تاثیر قرص اعصاب بر اسپرم چگونه است؟

محققان معتقدند دارو‌های ضدافسردگی باعث کاهش میل جنسی مردان می‌شوند و همچنین مصرف برخی از آن‌ها تاثیر منفی روی میزان اسپرم آن‌ها دارد. دارو‌های مهار کننده باز جذب سروتونین که به اختصار به آن‌ها SSRI گفته می‌شود، در درازمدت باعث شکست کروموزوم‌های اسپرم و باعث ناباروری در مردان می‌شود. نتایج تحقیقات نشان داده در بین مردان مصرف کننده این دارو‌ها کیفیت تعداد اسپرم‌ها متفاوت است. یعنی تحرک و کیفیت اسپرم‌ها در مردانی که به مدت سه ماه یا بیشتر از این دارو‌ها استفاده می‌کنند خیلی کمتر از بقیه مردان است. فلوکستین، سرترالین، پاروکستین، فلووکسامین از جمله دارو‌های ضد افسردگی مهار کننده باز جذب سروتونین هستند. محققان معتقدند بیماران مبتلا به افسردگی که این دارو‌ها را روزانه به مدت طولانی استفاده می‌کنند، ممکن است در طولانی‌مدت دچار اختلال در باروری شوند. البته پزشکان متخصص تاکید می‌کنند اختلال در باروری به دلیل مصرف این دارو‌ها با آزمایش تجزیه منی مشخص نمی‌شود، چون با انجام آزمایش پارامتر‌های تجزیه منی که شامل تعداد، حرکت و شکل اسپرم می‌شود همه چیز طبیعی است و فقط آزمایش شکست کروموزومی وجود ناباروری را مشخص می‌کند. میزان شکست کروموزومی به‌صورت درصد بیان می‌شود. در مردان طبیعی اندازه آن باید بین ۲۰ تا ۲۷ درصد باشد. اگر میزان شکست کروموزومی بالای ۳۰درصد باشد، می‌تواند باعث ناباروری در مردان شود.

قرص اعصاب و کاهش میل جنسی

دارو‌های مهم ضد افسردگی یا همان دارو‌های مهارکننده برداشت جذب سروتونین عوارض دیگری هم دارند. این دارو‌ها می‌توانند باعث ایجاد اختلال جنسی و کاهش میل جنسی در مردان شوند. محققان معتقدند حدود ۳۰درصد از مردانی که طولانی مدت از این دارو‌ها استفاده می‌کنند، دچار اختلالات جنسی و کاهش شدید میل جنسی می‌شوند. البته این امیدواری وجود دارد که بعد از بهبود بیماری و قطع دارو‌ها مشکلات برطرف شوند.

دارو‌هایی که روی قدرت باروری و تولید اسپرم مردان تاثیر منفی می‌گذارند عبارتند از:

دارو‌های ضد افسردگی سه حلقه‌ای: دارو‌هایی مثل ایمیپرامین و نورتریپتیلین که تحرک اسپرم را کم می‌کنند.

دارو‌های ضد افسردگی سروتونرژیک: مثل فلوکسیتین و وینلافاکسین که به صورت غیرمستقیم، با تاثیر بر میل جنسی، قابلیت نعوظ و ظرفیت پرتاب منی، باروری مردان را کاهش می‌دهند.

دارو‌های درمان جایگزینی تستوسترون: مردانی که برای پایین بودن سطح تستوسترون از درمان جایگزینی تستوسترون استفاده می‌کنند ممکن است نتوانند اسپرم تولید کنند.

دارو‌های استروئیدی: دوز‌های بالای دارو‌های مثل پردنیزون و کورتیزون می‌توانند تعداد اسپرم‌ها را در برخی مردان کاهش دهند. استفاده از دارو‌های استروئیدی آنابولیک باعث می‌شوند بدن نتواند هورمون تستوسترون را به‌طور طبیعی بسازد که سرانجام باعث کاهش تولید اسپرم می‌شود.

سولفاسالازینها: این دارو برای درمان اختلالات التهابی مثل کولیت زخمی یا روماتیسم مفصلی استفاده می‌شود. سولفاسالازین می‌تواند تعداد اسپرم‌ها را کم کند.

دارو‌های درمان‌های سرطان: شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و دیگر درمان‌های سرطان می‌توانند به سلول‌های اسپرم یا توانایی تولید اسپرم آسیب بزنند.

دارو‌های فشار خون: دارو‌های کنترل فشار خون مثل مسدودکننده‌های بتا و دارو‌های ادرارآور می‌توانند باعث اختلال نعوظ شوند.
آنتی بیوتیک‌ها:آنتی بیوتیک‌ها به‌طور موقت باعث کاهش تعداد و تحرک اسپرم‌ها در مردان می‌شوند. مثل اریترومایسین، نیتروفورازون یا نیتروفورانتوئین.

منبع:نی نی سایت