صمغهای طبیعی و انواع آن
پارسینه: صمغهای طبیعی پلی ساکاریدهای با منشا طبیعی هستند که حتی در غلظتهای کوچک باعث افزایش زیاد ویسکوزیته محلول میشوند. آنها اکثراً صمغهای گیاه شناسی هستند که در عناصر چوبی گیاهان یا در پوششهای بذر یافت میشوند.
صمغهای طبیعی پلی ساکاریدهای با منشا طبیعی هستند که حتی در غلظتهای کوچک باعث افزایش زیاد ویسکوزیته محلول میشوند. آنها اکثراً صمغهای گیاه شناسی هستند که در عناصر چوبی گیاهان یا در پوششهای بذر یافت میشوند. آنها در صنایع غذایی به عنوان مواد ضخیم کننده، ژل کنندهها، امولسیون کنندهها و تثبیت کنندهها مورد استفاده قرار میگیرند و در صنایع دیگر به عنوان چسب، مواد اتصال دهنده، مهار کنندههای کریستال، مواد پاک کننده، مواد محصور کننده، تثبیت کننده کف و ... استفاده میشوند.
اگرچه صمغهای طبیعی و مشتقات آن به طور گستردهای در فرمهای دوز دارویی مورد استفاده قرار میگیرند. استفاده از آنها به عنوان مواد پلیمری قابل تجزیه تجزیه پذیر برای ارائه عوامل فعال کننده زیستی توسط مواد مصنوعی مختل شده است. این پلی ساکاریدهای طبیعی نسبت به پلیمرهای مصنوعی دارای مزایایی هستند. به دلیل اینکه آنها غیر سمی هستند، ارزانتر و آزادانه در دسترس هستند.
صمغهای طبیعی نیز میتوانند برای داشتن مواد مناسب برای سیستمهای ارسال دارو اصلاح شوند و بنابراین میتوانند با مواد تحریک پذیر تجزیز پذیر مصنوعی موجود در بازار رقابت کنند. در این بررسی، تحولات اخیر در زمینه صمغهای طبیعی و مشتقات آنها به عنوان حامل انتشار پایدار دارو مورد بررسی قرار گرفته است.
انواع صمغهای طبیعی
اگرچه صمغهای طبیعی و مشتقات آن به طور گستردهای در فرمهای دوز دارویی مورد استفاده قرار میگیرند. استفاده از آنها به عنوان مواد پلیمری قابل تجزیه تجزیه پذیر برای ارائه عوامل فعال کننده زیستی توسط مواد مصنوعی مختل شده است. این پلی ساکاریدهای طبیعی نسبت به پلیمرهای مصنوعی دارای مزایایی هستند. به دلیل اینکه آنها غیر سمی هستند، ارزانتر و آزادانه در دسترس هستند.
صمغهای طبیعی نیز میتوانند برای داشتن مواد مناسب برای سیستمهای ارسال دارو اصلاح شوند و بنابراین میتوانند با مواد تحریک پذیر تجزیز پذیر مصنوعی موجود در بازار رقابت کنند. در این بررسی، تحولات اخیر در زمینه صمغهای طبیعی و مشتقات آنها به عنوان حامل انتشار پایدار دارو مورد بررسی قرار گرفته است.
انواع صمغهای طبیعی
صمغهای طبیعی را میتوان با توجه به منشاء آنها طبقه بندی کرد. آنها هم چنین میتوانند به عنوان پلیمرهای بدون بار یا یونی (پلی الکترولیت) طبقه بندی شوند. مثالها شامل (با کد افزودنی مواد غذایی شماره E):
صمغهای طبیعی حاصل از جلبک دریایی:
پلی الکترولیتها:
آگار آگار (E۴۰۶)
آلژنیک اسید (E۴۰۰) و آلژینات سدیم (E۴۰۱)
کاراگینان (E۴۰۷)
صمغهای طبیعی حاصل از منابع گیاه شناسی غیر دریایی:
پلی الکترولیتها:
صمغ عربی (E۴۱۴)، از شیره درختان اقاقیا
صمغ قتی، از شیره درختان آنوگیوس
صمغ tragacanth (E۴۱۳)، از شیره درختچه Astragalus
صمغ کارایا (E۴۱۶)، از شیره درختان استرکولیا
بدون هزینه:
صمغ گوارگام (E۴۱۲)، از دانههای گوار
صمغ لوبیای ملخ (E۴۱۰)، از دانههای درخت خرچنگ است
بتا گلوکان، از سبوس جو دوسر یا جو
صمغ دمار، از شیره درختان Dipterocarpaceae
گلوکومنان (E۴۲۵)، از گیاه کنژاک
پوستههای بذر Psyllium، از گیاه Plantago
صمغ تارا (E۴۱۷)، از دانههای درخت تارا است
صمغهای طبیعی تولید شده توسط تخمیر باکتری ها:
پلی الکترولیتها:
آدامس گلان (E۴۱۸)
بدون هزینه:
صمغ زانتان گام (E۴۱۵)
منبع:زندگی آنلاین
ارسال نظر