مراسم جالب گل گل چهارشنبه شب چهارشنبه سوری
پارسینه: گل گل چهارشنبه یکی از مراسمهای جالب مردم ایران زمین در آخرین چهارشنبه سال که به چهارشنبه سوری معروف است به شمار میرود.
یکی از رایجترین جشنهای ایرانی جشن چهارشنبه سوری میباشد که در آخرین چهارشنبه سال با اجرای آیینهای مختلفی در شهرهای گوناگون برگزار میشود این روز برای همه مردم ایران از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است این جشن بزرگ پیش درآمدی برای جشن نوروز محسوب میشود و فرا رسیدن نو شدن طبیعت و بهار را نوید میدهد.
چهارشنبه سوری متشکل از دو واژه چهارشنبه یعنی یکی از روزهای هفته و سوری به معنای سرخ میباشد است. بر اساس آیینهای دیرینه مردم آتش بزرگی به پا میکنند و تا برآمدن خورشید آن را خاموش نکرده و روشن نگه میدارند که معمولاً به هنگام بعد از ظهر مردم آن را روشن میکنند و از روی آن میپرند.
همانطور که میدانید این جشن وابستگی خاصی به دین و مذهب افراد ندارد و در میان همه از جمله ارمنی، مسلمان، زرتشتی، ترکها، پارسیان یهودی و کردها بالاخص ایرانیان رایج است.
در این روز آداب و رسوم بسیار متنوعی اجرا میشود که یکی از همین آداب به جا اوردن مراسم گل گل است. مرسوم است که برای به پایان رسیدن تمامی رنج و سختیها هر سال در شب چهارشنبه آخر سال و با فرا رسیدن فصل بهار انواع و اقسام کاه و ساقه گیاهان مثل خار، بوته و گون روی هم انباشته و میسوزانند و زن و مرد، پیر و جوان، بزرگ و کوچک از روی آن پریده این جمله را با خود تکرار میکنند: «گل گل چهارشنبه، بحق پنجشنبه، زردی بشه، سرخی بایه، نکبت بشه، دولت بایه گل گل چهارشنبه»
«به این معنی که:ای شعله آتش چهارشنبه، به حق پنجشنبه زردی و ضعف و بیماری و رخت و بدیها را ببرند و نوبت سرخی و نشاط و خرمی فرا رسد، دوره نکبت و ناکامی و بیچارگی به سرآید و دولت اقبال روی نماید.
اسپند دود کردن هم یکی از رسمهای متداولی است که در این روز انجام میدهند سعی بر این داشتند از کسی که اسفند خریداری کنند که از سادات باشد و مغازه اش رو به قبله باشد و زمانی که دود میکنند زیر زبان خود این نغمه را تکرار کنند.
«آتیلاکون، باتیلا کون، بدی یا ن. بیرون کون»
«یعنیای اسفند بدیها و پلیدیها و زشتیها را از ما و اهل خانه بیرون کن»
ارسال نظر