.svg)
دوپینگ قانونی با کمک موسیقی
پارسینه: پژوهشگران ایتالیایی در جدیدترین تحقیقات خود اعلام کردند که گوش دادن به موسیقی با ریتم تند در هنگام ورزش، علاوه بر تقویت روحیه و انگیزه فرد پیش از ورزش، منجر به کاهش درک درد و خستگی در هنگام ورزش شده درنتیجه با تلاش کمتر می‌توان تأثیر بهتری دریافت کرد.
بیشتر مردم می‌دانند که در هنگام ورزش، گوش دادن به آهنگ‌ها و موسیقی‌ها، روشی اثبات‌شده برای تقویت عملکرد و مدت تمرین است؛ اما این سؤال مطرح می‌شود که چه نوع موسیقی‌هایی برای ورزش مناسب هستند؟ موسیقی‌های تند و هیجان‌انگیز بهتر است یا موسیقی‌های ملایم و آرام‌بخش؟
پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد موسیقی‌های ریتم تند و بلند که هیجان‌انگیز هستند، آن‌هایی که باعث می‌شوند ضربان قلب به ۱۷۰ بار در دقیقه برسد، مزایای قلبی - عروقی بیشتری نسبت به موسیقی‌های ملایم و آرامش‌بخش دارند.
درواقع موسیقی می‌تواند پیش از انجام ورزش، باعث برانگیخته شدن و تقویت روحیه و انگیزه فرد شده و در زمان انجام ورزش درک درد و خستگی را کاهش دهد و درنهایت الهام‌بخش افزایش تلاش، کارایی و استقامت باشد.
گوش دادن به موسیقی با ریتم بالا در حین ورزش که معمولا موسیقی‌های تند و هیجان‌انگیز هستند، منجر به بالاتر رفتن ضربان قلب و کمترشدن میزان درک درد می‌شود درحالی‌که با گوش نکردن به موسیقی در زمان ورزش این تغییرات دیده نمی‌شود. مساله فوق درواقع به این معناست که با تلاش کمتر می‌توان نتیجه و سود بیشتری را دریافت کرده و زودتر به آمادگی جسمانی دست پیدا کرد.
لوکا آدیگی (Luca Ardigò) استاد دانشگاه ورونا (Verona) در ایتالیا طی مصاحبه‌ای مطبوعاتی اعلام کرد: «ما در این تحقیقات دریافتیم که گوش دادن به موسیقی با ریتم بالا در حین ورزش که موسیقی‌های تند و هیجان‌انگیز هستند، منجر به بالاتر رفتن ضربان قلب و کمترشدن میزان درک درد می‌شود درحالی‌که با گوش نکردن به موسیقی در زمان ورزش این تغییرات دیده نمی‌شود. مساله فوق درواقع به این معناست که با تلاش کمتر می‌توان نتیجه و سود بیشتری را دریافت کرده و زودتر به آمادگی جسمانی دست پیدا کرد.»
این پژوهش‌ها نشان می‌دهند که تأثیرات این نوع موسیقی در ورزش‌های استقامتی مانند پیاده‌روی تند، دویدن، دوچرخه‌سواری و شنا نسبت به ورزش‌هایی مانند وزنه‌برداری، طناب‌کشی، تمرین‌های بدنی تناوبی تنشی و پیاده‌روی سریع بیشتر است. به اعتقاد محققان «موسیقی را می‌توان نوعی داروی تقویت‌کننده عملکرد قانونی ورزش قلمداد کرد.»
قابل‌ذکر است که در سال ۲۰۱۱ میلادی تحقیقاتی انجام شد و نتایج آن نشان می‌دهد که گوش دادن به موسیقی با ریتم بالا در حین انجام دوچرخه‌سواری، بر شدت تمرینات اثر گذاشته و آن را افزایش می‌دهد.
شرح کامل این تحقیقات و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله Frontiers in Psychology به چاپ رسیده و در اختیار علاقه‌مندان قرار دارد.
پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد موسیقی‌های ریتم تند و بلند که هیجان‌انگیز هستند، آن‌هایی که باعث می‌شوند ضربان قلب به ۱۷۰ بار در دقیقه برسد، مزایای قلبی - عروقی بیشتری نسبت به موسیقی‌های ملایم و آرامش‌بخش دارند.
درواقع موسیقی می‌تواند پیش از انجام ورزش، باعث برانگیخته شدن و تقویت روحیه و انگیزه فرد شده و در زمان انجام ورزش درک درد و خستگی را کاهش دهد و درنهایت الهام‌بخش افزایش تلاش، کارایی و استقامت باشد.
گوش دادن به موسیقی با ریتم بالا در حین ورزش که معمولا موسیقی‌های تند و هیجان‌انگیز هستند، منجر به بالاتر رفتن ضربان قلب و کمترشدن میزان درک درد می‌شود درحالی‌که با گوش نکردن به موسیقی در زمان ورزش این تغییرات دیده نمی‌شود. مساله فوق درواقع به این معناست که با تلاش کمتر می‌توان نتیجه و سود بیشتری را دریافت کرده و زودتر به آمادگی جسمانی دست پیدا کرد.
لوکا آدیگی (Luca Ardigò) استاد دانشگاه ورونا (Verona) در ایتالیا طی مصاحبه‌ای مطبوعاتی اعلام کرد: «ما در این تحقیقات دریافتیم که گوش دادن به موسیقی با ریتم بالا در حین ورزش که موسیقی‌های تند و هیجان‌انگیز هستند، منجر به بالاتر رفتن ضربان قلب و کمترشدن میزان درک درد می‌شود درحالی‌که با گوش نکردن به موسیقی در زمان ورزش این تغییرات دیده نمی‌شود. مساله فوق درواقع به این معناست که با تلاش کمتر می‌توان نتیجه و سود بیشتری را دریافت کرده و زودتر به آمادگی جسمانی دست پیدا کرد.»
این پژوهش‌ها نشان می‌دهند که تأثیرات این نوع موسیقی در ورزش‌های استقامتی مانند پیاده‌روی تند، دویدن، دوچرخه‌سواری و شنا نسبت به ورزش‌هایی مانند وزنه‌برداری، طناب‌کشی، تمرین‌های بدنی تناوبی تنشی و پیاده‌روی سریع بیشتر است. به اعتقاد محققان «موسیقی را می‌توان نوعی داروی تقویت‌کننده عملکرد قانونی ورزش قلمداد کرد.»
قابل‌ذکر است که در سال ۲۰۱۱ میلادی تحقیقاتی انجام شد و نتایج آن نشان می‌دهد که گوش دادن به موسیقی با ریتم بالا در حین انجام دوچرخه‌سواری، بر شدت تمرینات اثر گذاشته و آن را افزایش می‌دهد.
شرح کامل این تحقیقات و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله Frontiers in Psychology به چاپ رسیده و در اختیار علاقه‌مندان قرار دارد.
منبع:سیناپرس
ارسال نظر