.svg)
آیا «عشق و علاقه در ایران» تهدیدی برای امنیت ملی آمریکا است؟
پارسینه: استاد ایرانی دانشگاه کلمبیای آمریکا در مطلبی که برای الجزیره نوشته است به انتقاد تند از «صهیونیست ها» در وزارت آموزش ایالات متحده و تصمیم آنها برای تغییر برنامه درسی رشته مطالعات خاورمیانه پرداخت.
دونالد ترامپ و مایک پنس پشت سر بتسی دووس، وزیر آموزش
به گزارش خبرنگار «پارسینه»، وزارت آموزش ایالات متحده اخیرا به «دانشگاه دوک» و «دانشگاه کارولینای شمالی» دستور داده است که برنامه رشته مطالعات خاورمیانه را تغییر دهند، چرا که به نظر می‌رسد این برنامه جهت دار بوده و فارغ از مسائل دیگر، وجهه به قدر کافی «مثبت» از یهودیت و مسیحیت در این منطقه ارائه نمی‌کند.
در گزارش وزارت آموزش آمریکا با هدایت «بتسی دِووس» همچنین ابراز نگرانی شده است که برنامه درسی مطالعات خاورمیانه دارای «جهت گیری ضداسرائیلی» است.
حمید دباشی، استاد مطالعات ایران و ادبیات مقایسه‌ای در دانشگاه کلمبیای آمریکا، در یادداشتی که با عنوان «آیا «عشق و علاقه در ایران» تهدیدی برای امنیت ملی آمریکا است؟ » برای «الجزیره» نوشته به واکاوی این تصمیم دولت آمریکا پرداخته است.
دباشی با بیان این که «کنت مارکوس»، رئیس اداره حقوق شهروندی در وزارت آموزش، پرچمدار کمپین «اسرائیل‌دوست» ساختن دانشگاه آمریکا است، او را یک مسیحی صهیونیست می‌خواند که به نوشته نیویورک تایمز سال هاست در حال مشروعیت زدایی و پول زدایی از برنامه‌های مطالعات خاورمیانه است که آنها را ضد اسرائیلی می‌داند.
دباشی نوشته است که دو عنوان درسی «عشق و علاقه در ایران مدرن» و «نقد فیلم خاورمیانه» به شکلی ویژه موجب خشم صهیونیست‌های آخرالزمان گرا همچون مارکوس و دووس شده است که اکنون مسئولیت وزارت آموزش آمریکا را بر عهده دارند.
او با کلامی کنایه آمیز می‌نویسد: «یک فرد جسور را تصور کنید که همایشی ترتیب داده یا دوره‌ای برگزار می‌کند که شامل بحث‌هایی درباره «عشق و علاقه در ایران مدرن» یا حتی بدتر، «نقد فیلم خاورمیانه» است- آن هم با پول مالیات دهندگانی که می‌تواند به شکل خیلی بهتری برای ساخت بمب‌ها و جنگنده‌هایی به کار رود که به اسرائیل هدیه داده می‌شود یا به سعودی‌ها فروخته می‌شود تا بتوانند فلسطینی‌ها و یمنی‌ها را سلاخی کنند. عشق و علاقه در ایران؟ سینمای عباس کیارستمی یا الیا سلیمان، نوری بیگله جیلان، یا مفیده التلاتلی؟ باید عقل «ایرانی زده تان» را از دست داده باشید.»
دباشی همچنین به گزارشی دیگر از «دیلی میل» اشاره می‌کند که بنا بر آن، پس از اعتراض نماینده جمهوری خواه ایالات کارولینای شمالی به برگزاری همایشی با «مایه‌های به شدت ضداسرائیلی و لحن یهودستیزانه» که از پول مالیات دهندگان تامین مالی شده، دووس دستور داد تا این برنامه مورد بررسی قرار بگیرد.
او درباره همایش مذکور توضیح می‌دهد: «این گزارش اضافه می‌کند که عنوان همایش «درگیری در غزه: مردم، سیاست و احتمالات» نام داشت. البته که همه این‌ها پیام‌های پاولوفی است. کافی است کلمه فلسطین یا غزه یا استعمار شهرک نشینان را به زبان بیاورید تا صدای سگ‌ها آسمان را پر کند.»
