خطرات کنترل کردن همسر برای زندگی

اگر نامزد و یا همسر خود را مکررا بصورت محسوس و نامحسوس کنترل می‌کنید و مدام سوالاتی چون: کجا بودی؟ کجارفتی؟ کی کارت تموم میشه؟ کی پیشته؟ چرا اینو پوشیدی؟ چرا خندیدی؟ و... از او می‌پرسید، عمیقا توصیه میکنم دست از این کار بردارید.

بدترین چیزی که هر انسانی را از برقراری یک رابطه فراری می‌دهد این است که فکر کند کسی آزادیش را محدود می‌کند و مجبور است پیوسته در یک دادگاه ناعادلانه بی گناهیش را اثبات کند.

علاقه به حفظ زندگی و آنچه مالک آن هستیم رفتاری کاملا طبیعی است، ولی یادمان باشد بسیاری از رفتار‌های طبیعی اگر کنترل نشوند منجر به آسیب می‌شوند و بی شک یکی از اصول داشتن رابطه صمیمانه بین زوجین، اعتماد و شفافیت است.

در اینجا می خواهم از شما بپرسم شفافیت در یک رابطه به چه معناست؟ آیا کنترل و چک کردن همسر نشانه شفافیت و اعتماد است یا اضطراب و عدم امنیت؟ آنچه روشن است این است که کسی که مدام همسرش را کنترل می‌کند دچار اضطراب و عدم امنیت است.

زوجینی که در چنین موقعیتی هستند روابطشان روی یک زمین لرزان است و به هیچ عنوان در چنین شرایطی شفافیت و اعتماد وجود ندارد، حال اینکه اگر این سوء ظن و کنترلگری به یک اتفاق هر روزه تبدیل شود فرد مدام احساس ناامنی می‌کند و بدترین چیز‌ها را در مورد همسرش تجسم می‌کند. حتی یک اتفاق ساده می‌تواند شعله‌های سوء ظن و بدگمانی را روشن کرده و محیط زندگی را به میدان جنگ تبدیل کند.

مرد‌ها استقلال می‌خواهند

این را بدانید که مرد‌ها عاشق استقلال هستند، اما استقلال از نگاه مردان به چه معناست؟ آن‌ها میخواهند کارهایشان را بدون نظارت و به تنهایی انجام دهند. متاسفانه برخی از زنان شدت وابستگی زیادی به همسرشان دارند درست مثل دوقلو‌های به هم چسبیده توقع دارند که همسرشان همیشه و در هر شرایطی کنارشان باشد! آن‌ها توقع دارند شوهرشان که خسته از سرکار می‌آید دربست دراختیارشان باشد و تمام تفریح و شادی خود را با همسرش بگذارند.

اصلا چه معنا دارد که کسی که متاهل است با دوستانش به تفریح برود؟ این زنان نه تن‌ها زندگی همسرشان را محدود می‌کنند بلکه زندگی خودشان را هم در چارچوب خاصی قرار می‌دهند؛ آن‌ها گا‌ها اینگونه خود را محدود می‌کنند که «چون من فقط با تو به تفریح می‌روم تو هم باید فقط با من به تفریح بروی نه دوستانت!».

اما واقعیت این است که کسی آن‌ها را محدود نکرده است بلکه خودشان این راه را انتخاب کرده اند و حقیقت این است که مردان برخلاف این را می‌پسندند و دوست دارند همسرشان دوستانی داشته باشد تا بتواند گاهی اوقاتش را با آن‌ها بگذراند و این مردان دوست دارند خودشان هم به همین شیوه زندگی کنند.

تفریح با دوستان و همسر هر کدام لذت خودش را خواهد داشت، اما بیرون رفتن با دوستان و محدودیت ایجاد نکردن در زندگی زناشویی باعث می‌شود زن و مرد از درکنار هم بودن لذت بیشتری ببرند و قدر یکدیگر را بیشتر بدانند. پس فراموش نکنید که با آزاد گذاشتن همسرتان به آن‌ها خواهید گفت که به علایق آنان احترام می‌گذارید و مطمئن باشید که اینکار ارزش اعتماد شما را خواهد داشت.

همسری کنید نه مادری!

برخی زنان احساسات و حس علاقه شان به همسرشان را به گونه‌ای ابراز می‌کنند که گویی مرد کودکی است که زن باید از او مراقبت کند و مدام به او تذکر دهد.

