.svg)
سرسخت‌ترین موجود کره زمین هم در برابر تغییرات اقلیمی کم آورد!
پارسینه: نتایج تحقیقات نشان داد تاردیگراد‌های فعال که فرآیند هم‌هوایی در آن‌ها فعال نشده، آسیب پذیری بالایی در برابر تغییرات دمایی داشته و نیمی از آن‌ها پس از ۲۴ ساعت قرارگرفتن در معرض دمای ۳۷.۱ درجه سانتی گراد میمیرند.
از خرس آبی یا تاردیگراد (Tardigrade) به عنوان موجود نامیرا یاد می‌شود. این جاندار می‌تواند سال‌ها بدون غذا به حیات خود ادامه دهد. دمای بسیار بالا، فشار خردکننده و خلاء نیز تأثیری روی آن ندارند. حتی گفته می‌شود هزاران تاردیگراد روی سطح ماه زندگی می‌کنند.
اما مطالعات جدید نشان می‌دهند امکان مرگ همین جاندار نامیرا نیز به لطف تغییرات اقلیمی که بشر مسبب اصلی آن است، وجود دارد. جدیدترین تحقیقی که توسط دانشگاه کپنهاگ انجام شده نشان می‌دهد گونه‌ای از تاردیگراد با نام علمی Ramazzottius varieornatus در برابر تغییرات دمایی که در دهه‌های آینده گریبانگیر انسان می‌شود، آسیب پذیر است.
محققان برای آگاهی از تأثیر گرما روی تاردیگرادها، آن‌ها را از منطقه‌ای در دانمارک جمع آوری کرده و دسته بندی کردند. یک گروه از تاردیگرادها در حالت فعال و در محیط نمناک و قابل جابه‌جایی قرار گرفتند.
گروهی دیگر به وضعیت نیمه فعال وارد شدند که یکی از ترفند‌های تاردیگرادها برای تحمل شرایط دشوار محیطی است. در این حالت خرس آبی به خواب رفته و خشک می‌شود تا توانایی تحمل فشار‌های محیطی را پیدا کند. پس از بازگشت شرایط به حالت مطلوب نیز دوباره فعال می‌شود.
محققان بیشینه دمایی که تاردیگرادها در حالت فعال و نیمه فعال در زمان‌های مختلف می‌توانند تحمل کنند را اندازه گیری کردند. آن‌ها همچنین تأثیر دوره سازش یا هم‌هوایی (Acclimatization) را پیش از آزمایش بررسی کردند. هدف محققان اندازه گیری میانگین دمایی بود که در آن دست کم نیمی از تاردیگرادها میمیرند.
نتایج این آزمایش نشان داد تاردیگراد‌های فعال که فرآیند هم‌هوایی در آن‌ها فعال نشده، آسیب پذیری بالایی در برابر تغییرات دمایی داشته و نیمی از آن‌ها پس از ۲۴ ساعت قرارگرفتن در معرض دمای ۳۷.۱ درجه سانتی گراد میمیرند. تاردیگراد‌های فعالی که فرآیند سازگار شدن در آن‌ها فعال شده بود خوش شانس‌تر بودند و توانستند تا دمای ۳۷.۶ درجه سانتی گراد دوام بیاورند.
نکته جالب توجه آن که دمای مذکور تفاوت چندانی با بالاترین دمای ثبت شده در دانمارک (۳۶.۴ درجه سانتی گراد) ندارد. این یعنی امکان زنده ماندن تاردیگرادها با افزایش موج‌های گرما کاهش یافته و تأثیرات مخربی بر اکوسیستم این جانداران خواهد گذاشت.
تاردیگراد‌های نیمه فعال توانستند به مدت یک ساعت حداکثر دمای ۸۲.۷ درجه سانتی گراد را تحمل کنند. البته میانگین دمای کشنده برای این گروه در بازه ۲۴ ساعته به ۶۳.۱ درجه سانتی گراد سقوط کرد. از آنجا که این دما بسیار فراتر از گرم‌ترین دمای ثبت شده تاریخ زمین است، بنابراین تاردیگراد‌های نیمه فعال شانس بالاتری برای زنده ماندن دارند.
محققان می‌گویند حتی تاردیگرادها نیز از تغییرات اقلیمی در امان نیستند، ولی در مقایسه با بسیاری از جانداران شانس بالاتری برای زنده ماندن در طولانی مدت خواهند داشت.
