.svg)
پاسخ آیت الله سیستانی درمورد حکم روزه در شرایط سخت کاری
پارسینه: آیت الله سیستانی در پاسخ به سوالی درمورد حکم روزه در شرایط سخت کاری پاسخ دادند: اگر این ترک کار مورد نظر میسور نباشد، باید روزه بگیرد، ولی هنگام ضعف شدید می‌تواند با نوشیدن آب یا خوردن غذا بنا بر احتیاط واجب (فقط) به مقدار ضرورت ضعف خود را برطرف کند و خوردن بیش از آن مقدار اشکال دارد، و به احتیاط واجب باید بقیه روز را امساک کند، و باید بعد از ماه مبارک رمضان آن را قضا نماید وکفاره بر او واجب نیست.
حضرت آیت الله سیستانی به پرسشی درباره روزه در شرایط سخت کاری پاسخ داده اند.
به گزارش شفقنا متن پرسش و پاسخ به این شرح است:
بسمه تعالی
اگر فردی انجام وظایف شغلی اش با داشتن روزه برایش بسیار دشوار باشد. مثلا نانوایی که در برابر تنور در طول روز بسیار تشنه شود، یا کارگر و یا پلیس و سربازی که به مدت طولانی زیر نور مستقیم آفتاب قرار دارد یا پزشکی که داشتن روزه موجب بی حالی مفرط او شده و از انجام وظایف به شکل دقیق باز بماند و امثال این موارد، حکم شرعی روزه ایشان چیست؟
پاسخ:
اگر روزه مانع کاری باشد که امرار معاش متوقف بر آن است مثلا موجب ضعف شود به گونه‌ای که امکان ادامه کار نباشد یا به حدی موجب تشنگی شود که قابل تحمل نباشد، پس اگر تغییر کار یا ترک ان در ماه مبارک رمضان ممکن باشد وبتواند زندگی را با مالی دیگر هرچند با قرض ادامه دهد، روزه بر او واجب است. ولی اگر این امر میسور نباشد، باید روزه بگیرد، ولی هنگام ضعف شدید می‌تواند با نوشیدن آب یا خوردن غذا بنا بر احتیاط واجب (فقط) به مقدار ضرورت ضعف خود را برطرف کند و خوردن بیش از آن مقدار اشکال دارد، و به احتیاط واجب باید بقیه روز را امساک کند، و باید بعد از ماه مبارک رمضان آن را قضا نماید وکفاره بر او واجب نیست.
به گزارش شفقنا متن پرسش و پاسخ به این شرح است:
بسمه تعالی
اگر فردی انجام وظایف شغلی اش با داشتن روزه برایش بسیار دشوار باشد. مثلا نانوایی که در برابر تنور در طول روز بسیار تشنه شود، یا کارگر و یا پلیس و سربازی که به مدت طولانی زیر نور مستقیم آفتاب قرار دارد یا پزشکی که داشتن روزه موجب بی حالی مفرط او شده و از انجام وظایف به شکل دقیق باز بماند و امثال این موارد، حکم شرعی روزه ایشان چیست؟
پاسخ:
اگر روزه مانع کاری باشد که امرار معاش متوقف بر آن است مثلا موجب ضعف شود به گونه‌ای که امکان ادامه کار نباشد یا به حدی موجب تشنگی شود که قابل تحمل نباشد، پس اگر تغییر کار یا ترک ان در ماه مبارک رمضان ممکن باشد وبتواند زندگی را با مالی دیگر هرچند با قرض ادامه دهد، روزه بر او واجب است. ولی اگر این امر میسور نباشد، باید روزه بگیرد، ولی هنگام ضعف شدید می‌تواند با نوشیدن آب یا خوردن غذا بنا بر احتیاط واجب (فقط) به مقدار ضرورت ضعف خود را برطرف کند و خوردن بیش از آن مقدار اشکال دارد، و به احتیاط واجب باید بقیه روز را امساک کند، و باید بعد از ماه مبارک رمضان آن را قضا نماید وکفاره بر او واجب نیست.
ارسال نظر