محاکمه مردی که زن پرستار را ربود

مردی که متهم است خانم پرستار جوان را ربوده است، در دادگاه مدعی شد بیمار روانی است و درخواست برائت کرد.

متهم که برای پاسخ‌گویی در برابر اتهام آدم‌ربایی در شعبه ۲ دادگاه کیفری استان تهران حاضر شده بود، گفت: به دلیل بیماری روانی متوجه رفتار خودش نیست. فروردین سال جاری پلیس در جریان درگیری زن و مردی داخل یک خودرو قرار گرفت و بلافاصله مأموران گشت که در همان حوالی بودند، خود را به محل رساندند و مرد جوان که به ادعای زن او را ربوده بود، بازداشت شد.

زن جوان گفت: من پرستار هستم و ساعاتی قبل به اتفاق همکارم از بیمارستان خارج شدیم. قرار شد همکارم من را هم به خانه برساند. در راه جایی توقف کرد تا غذا بخرد. من هم در ماشین بودم که یکباره مرد جوانی درِ ماشین را باز کرد و سوار شد. او اسلحه‌ای روی سرم گذاشت و گفت: اگر حرکتی کنم، من را می‌کشد. وقتی ماشین را به حرکت در آورد، من از فرصت استفاده و سعی کردم خودرو را متوقف کنم. کشمکش ما ادامه داشت تا اینکه چند خیابان آن‌طرف‌تر ترمز‌دستی را کشیدم و ماشین بعد از برخورد به جایی متوقف شد. متهم قصد داشت فرار کند که مأموران بازداشتش کردند. این زن گفت: من اصلا متهم را نمی‌شناسم و نمی‌دانم چرا این کار را کرد.

بعد از گفته‌های زن جوان، متهم مورد پرسش قرار گرفت. او مدعی شد حالت عادی نداشت و نمی‌دانست دقیقا چه می‌کند. بعد از گفته‌های متهم و صدور کیفرخواست، پرونده برای رسیدگی به شعبه ۲ دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. متهم روز گذشته در جلسه دادگاه حاضر شد. در ابتدای جلسه شکایت زن پرستار و همکارش درباره آدم‌ربایی و سرقت خودرو علیه متهم خوانده شد و در ادامه متهم در جایگاه قرار گرفت.

او اتهام آدم‌ربایی را رد کرد و گفت: من دچار بیماری روانی هستم و تحت نظر پزشک قرار دارم. به همین دلیل هم گاهی کار‌هایی می‌کنم که جرم است، اما قصد انجام جرم ندارم. متهم در پاسخ به اینکه ۱۳ فقره سابقه کیفری نشان می‌دهد او مجرم حرفه‌ای است، گفت: من بار‌ها در بیمارستان روانی بستری شده‌ام. هر بار هم که بازداشت شده‌ام، همین موضوع بیماربودنم را بیان کرده‌ام، اما مسئله این است که از من قبول نکردند. همین بار آخر که بازداشت شدم و در زندان هستم، مرا در امین‌آباد بستری کردند.

او درباره روز حادثه گفت: روز حادثه من اصلا متوجه زن پرستار در ماشین نشدم. فکر کردم ماشین خالی است و خواستم آن را سرقت کنم که بعد از سوارشدن زن جوان را در آن دیدم. وقتی هم بازداشت شدم، سه روز در بازداشتگاه کلانتری خواب بودم، چون مقدار زیادی داروی آرام‌بخش مصرف کرده بودم و اصلا حال درستی نداشتم.

سپس همسر متهم مدارکی را به دادگاه ارائه داد که نشان می‌داد متهم دچار بیماری روانی است. بعد از پایان گفته‌های متهم، قضات با دریافت مدارک پزشکی متهم و برای تصمیم‌گیری درباره او وارد شور شدند.