البته این نوع مراقبت بد هم نیست چرا که مرد دیگر مجبور نیست وسایلش را جمع کند، به فکر این باشد که چه لباسی بپوشد، قرارهایش را به خاطر بسپارد و در کل هیچ مسئولیتی نخواهد داشت؛ خب با این اوصاف مرد‌ها باید از خدایشان هم باشد که هیچ مسئولیتی نخواهند داشت، اما توجه کنید که این مساله به مرورزمان باعث به وجود آمدن مشکلات زناشویی می‌شود و همانطور که گفته شد مرد احساس می‌کند هیچگونه استقلالی از خود ندارد و رفتار‌های همسرش او را یاد مادرش می‌اندازد! شما با مادری کردن، همسر نمونه‌ای نخواهید شد. شما در صورتی همسر نمونه هستید که تن‌ها وظایف همسری خود را انجام دهید.

اینکه شما همه کار‌های همسرتان را به او یاد آوری کنید نه نشان دهنده این است که شما همسر بسیار خوبی هستند و نه باعث افزایش علاقه همسرتان به شما خواهد شد بلکه اینکار تنها باعث پایین آوردن اعتماد به نفس و سلب استقلال همسرتان خواهد شد. اگر مادری کردن جزو عادات شما شده است برای حفظ زندگیتان به شما توصیه میکنیم به شدت از اینکار اجتناب کنید.

باید همسران با چشم مهربانی عشق و موافقت به همدیگر نگاه کنند، بایستی آن‌ها همدیگر را همان طوری که هستند شناخته و سعی نکنند که یکدیگر را تغییر دهند و در واقع پذیرش همدیگر به این نحو است که به طرف مقابل این حس را بدهد که او را با همان ویژگی‌های ظاهری و اخلاقی که دارد می‌پذیرد و این اتفاق باعث احساس امنیت در وجود همسر می‌شود.

در مرحله بعدی باید زوج‌ها قدردانی را از رفتار‌های خوب همسر نشان دهند و رضایت و حال خوبشان را در کلام بروز داده و در عمل هم اثبات کنند، این اتفاق انگیزه زوجین را افزایش می‌دهد و گام بعدی ابراز عاطفه به یکدیگر است.

نگاه کنترلگری زوجین باعث می‌شود که آن‌ها بخواهند شخصیت یکدیگر را مطابق معیارهایشان تغییر دهند و با تغییر باور‌ها آن‌ها را مجبور به رفتار‌های غیرقابل تحمل و تحقیر آمیز کنند.

زوجین مهربان همدیگر را کنترل نمی‌کنند و با پذیرفتن هم برای تغییر شخصیت طرف مقابل مطابق میل خودشان تلاش نمی‌کنند.

در این زمینه خط قرمز‌ها و محدودیت‌ها هم وجود دارد، کنترلگری خودخواهانه برای تغییر همسر است و تغییر شخصیت طرف مقابل را نباید با محدودیت‌ها اشتباه بگیریم، محدودیت‌ها خودخواهانه نیست و در راستای مراقبت از همسر بوده و باعث عشق ورزی آگاهانه زوج‌ها توام با مهربانی به همدیگر می‌شود.

توصیه‌ای به کسانی که همسران حساس دارند

در پایان به افرادی که همسرانی حساس دارند توصیه می‌کنیم که توجه داشته باشند بعضی افراد ذهنشان آماده نشخوار است.

نشخوار ذهنی یعنی فرد یک فکر را که معمولا آزار دهنده است مرتب بررسی و وارسی و تلاش می‌کند آن را از ذهنش پاک کند، اما آن فکر دوباره برمی گردد و گاهی هم با قدرت بیشتر. اگر کسی می‌بیند همسرش دچار این حالت است ضمن این که باید او را راهنمایی کند تا از یک مشاور و درمانگر برای رفع این مشکل استفاده کند باید مراقب باشد که بهانه به دست همسرش ندهد.

متاسفانه در بعضی موارد دیده می‌شود وقتی همسر فرد حساس است آن فرد به جای رعایت حال همسر از این موضوع به عنوان یک ابزار شوخی و سربه سر گذاشتن استفاده می‌کند که مشکل طرف مقابل را افزایش می‌دهد.

منبع: بیتوته