دباشی با بیان اینکه لازم است دنیا بداند کنار هم قرار دادن «یهودیت و مسیحیت» در واقع به معنای «صهیونیزم» است، اعتراف می‌کند که حوزه‌های مطالعاتی یهودیت یا مسیحیت همچون مطالعات اسلامی از بودجه ناچیز اختصاص داده شده به علوم اجتماعی و انسانی در دانشگاه‌های سراسر آمریکا رنج می‌برند و توضیح می‌دهد: «هرکسی که در یکی از دانشکده‌های مرتبط در دانشگاه‌های بزرگ یا حتی کوچک ایالات متحده درس می‌خواند یا فارغ التحصیل شده یا کرسی استادی دارد می‌داند که این اتهام یک بهانه صهیونیستی برای اشاعه اسلام هراسی است که از سوی فرمانده کل آنها، دونالد ترامپ، و البته در ادامه نخست وزیر اسرائیل، بنیامین نتایاهو، آغاز شده است.»
استاد دانشگاه کلمبیا در ادامه با بیان این که صهیونیست‌ها آزادی دانشگاه‌ها و روشنفکران را مانعی برای دهه‌ها تبلیغات جهت تحمیق آمریکایی‌ها می‌دانند، به بیانیه «اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا» اشاره می‌کند که در آن گفته شده دولت ترامپ به علت ناکامی در همراه کردن برنامه‌های مطالعاتی خاورمیانه با خط و مشی دولتی در قبال اسلام و مسلمانان، به دنبال قطع کمک‌های فدرال است.
همچنین گروهی از دانشجویان فارغ التحصیل دانشگاه دوک نگرانی خود را این گونه ابراز کردند: «این نخستین بار در یک دهه گذشته است که دولت برای متمایل‌تر کردن یک دانشکده به سیاست‌های خودش دخالت می‌کند. بند شش [قانون حقوق شهروندی]در اواسط دهه ۲۰۰۰ نقض شد و این تلاشی بود تا از طریق برنامه‌هایی که بر توانایی‌های زبانی، چارچوب‌های امنیتی، و خصومت نسبت به خاورمیانه و مسلمانان در جریان جنگ عراق متمرکز شده، برنامه‌های مطالعات خاورمیانه به ابزاری برای دولت تبدیل شوند.»
دباشی با متهم کردن مسئولان وزارت آموزش آمریکا به این که بیشترین تلاش را می‌کنند تا ملت آمریکا را «نادان و ناآگاه» نگه دارند، متفکران منتقد را مدافعان واقعی «امنیت ملی آمریکا» دانست.
او در پایان نوشت: «ما اصطلاح معمول «امنیت ملی آمریکا» را جدا از بمب‌ها و جت‌های جنگنده و تانک‌ها و گلوله‌ها و جاسوس‌ها و تبلیغات سیاسی پر زرق و برق، درست به سمت عشق و علاقه و زندگی و امید و زیبایی و حقیقت و عدالت در ایران، فلسطین، جهان عرب، آسیا، آفریقا وآمریکا لاتین بازتعریف می‌کنیم؛ و آنها به هیچ وجه نمی‌توانند ما را متوقف کنند. ما عشق و علاقه می‌ورزیم، آنها تنفر و انزجار. جهان کنار ما است. تاریخ کنار ما است.»
در گزارش وزارت آموزش آمریکا با هدایت «بتسی دِووس» همچنین ابراز نگرانی شده است که برنامه درسی مطالعات خاورمیانه دارای «جهت گیری ضداسرائیلی» است.
حمید دباشی، استاد مطالعات ایران و ادبیات مقایسه‌ای در دانشگاه کلمبیای آمریکا، در یادداشتی که با عنوان «آیا «عشق و علاقه در ایران» تهدیدی برای امنیت ملی آمریکا است؟ » برای «الجزیره» نوشته به واکاوی این تصمیم دولت آمریکا پرداخته است.
دباشی با بیان این که «کنت مارکوس»، رئیس اداره حقوق شهروندی در وزارت آموزش، پرچمدار کمپین «اسرائیل‌دوست» ساختن دانشگاه آمریکا است، او را یک مسیحی صهیونیست می‌خواند که به نوشته نیویورک تایمز سال هاست در حال مشروعیت زدایی و پول زدایی از برنامه‌های مطالعات خاورمیانه است که آنها را ضد اسرائیلی می‌داند.
دباشی نوشته است که دو عنوان درسی «عشق و علاقه در ایران مدرن» و «نقد فیلم خاورمیانه» به شکلی ویژه موجب خشم صهیونیست‌های آخرالزمان گرا همچون مارکوس و دووس شده است که اکنون مسئولیت وزارت آموزش آمریکا را بر عهده دارند.
