جراحی زیبایی در عمق ۴۰ متری زمین!
پارسینه: متروی تهران بیشتر از آن که وسیلهای برای ترویج فرهنگ استفاده از حمل و نقل عمومی باشد مکانی برای رونق شغلهای کاذب شده است. نبود نظارت بر فعالیت دستفروشها کار را به جایی رسانده که بعضی از آنها مطب سیار راه اندازی کرده و اقدام به سوراخ کردن گوش میکنند.
مترو سواری به غیر از این که در کمترین زمان ممکن با حداقل هزینه مسافر را به مقصد میرساند مزیتهای دیگری هم دارد. اول این که مکان مناسبی برای جولان دستفروش هاست. هم آنها بدون پرداخت مالیات یا اجاره بها اقدام به کسب و کار کرده و مسافران در کنار سفر مایحتاج خود را تهیه میکنند. از جوراب و روسری تا لوازم التحریر و پوشاک همه چیز در این وسیله نقلیه پیدا میشود و اگر سبزی و میوه هم باشد میتوان گفت: بازار متحرکی در زیر زمین وجود دارد. البته این روزها مترو ماهیت دیگری هم پیدا کرده و آن تبدیل شدنش به کلینیک درمانی سیار است. دستفروشهایی که اقدام به سوراخ کردن گوش، بینی و دیگر اعضاء بدن میکنند و با اهدای گوشوارهها نگینی بازار گرمی میکنند. مصداق بارزش بانویی است که هر روز در متروی خط ۲ کلینیک زیبایی راه اندازی کرده است.
سوراخ کردن گوش فقط با ۱۰ هزار تومان
کار هر روز زن جوان است. ایستگاه متروی سرسبز سوار میشود. با اعتماد به نفس حرف میزند تا خود را ماهر در این کار نشان دهد. مثل همیشه با شور و هیجان در مترو مشغول تبلیغ کردن میشود. «خانمهای عزیز گوش بدهید. سوراخ کردن گوش در کمتر از ۱۰ ثانیه، بدون درد. فقط ۱۰ هزار تومان. خانمهای عزیز قیمت گوشواره فقط ۱۰ هزار تومان است. کسی نبود؟» بعد هم روسری را از روی گوشش کنار میزند و گوشواره نگینی اش را نشان میدهد. خانمی ترغیب میشود گوشش را سوراخ کند. میانسال است. میگوید: «درد ندارد؟ میترسم.» زن جوان به اطمینان خاطر میدهد که هنگام سوراخ کردن گوش ناراحت نمیشود. بعد از داخل کیف رنگ و رفته اش اسپری الکل بیرون میآورد و لاله گوش زن میانسال را ماساژ میدهد. بعد با چند بار ضربه میخ گوشواره، لاله گوش را سوراخ میکند. او انگار کار مهمی کرده باشد، میگوید: «دیدید چند ثانیه بیشتر طول نکشید. درد هم نداشت.» بانوان یکی یکی ترغیب میشوند که گوش خود را به دست زن جوان بسپارند.
کم توجهی مسئولان مترو به دستفروشان
او همه جور ابزار کاری دارد. در پایان آینه را روبروی مشتریانش میگیرد تا اثر دستش را به رخ بکشد. در مدت زمان کمتر ربع ساعت ۴ نفر مشتری او میشوند. در حین کار اگر سوزن گوشوارهای در گوش مشتری فرو نمیرفت آن را در کاورش گذاشته و داخل کیفش میگذاشت و معلوم نیست برای چه کسی قرار است استفاده شود. نزدش میروم تا اطمینانش را جلب کنم. میگویم: «دخترم را میآورم تا گوشش را سوراخ کند.» از او شمارهای میخواهم و زن جوان شماره اش را نمیدهد. بعد ادامه میدهد: «من هر روز این جا هستم از ساعت ۱۱ تا ۱۵ بعد به خط یک میروم.» زن جوان ایستگاه فدک پیاده میشود و بانویی که شنونده صحبتهای من و زن جوان بود، به گمان اینکه چنین قصدی دارم، میگوید: «کار آنها غیربهداشتی است. با دست آلوده بدون دستکش گوش سوراخ میکند. چند روز پیش بینی دختر خانمی را سوراخ کرد.» زن دیگری ادامه میدهد: «متاسفانه هیچ مسئولی نظارت بر کار آنها ندارد. خود من شاهد بودم، دختر جوانی از او خواست روی شکمش نگین بگذارد.»
