نوستالژی تاکسی‌های تهران +تصاویر

ده‌ها سال پیش هنگامی که زندگی شهرنشینی با سرعت در حال گسترش و فقدان نظام حمل و نقل درون شهری از نیروی پیش رونده مدنیت می‌کاست، کالسکه‌ها تنها تکیه گاه مردم برای جابجایی در سطح شهر‌های نه چندان بزرگ بودند. ضرباهنگ کُند این وسیله نقلیه با سرعت حرکت قطار تمدن، همخوانی نداشت و در این هنگام مخترعان در آزمونی نو قرارگرفتند. پدیده‌ای که بتواند مردم بیشتری را در زمانی کمتر جابجا کند. این گونه بود که موتور‌های بنزینی درون سوز و به دنبالش " اتومبیل" متولد شد.

این مَرکب در ابتدای سال‌های ساخت، تنها وسیله‌ای تجملی و برای گردش‌های آخر هفته ثروتمندان به کار می‌رفت و تعدادش انگشت شمار بود. مردم کم کم به این وسیله دل بسته و رفته رفته اتومبیل بخشی از زندگی روزمره اجتماعی و اقتصادی شد.

اولین تاکسی ایران چه زمانی وارد کشور شد؟

اولین تاکسی در سال ۱۳۰۶ به ایران وارد شد در این سال خودرویی ساخت آمریکا به نام " Bed Ford " یا اصطلاحاً "ب د. فورد" به عنوان اتومبیل کرایه‌ای که شهروندان تهرانی را از نقطه‌ای به نقطه‌ای دیگر جابجا می‌نمود آغاز به کار کرد. بعد‌ها به این خودروی کرایه نام تاکسی که واژه‌ای فرانسوی است نهاده شد.

پس از آن اتومبیل‌هایی نظیر: پاودا، وُلگا، واکسهال، آستین، اوشکودا، شورولت، مسکوویچ، هیلمن، موریس، وانگارد، دکاوه، بنز، فیات، سیتروئن، آریا و شاهین وارد بازار حمل و نقل مسافر شهری شدند.

یکی از خودرو‌هایی که سال‌ها به عنوان تاکسی فعالیت داشت و هم اکنون نیز یک نمونه از آن در تهران وجود دارد و در شرایط نسبتا خوبی نیز نگهداری شده خودروی آستین ساخت کشور انگلستان است این خودرو که در سال ۱۳۳۴ شمسی به عنوان تاکسی در تهران فعالیت داشت با رنگ مشکی و سقف سفید تا پایان دهه ۳۰ به عنوان تاکسی در خیابان‌های تهران به سرویس دهی مشغول بوده است.

یکی دیگر از خودرو‌های تاکسی در تهران بنز ۱۸۰ گازوئیلی بود. این خودرو علاوه بر فعالیت به عنوان تاکسی در تهران در محور‌های بین شهری نیز فعالیت می‌کرد. بسیاری از ایرانی‌ها با این خودرو که در حمل و نقل در جاده‌های شمال حضور فعال داشت خاطره دارند.

بعد از پیکان، خودرو‌های دیگری نیز به عنوان تاکسی در تهران و دیگر شهر‌های ایران فعالیت کردند از جمله این خودرو‌ها می‌توان به ورود پژو سال (۷۰)، هیوندا (۷۱)، رنو ۲۱ (۷۲) و در نهایت سال ۸۱ سمند و در سال‌های ۸۶ و ۸۷ خودروی پراید نیز به ناوگان تاکسیرانی تهران پیوست.

چگونگی شکل گیری سازمانی به نام تاکسیرانی

رشد سریع شهر و افزایش ناگهانی تعداد اتومبیل‌ها، کنترل خیابان‌ها را مشکل کرد و برای شهرداری و نظمیه کاملا مشخص بود که هدایت اتومبیل‌ها جهت رفت وآمد در شهر را باید به مأموران خاصی بسپارد.

در تاریخ ۲۸ خرداد ۱۳۵۹ با هدف تمرکز، کنترل و نظارت بر حُسن اجرای خدمت رسانی، طی لایحه‌ای سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی شهر تهران، تحت پوشش شهرداری تهران با تصویب شورای انقلاب شروع به فعالیت کرد.

آئین نامه اجرایی قانون مذکور در تاریخ ۱۰ آبان ۱۳۷۴ توسط هیئت وزیران تهیه و پس از تصویب به وزارت کشور ابلاغ شد تا اداره امور تاکسیرانی در شهر‌های بالای ۲۰۰ هزار نفر جمعیت را به سازمان‌های مستقلی به نام سازمان تاکسیرانی محول کند؛ بنابراین تمامی امور مربوط به تاکسیرانی از قبیل: صدور پروانه کار با تاکسی، پیشنهاد نرخ کرایه به شورای اسلامی شهر، نظارت بر اجرای کرایه‌های مصوب، رسیدگی به امور رانندگان، تشویق رانندگان امین و وظیفه شناس و برخورد با رانندگان متخلف و. به سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی شهر تهران واگذار شد.