بهداشت جنسی و نخستین نزدیکی

در نخستین نزدیکی با شریک جنسی، پرده بکارت تحت کشش و فشار قرار می‌گیرد و بالاخره در یکی دو نقطه (بویژه در کناره عقبی) پاره می‌شود. عمق پارگی‌ها معمولا از یک سانتیمتر کمتر است، ولی اگر آلت با خشونت و در جهتی ناموافق با محور طولی مهبل وارد گردد، پارگی عمیق می‌شود … درواقع به جداره مهبل می‌رسد و چه بسا که به میاندوراه و فرج نیز آسیب میزند.
نخستین نزدیکی در ۵۰٪ خانم‌ها درد بسیار مختصر ایجاد می‌کند. در ٪۲۰ خانم‌ها اصلا با تولید درد همراه نیست. در ۳۰٪ آنان درد قابل ملاحظه و یا گاه شدیدی ایجاد می‌کند.

آسیب‌های ایجاد درد خانم‌ها

برخلاف تصور، به افزایش طول آلت تناسلی و کلفتی آن مربوط نیست بلکه در درجه نخست به ضخامت و مقاومت و عدم قابلیت ارتجاع پرده بکارت، و در درجه بعد به بد داخل شدن آلت مرد، جمع و منقبض شدن مهبل دختر به علت ترس و وحشت بسیار او و نیز به انتخاب وضعیت نامناسب برای نزدیکی مربوط است.

ترس و اضطراب بیجای دختر، معمولا سبب می‌شود که مختصر درد پارگی بکارت کاملا شدید و ناراحت کننده احساس شود و اسباب ناراحتی هردو طرف را فراهم آورد. گاه پرده آنچنان محکم و در عین حال قابل ارتجاع است که همراه کلاهک آلت تا ته مهبل کشیده میشود، ولی پاره نمی‌گردد و در این موارد ممکن است کوشش و رفت و برگشت بیهوده مرد باعث فرسایش و خراش لب‌های فرج نیز گردد.

در بسیاری از این موارد، پس از مدتی قابلیت به پرده بکارت بیشتر می‌شود و گاه کاملا شل می‌گردد و زن و مرد نیز که توجهی به پاره شدن یا نشدن آن ندارند برای همیشه به نزدیکی ادامه می‌دهند و فقط وقوع آبستنی و زایمان آنرا پاره میکند و بعید نیست که در این موارد نیز باز پارگی اتفاق نیفتدد!

بسیار دیده شده است که زن و مرد ساده لوحی بدون توجه به راهی که آلت طی می‌کند، نزدیکی می‌کنند و متوجه نیستند که آلت نمی‌تواند در مهبل وارد شود و به مجرای ادرار وارد میگردد!
یا مردان خودخواهی که اصرار دارند مانند فیلم‌های پورنوگرافی با همسرخود رابطه مقعدی داشته باشند که بسیار دردناک و رنج آور است.

نکته: مقدار خونی که با پاره شدن بکارت جاری می‌شود معمولا کم است و هرچه سن عروس بیشتر باشد مقدار خون کمتر خواهد بود. گاهگاه بویژه در دختران سن بالا، اصلا خونی جاری نمی‌شود. خدشه‌ها و پارگی‌های حاصل از ازاله بکارت پس از چند روز یا یک هفته بکلی ترمیم می‌شود و اگر مجددا روز‌های پس از انجام نخستین نزدیکی، زن و مرد با هم بیامیزند ممکن است باز اندکی خون جاری گردد، ولی معمولا پس از یکی دو هفته حتی با وجود نزدیکی‌های مکرر ترمیم لبه‌های پاره شده‌ی پرده صورت میگیرد و خونریزی برای همیشه بند می‌آید. هنوز بسیاری از مردان در مورد نخستین نزدیکی رعایت احتیاط را نمی‌کنند و برای اثبات مردی خود و برای آنکه از شب اول از همسرخود مثلا زهر چشم بگیرند، با خشونت تمام به دخول اقدام می‌کنند که علاوه بر ضربه جسمی، به دختر بی تجربه و چشم وگوش بسته، ضربه روحی سنگین وارد می‌کنند.
گاه مردانی که خوی سادیستیک دارند، از مدت‌ها پیش برای خود نقشه کشیده اند که شب زفاف «پاره کنند» «بزانو درآورند» و عملا نیز چنین می‌کنند.