ایدز و هپاتیت، پیامد کسب و کار غیربهداشتی
دکتر «فهیمه محمودی» مسئول بیماریهای واگیردار مرکز بهداشت شمال این اتفاق تلخ را به شدت مرد انتقاد قرار میدهد و متذکر میشود مسئولان نظارت بر امور متروها باید دقت بیشتری بر این موضوع داشته باشند. او میگوید: «عفونت ناشی از بیماریهای ویروسی و باکتریایی از همین راه میتواند انتقال پیدا کند. این افراد سودجو بدون استریل دستها یا محیطشان اقدام به این کار میکنند. بعد از سوراخ کردن گوش باید نکات بهداشتی رعایت شود که پزشک توصیه میکند و این افراد اطلاعی ندارند که بخواهند تذکرهای لازم را ارایه دهند. هپاتیت، آبسه و ایدز از جمله بیماریهایی است که میتواند از طریق سوراخ کردن غیر بهداشتی گوش منتقل شود. از همه مهمتر ممکن است گوشواره قبلا استفاده شده باشد و همین ناقل بیماری است.»
سوراخ کردن گوش فقط با ۱۰ هزار تومان
کار هر روز زن جوان است. ایستگاه متروی سرسبز سوار میشود. با اعتماد به نفس حرف میزند تا خود را ماهر در این کار نشان دهد. مثل همیشه با شور و هیجان در مترو مشغول تبلیغ کردن میشود. «خانمهای عزیز گوش بدهید. سوراخ کردن گوش در کمتر از ۱۰ ثانیه، بدون درد. فقط ۱۰ هزار تومان. خانمهای عزیز قیمت گوشواره فقط ۱۰ هزار تومان است. کسی نبود؟» بعد هم روسری را از روی گوشش کنار میزند و گوشواره نگینی اش را نشان میدهد. خانمی ترغیب میشود گوشش را سوراخ کند. میانسال است. میگوید: «درد ندارد؟ میترسم.» زن جوان به اطمینان خاطر میدهد که هنگام سوراخ کردن گوش ناراحت نمیشود. بعد از داخل کیف رنگ و رفته اش اسپری الکل بیرون میآورد و لاله گوش زن میانسال را ماساژ میدهد. بعد با چند بار ضربه میخ گوشواره، لاله گوش را سوراخ میکند. او انگار کار مهمی کرده باشد، میگوید: «دیدید چند ثانیه بیشتر طول نکشید. درد هم نداشت.» بانوان یکی یکی ترغیب میشوند که گوش خود را به دست زن جوان بسپارند.
کم توجهی مسئولان مترو به دستفروشان
او همه جور ابزار کاری دارد. در پایان آینه را روبروی مشتریانش میگیرد تا اثر دستش را به رخ بکشد. در مدت زمان کمتر ربع ساعت ۴ نفر مشتری او میشوند. در حین کار اگر سوزن گوشوارهای در گوش مشتری فرو نمیرفت آن را در کاورش گذاشته و داخل کیفش میگذاشت و معلوم نیست برای چه کسی قرار است استفاده شود. نزدش میروم تا اطمینانش را جلب کنم. میگویم: «دخترم را میآورم تا گوشش را سوراخ کند.» از او شمارهای میخواهم و زن جوان شماره اش را نمیدهد. بعد ادامه میدهد: «من هر روز این جا هستم از ساعت ۱۱ تا ۱۵ بعد به خط یک میروم.» زن جوان ایستگاه فدک پیاده میشود و بانویی که شنونده صحبتهای من و زن جوان بود، به گمان اینکه چنین قصدی دارم، میگوید: «کار آنها غیربهداشتی است. با دست آلوده بدون دستکش گوش سوراخ میکند. چند روز پیش بینی دختر خانمی را سوراخ کرد.» زن دیگری ادامه میدهد: «متاسفانه هیچ مسئولی نظارت بر کار آنها ندارد. خود من شاهد بودم، دختر جوانی از او خواست روی شکمش نگین بگذارد.»
ایدز و هپاتیت، پیامد کسب و کار غیربهداشتی
دکتر «فهیمه محمودی» مسئول بیماریهای واگیردار مرکز بهداشت شمال این اتفاق تلخ را به شدت مرد انتقاد قرار میدهد و متذکر میشود مسئولان نظارت بر امور متروها باید دقت بیشتری بر این موضوع داشته باشند. او میگوید: «عفونت ناشی از بیماریهای ویروسی و باکتریایی از همین راه میتواند انتقال پیدا کند. این افراد سودجو بدون استریل دستها یا محیطشان اقدام به این کار میکنند. بعد از سوراخ کردن گوش باید نکات بهداشتی رعایت شود که پزشک توصیه میکند و این افراد اطلاعی ندارند که بخواهند تذکرهای لازم را ارایه دهند. هپاتیت، آبسه و ایدز از جمله بیماریهایی است که میتواند از طریق سوراخ کردن غیر بهداشتی گوش منتقل شود. از همه مهمتر ممکن است گوشواره قبلا استفاده شده باشد و همین ناقل بیماری است.»
منبع:
همشهری
ارسال نظر