سيده فاطمه ذوالقدر: " آموزش زبان بین المللی یک ضرورت"

دكتر سيده فاطمه ذوالقدر عضو هيات رييسه كميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي| امروزه باتوسعه ارتباطات و گسترش فعالیت‌های علمی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، دینی، مذهبی، اقتصادی و تجاری در سطح بین الملل، ناآشنایی با زبان جهانی سبب محدودیت و دور ماندن از بسیاری از اخبار، اطلاعات و پیشرفت‌ها است. برای سفر به کشوری دیگر و یا حتی سیر در دنیای مجازی، آشنایی با علوم و فناوری روز و ایفای نقش و اثرگذاری در سطح بین الملل و ورود موفق به عرصه تجارت جهانی باید زبان ارتباطی این امر را فراگرفت.

امروزه، چه بخواهیم، یا نخواهیم، چه خوشمان بیاید و یا خوشمان نیاید، کاربرد زبان انگلیسی به عنوان زبان کاربردی رایج در دنیا، برای ارتباطات در جهان و بین الملل، اجلاس‌ها ومجامع بین المللی چه در قاره، آسیا، افریقا و اروپا و کشور‌های اسلامی و غیر اسلامی تمامی به زبان انگلیسی است.

بسیاری از کشور‌های توسعه یافته و در حال توسعه، در برنامه‌های آموزشی خود، بیشترین و کارآمدترین برنامه و سیاست‌های هدفمند را در آموزش این زبان، برای حفظ جایگاه بین المللی و توانمندسازی و به روز رسانی هرچه بیشتر منابع خود لحاظ می‌کنند؛ حتی کشورهایی، چون ژاپن که کشوری سنتی و بشدت پایبند به آداب و رسوم ملی و سنتی ژاپنی است و به فرهنگ خود بسیار اهمیت می‌دهد و یا فرانسه که زبان کشورش جزو زبان‌های رسمی ٦ کشور مطرح در سازمان ملل متحد است و همانند آلمانی‌ها که تعصب بسیار بر زبان خود دارند، به زبان انگلیسی در برنامه ریزی آموزشی، اهمیت و توجه می‌نمایند؛ حال آنکه دانش آموزان در مدارس ما، نه تنها مهارت لازم را بخوبی یاد نمی‌گیرند، متاسفانه حتی شاهدیم فارغ التحصیلان دانشگاه و بعضا دارندگان مدارک دکترا نیز، فاقد توانایی لازم درتکلم ودرک زبان انگلیسی هستند. متاسفانه این مشکل در آموزش زبان عربی نیز بیشتر است.

حال، به جای همفکری و برنامه ریزی دقیق و تقویت روش زبان آموزی در مدارس و بررسی علل این معضل و حل مسئله، نباید به پاک کردن مسئله پرداخت. حتى فکر و پیشنهاد می‌کنم با بررسی دقیق و با نظر کارشناسان امور آموزشی و پرورشی، شاید بهتر باشد، آموزش زبان انگلیسی که زبان بین المللی است و زبان عربی که زبان دین و پیامبر مکرم اسلام (ص) و قران است در مدارس از مقاطع دبستان و در سنین پایین، که ذهن آمادگی لازم جهت یادگیری بیشتر و بهتر دارد، با روش‌های مخصوص و ویژه سنی هر مقطع آغاز شود و به فراخور بالا رفتن شرایط سنی و تحصیلی، آموزش زبان‌های دیگر را نیز بصورت انتخابی به فراخورعلاقه دانش آموزان مانندزبان: کُردی، ترکی استانبولی، اردو، روسی، آلمانی، فرانسه، اسپانیولی، چینی، پرتغالی و... برنامه ریزی نمود.

همانطور که پیش از این هم اشاره کردم همه‌ی اینها، جهت پیشرفت و ارتقای آگاهی و ایجاد ارتباط در عرصه بین الملل، ناچار به ِیادگیری زبان پر کاربرد و بین المللی انگلیسی است. آموزش زبان، برابر نص صریح اصل ٣٠ ام قانون اساسی، مبنی بر آموزش رایگان است. حیرت انگیز، که از سوی برخی گفته و شنیده می‌شود؛ آموزش زبان انگلیسی را به بهانه ضعف در آموزش و پرورش به آموزش گاه‌های آزاد واگذار تا به ابزاری برای تجارت تبدیل و باب مافیای آموزشگاه‌های زبان در کنار مافیای کنکور و یا پس از حذف مافیای کنکور بازار دیگری داغ شود، آنهم به قیمت زیرپا گذاشتن عدالت آموزشی!

♦️ در این میان، چه تدبیری برای دانش آموزان مناطق محروم و اقشار ضعیف و مناطق روستایی و عشایر اتخاذ شده است؟
♦️چه کسی پاسخگوی هزینه گزافی خواهد بود که بر دوش خانواده‌ها خواهد گذاشت؟
♦️تکلیف معلمین فهیم و فرهنگیان تلاشگر زبان‌های خارجی در عرصه تعلیم و تربیت چه خواهد شد؟

لذا بهتر است بجای زیر پاگذاشتن اصول قانون اساسی، با احترام به عدالت آموزشی، با تقویت و بهره گیری از روش‌های نوین آموزش زبان‌های خارجی در آموزش و پروشِ جمهوری اسلامی ایران دانش آموزان و فرزندانمان را که آینده سازان کشور هستند، با آموزش کاربردی چند زبان خارجی، برای حضور در عرصه‌های مختلف منطقه‌ای و بین المللی، در همه شئون مختلفِ علمی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی، هنری، دینی، سیاسی، نظامی، امنیتی، تاریخی، صنعتی، گردشگری، پزشکی و ... آماده کنیم.