‌های شما تأثیر می‌گذارد). نیکوتین موجود در سیگار می‌تواند فشار خون را افزایش دهد. اگر هر روز سیگار بکشید، فشار خونتان دائما بالا میرود.

نوشیدن مقدار زیادی آب: نوشیدن ۸-۱۲ لیوان آب در هر روز کمک خواهد کرد که مقداری از آلبومین از طریق ادرار دفع شود. شما باید مقدار بیشتری آب بنوشید، اگر مقدار زیادی عرق می‌کنید و ورزش میکنید. این باعث می‌شود که آب بدن کم شود. هر چقدر بدن شما کم آب باشد، میزان آلبومین بدن شما افزایش می‌یابد.

همچنین میزان گلوکز خونتان را نگاه کنید. مهم است که غذا‌هایی با قند بالا در رژیم غذایی خود کاهش دهید تا سطح گلوکز خود را کنترل کنید، از دیابت، چاقی جلوگیری کنید و به میکروآلبومینم توجه داشته باشید. سطح طبیعی قند خون ناشتا بین ۷۰ تا ۱۰۰ میلی گرم در دسی لیتر است.

اگر در حال حاضر دیابت دارید، سطح آلبومین بدن شما افزایش خواهد یافت، زیرا قند خون ناشتا باعث کاهش عملکرد کلیه شما می‌شود. ۱۸۰ میلی گرم در دسی لیتر میانگین کلیه‌ها برای بیماران دیابتی در ۲ ساعت بعد از غذا است. به همین دلیل است که اگر مقدار زیادی از آلبومین و گلوکز در بدن شما وجود داشته باشد، عملکرد کلیه‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث آسیب کلیه خواهد شد.

این به شما کمک می‌کند که وزن خود را نیز حفظ کنید. یک رژیم غذایی سالم و ورزش می‌تواند به شما کمک کند فشار خون و قند خون خود را کاهش دهید، اما کاهش فشار خون و گلوکز باعث کاهش وزن نیز خواهد شد.

درمان پزشکی:

سطوح آلبومین خود را بررسی کنید مهم است که سطوح میکروآلبومین را پیگیری کنید. این به شما این امکان را می‌دهد که اگر در کلیه‌ها و کبد شما مشکلی وجود دارد سریعتر تشخیص دهید. آزمایش میکروآلبومین، آلبومین شما را در ادرار تان بررسی می‌کند. تشخیص زود هنگام مشکل می‌تواند باعث کاهش آسیب کلیه شود. برای مدیریت بیشتر با دکتر خود صحبت کنید.

برای آزمایش سطوح آلبومین خود، او به شما یک آزمایش ادرار تصادفی یا یک آزمایش ادرار جمع آوری شده را به شما می‌دهد.

بدانید که نتایج چیست؟ پس از جمع آوری ادرار مناسب، نمونه توسط آزمایشگاه بررسی و تفسیر می‌شود. نتایج آزمون میکروآلبومینوم با توجه به میلی گرم (mg) نشت پروتئین در طول ۲۴ ساعت اندازه گیری می‌شود. نتایج را می‌توان به صورت زیر تفسیر کرد:

نتیجه طبیعی کمتر از ۳۰ میلی گرم است.

۳۰ تا ۳۰۰ میلی گرم نشان دهنده بیماری زودرس کلیه است.

بیش از ۳۰۰ میلی گرم نشان دهنده بیماری پیشرفته کلیه است.

استفاده از مهارکننده‌های آنزیم‌های آنژیوتانسین تبدیل کننده (ACE) را در نظر بگیرید. این دارو‌ها تبدیل آنژیوتانسین I به آنژیوتانسین II را مهار می‌کند. این امر موجب افزایش رگ‌های خونی شما می‌شود، به این ترتیب باعث کاهش تنش در رگ‌های خونی و حجم خون می‌شود - به عبارت دیگر، فشار خون شما را کاهش می‌دهد. مهار کننده‌های ACE اثبات شده است که نشت پروتئین در ادرار مانند میکروآلبومین‌ها را کاهش می‌دهد، در نتیجه میزان میکروآلبومین کاهش می‌یابد.

شایع‌ترین مهارکننده‌های ACE تجویز کاپتوپریل، پریندوپریل، رامیفیل، انالاپریل و لیسینوپریل است. دکتر شما می‌داند کدام برای شما بهتر است.

با پزشک خود درباره استاتین صحبت کنید این دارو‌ها کلسترول را در بدن کاهش می‌دهد و مانع فعالیت HMG-CoA ردوکتاز می‌شود که یک آنزیم ضروری برای تولید کلسترول در کبد است.

کلسترول پایین به معنی کار ساده‌تر برای قلب، عروق خونی و کلیه است.

شایع‌ترین استاتین‌های تجویز شده عبارتند از: آتورواستاتین، فلوواستاتین، لوواستاتین، پیتواستاتین، پروستاتین، روستوواستاتین و سیمواستاتین.

در صورت لزوم: می‌دانید که مصرف انسولین ممکن است کمک کند. انسولین یک هورمون است که به انتقال انرژی قند یا قند خون به سلول‌ها کمک می‌کند. بدون انسولین کافی، قند خون نمی‌تواند داخل سلول‌ها منتقل شود و در جریان خون قرار می‌گیرد. تزریق انسولین روزانه بر اساس توصیه یک پزشک برای حفظ سطح قند خون طبیعی ضروری است.

این فقط برای کسانی است که دیابت دارند و یا دارای نوعی از مقاومت به انسولین هستند.

منبع: بیتوته