چرا روسیه از اسد حمایت می‌کند؟

قانون نوشت:

رسانه‌های خبری اعلام کردند که اعضای شورای امنیت سازمان ملل بار دیگر درباره سوریه به توافق نرسیدند. حتی پیش از این‌که مسکو به‌طور رسمی با قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل علیه سوریه مخالفت کند، کاملا واضح بود که رویکرد روسیه در قبال تحولات سوریه چه خواهد بود.

به گزارش قانون به نقل از روزنامه روسی کامرسانت، مسکو بارها اعلام کرده که مخالف لحن جانبدارانه قطعنامه سازمان ملل نسبت به دولت بشار اسد است، قطعنامه‌هایی که در اغلب آن‌ها کناره‌گیری اسد از قدرت درخواست شده است.

کامرسانت نوشته روسیه نگران است که اگر قطعنامه تدوین شده توسط غرب در شورای امنیت به تصویب برسد این اقدام چراغ سبزی برای نیروهای بین‌المللی به‌منظور تکرار سناریو لیبی در سوریه باشد. روسیه در لیبی با خودداری از رای دادن در واقع به نوعی با غرب همکاری کرد اما از اقدام بعدی نیروهای غربی در بمباران لیبی بسیار ناخرسند بود. شرایط در سوریه اما به گونه دیگری است. کرملین در شرایطی که روسیه در آستانه برگزاری انتخابات چالش‌برانگیز ریاست‌جمهوری است هیچ‌گونه فشاری را از جانب غرب درباره سوریه نمی‌پذیرد.

به گفته "ویکتوریا نولند"، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، "هیلاری کلینتون، وزیر خارجه این کشور با بسیاری از همتایان خود تلفنی گفت‌وگو کرده است اما "سرگئی لاوروف"، وزیر خارجه روسیه، در دسترس نبوده است.

دیپلمات‌ها و سیاستمداران خارجی از خود می‌پرسند چرا روسیه سال گذشته با قطعنامه علیه لیبی مخالفت نکرد اما اکنون حاضر است به هر قیمتی با غرب به مقابله برخاسته و از بشار اسد حمایت کند.

کامرسانت شش دلیل را برای "نه روسیه به قطعنامه شورای امنیت درباره سوریه" عنوان کرده است:

1- سوریه یکی از مهمترین هم‌پیمانان روسیه در جهان عرب است. اگر در این شرایط حیاتی مسکو به دمشق پشت کند این پیام را به دیگرا متحدان خود در منطقه می‌دهد که دیگر نمی‌توانند بر روی کرملین حساب باز کنند.
2- دمشق یکی از مهمترین شریک اقتصادی روسیه به ویژه در زمینه تکنولوژی نظامی است. قراردادهای نظامی که سال گذشتهمیان دو طرف امضا شد ارزشی بالغ بر چهار میلیارد دلار دارد. در سال 2010 سوریه حدود 700 میلیون دلار تسلیحات از روسیه خریداری کرده است. از آن گذشته، سرمایه‌گذاری کلی روسیه در اقتصاد سوریه، چیزی بالغ بر 20 میلیون دلار است.
3- تنها پایگاه نظامی سوریه در خارج از اتحاد جماهیر شوروی در بندر "طرطوس" سوریه است و هرگونه تغییر در هیات حاکمه این کشور آینده این پایگاه را در هاله‌ای از ابهام قرار خواهد داد.
4- روسیه نسبت به تغییر هیات حاکمه در سوریه و احتمال به قدرت رسیدن حامیان غرب در این کشور نگران است.
5- رهبران روسیه باور ندارند که وعده‌های غرب مبنی بر این‌که قطعنامه درباره سوریه منجر به حمله نظامی به این کشور نخواهد شد، صحت داشته باشد. مسکو فکر می‌کند که ایالات متحده و اتحادیه اروپا تلاش دارند تا کرملین را فریب دهند. روسیه تجربه لیبی را در این باره فراموش نخواهد کرد. آغاز بمباران مراکز و مواضع نیروهای معمر قدافی در لیبی تنها چند روز پس از تصویب قطعنامه ماه مارس شورای امنیت سازمان ملل درباره لیبی بود.
6- اما گذشته از روابط خارجی، سیاست‌های داخلی روسیه نیز تاثیر بسیاری بر نحوه تصمیم‌گیری رهبران روسیه درباره مسائل سوریه دارد. تنها یک ماه مانده به برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری در روسیه، ولادیمیر پوتین نمی‌خواهد با خیانت به متحد سنتی خود (سوریه) در مقابل موافقان و مخالفان خود ضعیف جلوه کند. در واقع کرملین نمی‌خواهد که بشار اسد همان راهی را طی کند که معمر قذافی رفت نه حداقل تا انتخابات چهارم ماه مارس!