پلدوستی بین واشنگتن و هاوانا با این گروهموسیقی
پارسینه: رهبر ارکستر «جیمز بن» برای مدیریت صد موزیسین جوان از کوبا و ایالات متحده آمریکا، انگلیسی و اسپانیایی را تلفیق کرده، شور نواختن بر ابزارهای موسیقی با وجود تنشهای دیپلماتیک بین دو کشور، آنها را در کنار یکدیگر جمع کرده است.
رهبر ارکستر «جیمز بن» برای مدیریت صد موزیسین جوان از کوبا و ایالات متحده آمریکا، انگلیسی و اسپانیایی را تلفیق کرده، شور نواختن بر ابزارهای موسیقی با وجود تنشهای دیپلماتیک بین دو کشور، آنها را در کنار یکدیگر جمع کرده است.
رهبر ارکستر کوبایی- آمریکایی «کایو» که برای تمرین دادن گروه خیسعرق شده میگوید: قبل از سه روز پیش به اینجا رسیدیم و از لحظههای نخست، ارتباط بین موزیسینهای دو کشور به شدت مثبت بود و این قطعاً از قلب سرچشمه میگیرد.
بر روی استیج تئاتر ملی هاوانا، جایی که موزیسینهای جوان در طول هفته آموزش میبینند، سخت است تا ملیت ویولونیستها و نوازندگان سازها را تشخیص داد، چون اتحاد و هماهنگی آشکاری میان همه نوازندگان وجود دارد که با انسجام قابل توجّهی مینوازند.
جیمز میگوید: این گروه در حال کامل شدن با حضور دست کم سی آمریکایی و ده کوبایی است که در جستجوی انسجام هستند.
سن اعضای گروه بین ۱۸ تا ۲۴ سال است، برای مثال «کریس پیروس هایجز» ۲۴ ساله یکی از آنهاست که نخستین بار است از جزیره دیدن میکند.
یک نوازنده به نام «چیلو» میگوید: هیچ وقت این تجربه را فراموش نمیکنم، کوبا کشوری با تاریخِ فرهنگیِ غنی و مردمی جالب و موسیقی شگفت انگیز است.
از سوی دیگر یک نوازنده کلارینت، به نام «لورا تری زامورا» بیست ساله میگوید با وجود اینکه فقط کمی انگلیسی میتواند حرف بزند، این موضوع نمیتواند مانع برقراری ارتباط مثبت بین نوازندگان دو کشور باشد.
در تعطیلات پایان هفته، این موزیسینها دو جشن برگزار میکنند؛ یکی در پایتخت و دیگری در ماتانزاس در مسافت ۱۰۰ کیلومتری هاوانا تا قطعهای آمریکایی از «آرون کوپلند» از آهنگسازان سده بیستم آمریکا را از باله «بیلی ذی کید» ۱۹۳۸ و دو قطعه کوبایی از «گیدو لوپز گاویلان» و ویولونیست «خورخه آمدو مولینا» را بنوازند.
این گروه موسیقی یک گروه نمادین و سمبلیک در دوران تنشهای دیپلماتیک بین واشنگتن و هاوانا به شمار میرود.
رهبر ارکستر کوبایی- آمریکایی «کایو» که برای تمرین دادن گروه خیسعرق شده میگوید: قبل از سه روز پیش به اینجا رسیدیم و از لحظههای نخست، ارتباط بین موزیسینهای دو کشور به شدت مثبت بود و این قطعاً از قلب سرچشمه میگیرد.
بر روی استیج تئاتر ملی هاوانا، جایی که موزیسینهای جوان در طول هفته آموزش میبینند، سخت است تا ملیت ویولونیستها و نوازندگان سازها را تشخیص داد، چون اتحاد و هماهنگی آشکاری میان همه نوازندگان وجود دارد که با انسجام قابل توجّهی مینوازند.
جیمز میگوید: این گروه در حال کامل شدن با حضور دست کم سی آمریکایی و ده کوبایی است که در جستجوی انسجام هستند.
سن اعضای گروه بین ۱۸ تا ۲۴ سال است، برای مثال «کریس پیروس هایجز» ۲۴ ساله یکی از آنهاست که نخستین بار است از جزیره دیدن میکند.
یک نوازنده به نام «چیلو» میگوید: هیچ وقت این تجربه را فراموش نمیکنم، کوبا کشوری با تاریخِ فرهنگیِ غنی و مردمی جالب و موسیقی شگفت انگیز است.
از سوی دیگر یک نوازنده کلارینت، به نام «لورا تری زامورا» بیست ساله میگوید با وجود اینکه فقط کمی انگلیسی میتواند حرف بزند، این موضوع نمیتواند مانع برقراری ارتباط مثبت بین نوازندگان دو کشور باشد.
در تعطیلات پایان هفته، این موزیسینها دو جشن برگزار میکنند؛ یکی در پایتخت و دیگری در ماتانزاس در مسافت ۱۰۰ کیلومتری هاوانا تا قطعهای آمریکایی از «آرون کوپلند» از آهنگسازان سده بیستم آمریکا را از باله «بیلی ذی کید» ۱۹۳۸ و دو قطعه کوبایی از «گیدو لوپز گاویلان» و ویولونیست «خورخه آمدو مولینا» را بنوازند.
این گروه موسیقی یک گروه نمادین و سمبلیک در دوران تنشهای دیپلماتیک بین واشنگتن و هاوانا به شمار میرود.
منبع:
تابناک
ارسال نظر