مامیران، مفید، اما سمی
پارسینه: مامیران با نام علمی Chelidonium majus، گیاهی علفی، پایا، به ارتفاع ۳۰ تا ۸۰ سانتیمتر و دارای برگهای منقسم به ۵ تا ۷ قطعه پهن و دندانهدار است.
این گیاه اثر مدر، مسهلی، آرام کننده، مخدر، ضد تشنج، پایین آورنده فشار خون، صفرا بر و تصفیه کننده خون در مصارف داخلی دارد. در استعمال خارج، قرمز کننده پوست بدن، تاول آور و بهبود دهنده زخمهای سطحی بدن است.
مقدار زیاد مامیران در مصارف داخلی سمی است و حتی میتواند مرگ آور هم باشد. پیش از این از مامیران برای مصارف نظیر نقرس، سنگ کلیه، ضعف مفرط، زردی، التهاب کبد همراه با زیاد شدن حجم آن، انسداد کلیه، صفرا و غدد لنفاوی استفاده میشد.
مطالعات مختلف نشان داده است که مامیران در رفع تحریکات مغزی، مبتلایان به هیستری و اشخاص مبتلا به ضعف قوای دماغی که از بی خوابی، اضطراب و ... رنج میبردند و نیز در تصلب شرایین مغزی، داروی خوبی به شمار میآید.
در استعمال خارج، جوشانده برگ یا شیره تازه آن که به صورت رقیق در آب مقطر تهیه شده باشد، در رفع ورم مزمن کره چشم اثر مفیدی دارد.
مقدار زیاد مامیران در مصارف داخلی سمی است و حتی میتواند مرگ آور هم باشد. پیش از این از مامیران برای مصارف نظیر نقرس، سنگ کلیه، ضعف مفرط، زردی، التهاب کبد همراه با زیاد شدن حجم آن، انسداد کلیه، صفرا و غدد لنفاوی استفاده میشد.
مطالعات مختلف نشان داده است که مامیران در رفع تحریکات مغزی، مبتلایان به هیستری و اشخاص مبتلا به ضعف قوای دماغی که از بی خوابی، اضطراب و ... رنج میبردند و نیز در تصلب شرایین مغزی، داروی خوبی به شمار میآید.
در استعمال خارج، جوشانده برگ یا شیره تازه آن که به صورت رقیق در آب مقطر تهیه شده باشد، در رفع ورم مزمن کره چشم اثر مفیدی دارد.
منبع:سیناپرس
ارسال نظر