او با کلامی کنایه آمیز می‌نویسد: «یک فرد جسور را تصور کنید که همایشی ترتیب داده یا دوره‌ای برگزار می‌کند که شامل بحث‌هایی درباره «عشق و علاقه در ایران مدرن» یا حتی بدتر، «نقد فیلم خاورمیانه» است- آن هم با پول مالیات دهندگانی که می‌تواند به شکل خیلی بهتری برای ساخت بمب‌ها و جنگنده‌هایی به کار رود که به اسرائیل هدیه داده می‌شود یا به سعودی‌ها فروخته می‌شود تا بتوانند فلسطینی‌ها و یمنی‌ها را سلاخی کنند. عشق و علاقه در ایران؟ سینمای عباس کیارستمی یا الیا سلیمان، نوری بیگله جیلان، یا مفیده التلاتلی؟ باید عقل «ایرانی زده تان» را از دست داده باشید.»
دباشی همچنین به گزارشی دیگر از «دیلی میل» اشاره می‌کند که بنا بر آن، پس از اعتراض نماینده جمهوری خواه ایالات کارولینای شمالی به برگزاری همایشی با «مایه‌های به شدت ضداسرائیلی و لحن یهودستیزانه» که از پول مالیات دهندگان تامین مالی شده، دووس دستور داد تا این برنامه مورد بررسی قرار بگیرد.
او درباره همایش مذکور توضیح می‌دهد: «این گزارش اضافه می‌کند که عنوان همایش «درگیری در غزه: مردم، سیاست و احتمالات» نام داشت. البته که همه این‌ها پیام‌های پاولوفی است. کافی است کلمه فلسطین یا غزه یا استعمار شهرک نشینان را به زبان بیاورید تا صدای سگ‌ها آسمان را پر کند.»
دباشی با بیان اینکه لازم است دنیا بداند کنار هم قرار دادن «یهودیت و مسیحیت» در واقع به معنای «صهیونیزم» است، اعتراف می‌کند که حوزه‌های مطالعاتی یهودیت یا مسیحیت همچون مطالعات اسلامی از بودجه ناچیز اختصاص داده شده به علوم اجتماعی و انسانی در دانشگاه‌های سراسر آمریکا رنج می‌برند و توضیح می‌دهد: «هرکسی که در یکی از دانشکده‌های مرتبط در دانشگاه‌های بزرگ یا حتی کوچک ایالات متحده درس می‌خواند یا فارغ التحصیل شده یا کرسی استادی دارد می‌داند که این اتهام یک بهانه صهیونیستی برای اشاعه اسلام هراسی است که از سوی فرمانده کل آنها، دونالد ترامپ، و البته در ادامه نخست وزیر اسرائیل، بنیامین نتایاهو، آغاز شده است.»
استاد دانشگاه کلمبیا در ادامه با بیان این که صهیونیست‌ها آزادی دانشگاه‌ها و روشنفکران را مانعی برای دهه‌ها تبلیغات جهت تحمیق آمریکایی‌ها می‌دانند، به بیانیه «اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا» اشاره می‌کند که در آن گفته شده دولت ترامپ به علت ناکامی در همراه کردن برنامه‌های مطالعاتی خاورمیانه با خط و مشی دولتی در قبال اسلام و مسلمانان، به دنبال قطع کمک‌های فدرال است.
همچنین گروهی از دانشجویان فارغ التحصیل دانشگاه دوک نگرانی خود را این گونه ابراز کردند: «این نخستین بار در یک دهه گذشته است که دولت برای متمایل‌تر کردن یک دانشکده به سیاست‌های خودش دخالت می‌کند. بند شش [قانون حقوق شهروندی]در اواسط دهه ۲۰۰۰ نقض شد و این تلاشی بود تا از طریق برنامه‌هایی که بر توانایی‌های زبانی، چارچوب‌های امنیتی، و خصومت نسبت به خاورمیانه و مسلمانان در جریان جنگ عراق متمرکز شده، برنامه‌های مطالعات خاورمیانه به ابزاری برای دولت تبدیل شوند.»
دباشی با متهم کردن مسئولان وزارت آموزش آمریکا به این که بیشترین تلاش را می‌کنند تا ملت آمریکا را «نادان و ناآگاه» نگه دارند، متفکران منتقد را مدافعان واقعی «امنیت ملی آمریکا» دانست.
او در پایان نوشت: «ما اصطلاح معمول «امنیت ملی آمریکا» را جدا از بمب‌ها و جت‌های جنگنده و تانک‌ها و گلوله‌ها و جاسوس‌ها و تبلیغات سیاسی پر زرق و برق، درست به سمت عشق و علاقه و زندگی و امید و زیبایی و حقیقت و عدالت در ایران، فلسطین، جهان عرب، آسیا، آفریقا وآمریکا لاتین بازتعریف می‌کنیم؛ و آنها به هیچ وجه نمی‌توانند ما را متوقف کنند. ما عشق و علاقه می‌ورزیم، آنها تنفر و انزجار. جهان کنار ما است. تاریخ کنار ما است.»
ارسال نظر