برخی این پرسش برایشان مطرح است که اگر نخستین نزدیکی با درد فراوان توام باشد، آیا باید تا مدتی از نزدیکی خودداری شود؟

عملا ملاحظه شده است که فاصله انداختن بین نخستین نزدیکی و نزدیکی‌های بعدی سبب می‌شود که نزدیکی دوم و سوم و چندم نیز برای دختر با ایجاد وحشت و ترس همراه باشد و مرد و زن هر دو تا حدی سرد و احتیاط کار گردند. در حالی که انجام بدون فاصله نزدیکی‌های بعدی، بر دختر معلوم میکند که فقط نزدیکی نخستین ممکن است دردناک باشد و نزدیکی‌های بعدی معمولا مطبوع و لذت بخش است.

او درمی یابد که رابطه جنسی، به گوشواره گوش کردن شبیه است و کسی که میل به آویختن گوشواره دارد باید یکبار تحمل سوراخ کردن گوش را هم داشته باشد.
اگر دختر بیش از حد وحشت دارد، لازم نیست که نزدیکی در اولین شب صورت گیرد بلکه زن و شوهر می‌توانند چندین شب به معاشقه‌ها و نوازش‌های سطحی دیگر مثل رابطه جنسی دهانی بپردازند که هردو به اوج لذت جنسی نیز برسند و باین وسیله علاوه بر آنکه کم کم زن و شوهر به هم عادت می‌کنند، در می‌یابند که نزدیکی مهبلی تنها راه کسب لذت دوجانبه نیست و می‌توان در مواقع ضروری از روش‌های دیگر نیز بهره گرفت.

بازی کردن با پا‌ها و سینه‌های زیبا همسر، همچنین خودارضایی به کمک دست‌های مهربان او …

نکته: اگر در همان روز‌ها و شب‌های آشنایی، مرد بخواهد بدون تمایل و آمادگی دختر، با او آمیزش مهبلی داشته باشد ترس و وحشتی در او پیدا می‌شود که سبب انقباض تشنجی و اسپاسم عضلات مهبل می‌گردد و این خود (حتی بدون وجود پرده بکارت) آمیزش جنسی دردناک را رقم خواهد زد.

ممکن است مرد در چند شب اول انگشت خود را با پوشش کاندوم، در مهبل فرو کرده و دختر را تحریک کند … با این عمل در بسیاری از موارد دختر آمادگی بیشتری برای پذیرفتن آلت تناسلی پیدا می‌کند. گفته می‌شود که یک فشار مختصر برای پاره کردن بکارت‌های معمولی کافی است.


بهترین پوزیشن برای نخستین نزدیکی:

برخی توصیه می‌کنند که زن بدون لباس زیر در وضعیت قراردادی قرار بگیرد، ولی پاهایش بطرف بالا برده شود و بر شانه‌های مرد تکیه کند، در اینحال البته دهانه مهبل تا حد ممکن باز می‌شود، ولی مهبل کوتاه می‌گردد و اگر آلت زیاد در مهبل نفوذ کند، درد، نه به خاطر پارگی بکارت بلکه به سبب کشش مهبل پیدا می‌شود.

اگر مرد در چنین وضعیتی کنترل دخول را کاملا بدست داشته باشد، روش پسندیده و مقرون به موفقیتی است. پس از پایان نخستین نزدیکی، زن علاوه بر آنکه با دستمال کاغذی یا (Pad) خون جاری شده را پاک می‌کند، دو پای خود را محکم بهم نزدیک می‌نماید و تا مدتی در همین وضعیت باقی میماند تا خونروی محل پارگی قطع گردد. برای آنکه نزدیکی‌های چند روزه اول ازدواج دردناک نباشد و آلت تا ته مهبل نفوذ نکند زن می‌تواند پس از آنکه مرد به دخول اقدام کرد پای خود را صاف کند و بهم بچسباند بطوری که پا‌های مرد در طرفین پا‌های زن قرار بگیرد. با این ترتیب آلت فقط تا چند سانتیمتر جلوی مهبل فرو می‌رود.

برای کاستن درد نخستین نزدیکی استفاده از کرم‌های بیحس کننده و نیز روغن‌های مرطوب و لغزان کننده مهبل (وازلین و غیره) توصیه شده است لیکن معمولا لزومی به استفاده از آن‌ها پیدا نمی‌شود.

منبع:راستینه