.svg)
راهکار‌های درمان اختلال نعوظ در مردان میانسال
پارسینه: در ادامه مباحث اختلالات جنسی این هفته به مبحث اختلال نعوظ در میانسالی می‌پردازیم. نکته مهمی که میانسالان باید توجه داشته باشند، این است که توقع برقراری رابطه جنسی با کیفیت دوران نوجوانی و جوانی امری اشتباه است.
به نقل از روزنامه جام جم، چنان‌که بدن ما در ۵۰ سالگی طراوت و شادابی ۲۰ سالگی را ندارد. معمولا بروز درجات خفیف و نسبی اختلال نعوظ در میانسالی اجتناب‌ناپذیر است؛ ولی در صورت تشدید و عدم امکان برقراری رابطه، نیازمند اقدام است. در برخورد با این مشکل ابتدا اخذ شرح حال دقیق از مراجعه‌کننده لازم است:
سن، وزن، میزان تحرک، استرس روحی روانی زمینه‌ای، مصرف الکل و دخانیات، شرح حال دارویی، بیماری‌های زمینه‌ای، شدت و تواتر اختلال، بروز درد و انحنا در آلت حین نعوظ، سابقه ضربه به آلت در حین نعوظ و سابقه تصادف و جراحی لگنی اهمیت زیادی دارد.
در ادامه معاینه آلت و بررسی پلاک در آلت (بیماری پلاک پیرونی) و ارزیابی اندازه بیضه‌ها و همچنین تست‌های هورمونال و آزمایش‌های تکمیلی و عکس رنگی از آلت، می‌تواند کمک‌کننده باشد. راه‌های درمانی:
مهم‌ترین و اصلی‌ترین راه درمان، تغییر سبک زندگی است: استفاده از رژیم غذایی سالم، تحرک و ورزش منظم روزانه، کاهش وزن، کاهش استرس‌های روحی روانی و محیطی، پرهیز از مصرف دخانیات و الکل، تغییر نوع دارو‌های مصرف تحت نظر پزشک، کنترل بیماری‌های زمینه‌ای به‌ویژه دیابت و فشار خون، اولین و اصلی‌ترین قدم برخورد با این اختلال است.
ورزش منظم لگنی به منظور بهبود خونرسانی آلت (ورزش کگل) و در نتیجه بهبود نعوظ در طولانی‌مدت. استفاده منظم و طولانی از دستگاه واکیوم به منظور بهبود خونرسانی آلت.
انجام جلسات درمانی با شاک ویو به منظور بهبود خونرسانی آلت و تحریک ساخت عروق جدید و از بین بردن پلاک‌های کوچک عروقی که از روش‌های نوین درمانی اختلالات نعوظ با اثر بخشی بالا و بدون عارضه است که معمولا در جلساتنیم ساعته، طی شش تا ده جلسه انجام می‌پذیرد.
مصرف دارو‌های کمکی نعوظ با دوز مناسب تحت نظر پزشک. مصرف دارو‌های تزریقی در آلت که از راه‌های درمانی آخر است و صرفا در مواردی توصیه می‌شود که هیچ‌کدام از راه‌های بالا، موثر واقع نشده است.
در این روش بیمار توسط پزشک آموزش داده می‌شود تا هر بار، قبل از رابطه، با سرنگ انسولین، داروی مخصوصی در آلت تزریق کند تا نعوظ صورت پذیرد. آخرین روش درمانی در موارد اختلالات شدید و مقاوم و اثربخش‌نبودن روش‌های فوق، انجام جراحی پروتز آلت تناسلی است.
منبع:سلامت نیوز
سن، وزن، میزان تحرک، استرس روحی روانی زمینه‌ای، مصرف الکل و دخانیات، شرح حال دارویی، بیماری‌های زمینه‌ای، شدت و تواتر اختلال، بروز درد و انحنا در آلت حین نعوظ، سابقه ضربه به آلت در حین نعوظ و سابقه تصادف و جراحی لگنی اهمیت زیادی دارد.
در ادامه معاینه آلت و بررسی پلاک در آلت (بیماری پلاک پیرونی) و ارزیابی اندازه بیضه‌ها و همچنین تست‌های هورمونال و آزمایش‌های تکمیلی و عکس رنگی از آلت، می‌تواند کمک‌کننده باشد. راه‌های درمانی:
مهم‌ترین و اصلی‌ترین راه درمان، تغییر سبک زندگی است: استفاده از رژیم غذایی سالم، تحرک و ورزش منظم روزانه، کاهش وزن، کاهش استرس‌های روحی روانی و محیطی، پرهیز از مصرف دخانیات و الکل، تغییر نوع دارو‌های مصرف تحت نظر پزشک، کنترل بیماری‌های زمینه‌ای به‌ویژه دیابت و فشار خون، اولین و اصلی‌ترین قدم برخورد با این اختلال است.
ورزش منظم لگنی به منظور بهبود خونرسانی آلت (ورزش کگل) و در نتیجه بهبود نعوظ در طولانی‌مدت. استفاده منظم و طولانی از دستگاه واکیوم به منظور بهبود خونرسانی آلت.
انجام جلسات درمانی با شاک ویو به منظور بهبود خونرسانی آلت و تحریک ساخت عروق جدید و از بین بردن پلاک‌های کوچک عروقی که از روش‌های نوین درمانی اختلالات نعوظ با اثر بخشی بالا و بدون عارضه است که معمولا در جلساتنیم ساعته، طی شش تا ده جلسه انجام می‌پذیرد.
مصرف دارو‌های کمکی نعوظ با دوز مناسب تحت نظر پزشک. مصرف دارو‌های تزریقی در آلت که از راه‌های درمانی آخر است و صرفا در مواردی توصیه می‌شود که هیچ‌کدام از راه‌های بالا، موثر واقع نشده است.
در این روش بیمار توسط پزشک آموزش داده می‌شود تا هر بار، قبل از رابطه، با سرنگ انسولین، داروی مخصوصی در آلت تزریق کند تا نعوظ صورت پذیرد. آخرین روش درمانی در موارد اختلالات شدید و مقاوم و اثربخش‌نبودن روش‌های فوق، انجام جراحی پروتز آلت تناسلی است.
منبع:سلامت نیوز
ارسال نظر