فیروز مردی مهربان، وطنپرست و علاقهمند به طبیعت بود/ زحمات فیروز در کارنامهاش روشن است
پارسینه: پدر سازمان محیط زیست ایران، روز چهارشنبه ۱۴ اسفند ماه بعد از ۹۴ سال زندگی ارزشمند و با کارنامهای درخشان درگذشت.
به گزارش پارسینه، اسکندر فیروز را بنیانگذار سازمان محیطزیست را پدر محیطزیست ایران نیز مینامند چرا که تشکیل سازمان محیطزیست و تبدیل آن از «سازمان شکاربانی» به سازمانی علمی، تحقیقاتی و حفاظتی به ابتکار او صورت گرفت. فیروز که در سال ۱۳۵۱ نایبرئیس نخستین کنفرانس جهانی محیطزیست در استکهلم بود، یک سال بعد، یکی از مهمترین قوانین محیطزیستی ایران با عنوان قانون «حفاظت و بهسازی محیطزیست» به تصویب رساند که هنوز در ایران اعتبار حقوقی دارد.
همچنین، به کوشش او مناطق چهارگانه تحت حفاظت ایران به نامهای پارک ملی، اثر طبیعی ملی، پناهگاه حیات وحش و منطقه حفاظتشده تعیین شد.
علاقه اسکندر فیروز به طبیعت و جغرافیا همزمان با افزایش شکارهای غیرقانونی، سفرها و تحولات دهه ٣٠ بیشتر میشد. این علاقه بعدها در باغ سرچشمه شاهرود که متعلق به توران عضدی بود با دیدن کوهستانها، چمنزارها و البته مطالعه کتاب لایدکر زیستشناس انگلیسی بیشتر قابل تشخیص شد. همین راه هم سبب شد تا فیروز در ادامه، زندگیاش را وقف محیطزیست و طبیعت کند.
حر منصوری عبدالمالک، فعال محیطزیست درباره مرگ فیروز گفت: «اسکندر فیروز کارنامهای درخشان داشت که میتوان با نگاهی ساده به آن به عمق فعالیتها و تلاشهای او برای محیطزیست پی برد. او از جانش مایه میگذاشت.»
او تاکید کرد: «در سالهای اخیر اخبار مرتبط با تالابها که عموما هم دردناک بود، فیروز را به شدت اندوهگین میکرد و همیشه از اینکه این سرمایههای طبیعی از بین میرفتند، غصه میخورد. به ویژه در سالهای آخر زندگیاش که تصور میکرد دیگر نمیتواند کاری هم برای طبیعت انجام دهد.»
این فعال محیطزیست خاطرنشان کرد: «او مردی مهربان، وطنپرست و علاقهمند به طبیعت بود و بعد از ۹۴ سال زندگی یک کارنامه روشن از خود به جای گذاشته است. امیدواریم که بتوانیم راه او را در این مسیر ادامه دهیم.»
همچنین، به کوشش او مناطق چهارگانه تحت حفاظت ایران به نامهای پارک ملی، اثر طبیعی ملی، پناهگاه حیات وحش و منطقه حفاظتشده تعیین شد.
علاقه اسکندر فیروز به طبیعت و جغرافیا همزمان با افزایش شکارهای غیرقانونی، سفرها و تحولات دهه ٣٠ بیشتر میشد. این علاقه بعدها در باغ سرچشمه شاهرود که متعلق به توران عضدی بود با دیدن کوهستانها، چمنزارها و البته مطالعه کتاب لایدکر زیستشناس انگلیسی بیشتر قابل تشخیص شد. همین راه هم سبب شد تا فیروز در ادامه، زندگیاش را وقف محیطزیست و طبیعت کند.
حر منصوری عبدالمالک، فعال محیطزیست درباره مرگ فیروز گفت: «اسکندر فیروز کارنامهای درخشان داشت که میتوان با نگاهی ساده به آن به عمق فعالیتها و تلاشهای او برای محیطزیست پی برد. او از جانش مایه میگذاشت.»
او تاکید کرد: «در سالهای اخیر اخبار مرتبط با تالابها که عموما هم دردناک بود، فیروز را به شدت اندوهگین میکرد و همیشه از اینکه این سرمایههای طبیعی از بین میرفتند، غصه میخورد. به ویژه در سالهای آخر زندگیاش که تصور میکرد دیگر نمیتواند کاری هم برای طبیعت انجام دهد.»
این فعال محیطزیست خاطرنشان کرد: «او مردی مهربان، وطنپرست و علاقهمند به طبیعت بود و بعد از ۹۴ سال زندگی یک کارنامه روشن از خود به جای گذاشته است. امیدواریم که بتوانیم راه او را در این مسیر ادامه دهیم.»
ارسال نظر