دانشمندان با اشاره به اینکه هم‌هوایی می‌تواند تحمل تاردیگرادها را در برابر افزیش دما افزایش دهد، می‌گویند این جاندار (خصوصاً در حالت فعال) در برابر دما‌های بالا حساس بوده و پاشنه آشیل این جاندار تقریباً نامیرا نیز همین بالا رفتن دماست.
منبع: دیجیاتو
اما مطالعات جدید نشان می‌دهند امکان مرگ همین جاندار نامیرا نیز به لطف تغییرات اقلیمی که بشر مسبب اصلی آن است، وجود دارد. جدیدترین تحقیقی که توسط دانشگاه کپنهاگ انجام شده نشان می‌دهد گونه‌ای از تاردیگراد با نام علمی Ramazzottius varieornatus در برابر تغییرات دمایی که در دهه‌های آینده گریبانگیر انسان می‌شود، آسیب پذیر است.
محققان برای آگاهی از تأثیر گرما روی تاردیگرادها، آن‌ها را از منطقه‌ای در دانمارک جمع آوری کرده و دسته بندی کردند. یک گروه از تاردیگرادها در حالت فعال و در محیط نمناک و قابل جابه‌جایی قرار گرفتند.
گروهی دیگر به وضعیت نیمه فعال وارد شدند که یکی از ترفند‌های تاردیگرادها برای تحمل شرایط دشوار محیطی است. در این حالت خرس آبی به خواب رفته و خشک می‌شود تا توانایی تحمل فشار‌های محیطی را پیدا کند. پس از بازگشت شرایط به حالت مطلوب نیز دوباره فعال می‌شود.
محققان بیشینه دمایی که تاردیگرادها در حالت فعال و نیمه فعال در زمان‌های مختلف می‌توانند تحمل کنند را اندازه گیری کردند. آن‌ها همچنین تأثیر دوره سازش یا هم‌هوایی (Acclimatization) را پیش از آزمایش بررسی کردند. هدف محققان اندازه گیری میانگین دمایی بود که در آن دست کم نیمی از تاردیگرادها میمیرند.
نتایج این آزمایش نشان داد تاردیگراد‌های فعال که فرآیند هم‌هوایی در آن‌ها فعال نشده، آسیب پذیری بالایی در برابر تغییرات دمایی داشته و نیمی از آن‌ها پس از ۲۴ ساعت قرارگرفتن در معرض دمای ۳۷.۱ درجه سانتی گراد میمیرند. تاردیگراد‌های فعالی که فرآیند سازگار شدن در آن‌ها فعال شده بود خوش شانس‌تر بودند و توانستند تا دمای ۳۷.۶ درجه سانتی گراد دوام بیاورند.
نکته جالب توجه آن که دمای مذکور تفاوت چندانی با بالاترین دمای ثبت شده در دانمارک (۳۶.۴ درجه سانتی گراد) ندارد. این یعنی امکان زنده ماندن تاردیگرادها با افزایش موج‌های گرما کاهش یافته و تأثیرات مخربی بر اکوسیستم این جانداران خواهد گذاشت.
تاردیگراد‌های نیمه فعال توانستند به مدت یک ساعت حداکثر دمای ۸۲.۷ درجه سانتی گراد را تحمل کنند. البته میانگین دمای کشنده برای این گروه در بازه ۲۴ ساعته به ۶۳.۱ درجه سانتی گراد سقوط کرد. از آنجا که این دما بسیار فراتر از گرم‌ترین دمای ثبت شده تاریخ زمین است، بنابراین تاردیگراد‌های نیمه فعال شانس بالاتری برای زنده ماندن دارند.
محققان می‌گویند حتی تاردیگرادها نیز از تغییرات اقلیمی در امان نیستند، ولی در مقایسه با بسیاری از جانداران شانس بالاتری برای زنده ماندن در طولانی مدت خواهند داشت.
دانشمندان با اشاره به اینکه هم‌هوایی می‌تواند تحمل تاردیگرادها را در برابر افزیش دما افزایش دهد، می‌گویند این جاندار (خصوصاً در حالت فعال) در برابر دما‌های بالا حساس بوده و پاشنه آشیل این جاندار تقریباً نامیرا نیز همین بالا رفتن دماست.
منبع: دیجیاتو
ارسال نظر