هشت حقیقت درباره سندرم پای بی قرار
پارسینه: سندرم پای بی قرار که به عنوان یک اختلال عصبی شناخته میشود، باعث احساس ناخوشایند در پاها میشود و فرد مبتلا این احساس را به صورت گزگز، مورمور، سوزش، درد و کشش و یا حرکت حشرات روی پوست توصیف میکند به طوری که ناچار است برای کاهش این حس ها، پای خود را مدام حرکت دهد یا بکشد.
این احساس ناخوشایند معمولا در ساق پا اتفاق میافتد، اما میتواند هر جای اندام تحتانی از مچ پا گرفته تا ران را درگیر کند و آنهم بیشتر در حالت دراز کشیده.
در اینجا به ۸ حقیقت درباره سندرم پای بی قرار بیشتر اشاره شده است:
دو نوع سندرم پای بی قرار وجود دارد: سندرم پای بی قرار زودرس یا اولیه قبل از سنین ۴۵ سالگی آغاز میشود در حالی که علت آن ناشناخته است. علائم و نشانههای سندرم اولیه، با مرور زمان وخیمتر میشود. این نوع سندرم در کودکان نیز میتواند رخ دهد که البته با بیش فعالی و یا درد ناشی از رشد در بسیاری از موارد اشتباه گرفته میشود. سندرم پای بی قرار ثانویه یا دیر رس بعد از ۴۵ سالگی خود را نشان میدهد و ممکن است ناشی از علل پزشکی دیگر مانند کمبود آهن، بارداری، استفاده از داروهای خاص، نارسایی کلیه یا آسیب طناب نخاعی باشد. علائم و نشانههای این سندرم نیز با سرعت بیشتری تمایل به وخیمتر شدن دارند. درمان علل ثانویه معمولا با کاهش علائم نشانگان پای بی قرار همراه است.
سندرم پای بی قرار ممکن است با بی خوابی اشتباه گرفته شود: از آنجا که علائم سندرم پای بی قرار منجر به کاهش کیفیت خواب میشود، ممکن است با بی خوابی یا دیگر شرایط عصبی، عضلانی و ارتوپدی اشتباه گرفته شود.
افراد مبتلا به دیابت بیشتر در معرض سندرم پای بی قرار هستند: برخی از شرایط پزشکی از جمله بیماری کلیوی، دیابت، ام اس، آرتریت روماتوئید و پارکینسون بیشتر میتوانند خطر ابتلا به سندرم پای بی قرار را افزایش دهند.
سندرم پای بی قرار میتواند ناشی از رگهای واریسی باشد: یکی از علل ثانویه سندرم پای بی قرار رگهای واریسی، سطوح پایین آهن در بدن و بارداری است. خبر خوب این است که علائم سندرم پای بی قرار معمولا با افزایش سطح آهن، بعد از زایمان و بهبود رگهای واریسی کاهش مییابد.
سندرم پای بی قرار میتواند منجر به افسردگی شود: گاهی اوقات علائم سندرم پای بی قرار در شب هنگام بدتر میشود و بی خوابی ناشی از آن بعلاوه عدم تمرکز ناشی از ظهور علائم در روز، نوسانات خلقی مانند افسردگی و دیگر مشکلات سلامت روان مانند اضطراب را به دنبال دارد.
کافئین میتواند آغازگر علائم سندرم پای بی قرار باشد: مصرف کافئین، نیکوتین، و الکل، گاهی اوقات علائم سندرم پای بی قرار را افزایش میدهد. علائم همچنین با مصرف برخی از داروهای خاص مانند داروهای درمان تهوع، سرماخوردگی و آلرژی بعلاوه داروهای قلبی، فشار خون بالا و افسردگی بدتر میشوند. توقف مصرف این داروها با کاهش علائم سندرم پای بی قرار همراه است.
ورزش علائم سندرم پای بی قرار را بهبود میبخشد: ورزش به بهبود علائم کمک میکند، اما باید به خاطر داشت که ورزشهای شدید بخصوص در اواخر شب میتواند اثر کاملا معکوس داشته باشد. دیگر تغییرات شیوه زندگی مانند تکنیکهای تمدد اعصاب، مدیتیشن، یوگا، اولویت بندی بهداشت خواب و رعایت مواردی از جمله گرفتن حمام گرم، ماساژ پاها و استفاده از کمپرسهای سرد یا گرم میتواند تسکین دهنده علائم سندرم پای بی قرار باشد.
منبع: آوای سلامت
ارسال نظر