یک نگاه/ از پشت پرده انتخاب «مرسی» تا ذوق زدگی دولتمردان وطنی

عصرایران ؛ علی قادری نوشت:

اخوان المسلمین شایسته دریافت جایزه حرفه ای ترین بند بازان عرصه سیاست در خاورمیانه هستند ، نه به این خاطر که پس از آغاز انقلاب و پس از اطمینان از سقوط مبارک به صفوف انقلابیون پیوستند و نه به این خاطر که توانستند پس از کنار رفتن نامزدهای انقلاب از عرصه رقابت انتخابات ریاست جمهوری خود را به عنوان ناجی انقلاب به میدان تحریر تحمیل کنند بلکه به این خاطر که رهبران اخوان المسلمین این توانایی را دارند که در یک لحظه واحد با تهران و واشنگتن در تماس باشند و به حماس لبخند بزنند و به تل آویو پیام اطمینان دهند ، با شورای نظامی مصر ببندند و به روح شهدای انقلاب قسم بخورند که حافظ ارزش های آنان خواهند بود و ...!

چندی پیش یکی از دیپلمات های ارشد وزارت خارجه وطنی با صلابت تمام ادعا کرد که ما در تماس دائم با برادرانمان در اخوان المسلمین هستیم.
اما تحولات اخیر مصر ثابت کرد که این دیپلمات ارشد، هنوز برادرانش را نشناخته است و اساسا یا این تماس ها بویژه در جریان رقابت های انتخابات ریاست جمهوری این کشور با شکست کامل مواجه شده است و یا اینکه برادران اخوان المسلمین پس از گذشتن از پل انتخابات، تماس های خویش را قطع کرده اند.

البته سابقه مذاکرات اخیر ایران و اخوان المسلمین چندان موفقیت آمیز نبوده است. گفته می شود در ماه های گذشته مذاکراتی میان ایران و اخوان المسلمین در یکی از پایتخت های عربی انجام شده که یکی از محورهای آن موضوع سوریه و همکاری طرفین برای رسیدن به یک راه حل سیاسی برای پایان دادن به بحران این کشور بود، مذاکراتی که البته هیچگاه به نتیجه نرسید.

در هر صورت محض اطلاع وزارت خارجه ای که برای پیروزی مرسی بیانیه صادر می کند و همه آنهایی که ذوق زدگی آنها از سقوط مبارک همچنان ادامه دارد: برادران اخوان المسلمین با امریکایی ها بسته اند و در تنور آنها نانی برای ایران پخته نخواهد شد و البته قرار هم نیست دیگران برای ما نان بپزند ؛ هر دولتی باید خود در اندیشه مافع ملی اش باشد!

بر اساس توافقی که میان اخوان المسلمین و شورای نظامی مصر و با هماهنگی وزارت امور خارجه امریکا و وساطت محمد البرادعی به دست آمد، محمد مرسی در مقابل واگذاری وزارت خانه های کلیدی دفاع، کشور، دادگستری و صد البته دستگاه امنیتی از سوی کمیته انتخابات به عنوان پنجمین رئیس جمهور جمهوری عربی مصر معرفی شد!

تعهد به التزام عملی به معاهده صلح کمپ دیوید، سرنوشت مبارک و خانواده اش، برگزاری مجدد انتخابات یک سوم کرسی های پارلمان (کرسی های فردی و نه حزبی) و تشکیل کمیته ای با هدف تعدیل پروتکل الحاقی شورای نظامی ، بخش های دیگری از توافق میان اخوان المسلمین و شورای نظامی مصر را تشکیل می دهند که با فشار مستقیم هیلاری کلینتون بدست آمده است.


گفته می شود که اخوان المسلمین تهدید شده بود که در صورت عدم پذیرش تعهدات، احمد شفیق با 50.4 درصد آراء از سوی کمیته انتخابات به عنوان رئیس جمهور معرفی خواهد شد و جالب اینجاست که یگان ویژه گارد ریاست جمهوری چند ساعت پیش از اعلان نتایج تا مقابل در خانه احمد شفیق نیز رفته بود که او را تحت الحمایه به عنوان ریاست جمهور جدید همراهی کند که پس از پذیرش اخوان المسلمین و بطور مشخص خیرت شاطر، نائب رئیس این جریان اسلامگرا، با طرح پیشنهادی وزارت امورخارجه امریکا خودروهای این یگان به سمت مرکز گارد ریاست جمهوری باز می گردند.

رهبران اخوان المسلمین زمانی مهارت خویش را در بندبازی ثابت کردند که محمد مرسی در یک اقدام نمادین به میدان تحریر آمد و در مقابل صدها هزار تن که برای جشن پیروزی نامزد انقلاب بر ضد انقلاب در این میدان آمده تجمع کرده بودند، به خداوند قسم خورد که به انقلاب و اهداف آن خیانت نخواهد کرد و خون شهیدان نیز بر زمین نخواهد ماند. قسمی که با اخلاص تمام در دانشگاه قاهره و در برابر مادران شهدا نیز تکرار شد!

تردید نکنید که انقلاب مصر شکست خورده است و نظام مبارک با یک "ویترین اسلامی" بازتولید شده است. البته ممکن است برخی از سیاست های داخلی تغییر کند و یا اینکه برخی از شخصیت های سیاسی از قاهره به ابوظبی منتقل شوند اما سیاست های بنیادین جمهوری عربی مصر هیچ تغییر اساسی نخواهد کرد.

اما سخنی با مسؤولان عزیز وطنی!
آقایان و خانم ها ! از حول حلیم به دیگ نیفتید. شاید قوانین جدید بازی عرصه را برای عربستان کمی محدود کند اما باور کنید که مصر مرسی نه تنها متحد استراتژیک امریکا باقی خواهد ماند بلکه به اندازه مصر مبارک و حتی بیشتر از آن به امنیت اسراییل متعهد باقی خواهد ماند.
اگر قبل از رفتن به مذاکره با اخوان المسلمین، تاریخ آنها را نخواندید یک بار دیگر آن را مرور کنید. اخوان المسلمین غیر قابل اعتماد هستند. نه به این خاطر که رفتند و به جای شما با امریکایی ها بستند که این جماعت به عبدالناصر نیز پشت کردند. فقط کافی است سابقه فعالیت های اقتصادی یک دهه اخیر اخوان المسلمین را بررسی کنید، حقایق زیادی روشن خواهد شد.

کوتاه سخن؛ بیچاره فلسطینی هایی که در غزه بخاطر پیروزی پدران اخوانی شان باقلوا پخش کردند و بیچاره تر ، دولتمردان و رسانه هایی که در تهران با ذوق زدگی برای پیروزی اسلامگرایان اخوانی ، همچنان هورا می کشند و بیش از خانواده خود مرسی احساس خوشحالی می کنند!