.svg)
مصرف برنج موجب لاغری می‌شود؟
پارسینه: در این گزارش به تاثیر مصرف برنج بر وزن انسان یه به عبارتی چاقی و لاغری پرداخته شده است. بررسی داده‌های جمع‌آوری‌شده از بیش از ۱۳۰ کشور نشان داده است که مصرف برنج بیشتر ممکن است محافظی در برابر چاقی باشد.
بررسی داده‌های جمع‌آوری‌شده از بیش از ۱۳۰ کشور نشان داده است که مصرف برنج بیشتر ممکن است محافظی در برابر چاقی باشد. پس از کنترل طیف وسیعی از عوامل، تیم پژوهشی دریافتند که نتایج همچنان به تاثیر مثبت برنج روی چاقی اشاره دارند، اما پرسش‌هایی بزرگ همچنان در این زمینه مطرح هستند. چاقی در دنیای غرب و دیگر نقاط جهان در حال افزایش است. با این وجود برخی کشور‌ها با چالشی مشابه مواجه نیستند.
بنا بر گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، ۳۹.۸ درصد مردم آمریکا در حال حاضر چاق هستند. از سوی دیگر گزارش سازمان بهداشت جهانی نشان می‌دهد که تنها ۴.۳ درصد جمعیت کشور ژاپن چاق هستند. مجموعه‌ای از عوامل می‌توانند در تفاوت‌های این چنینی دخیل باشند و شرایطی گیج کننده را ایجاد کنند. پس این پرسش مطرح می‌شود که از کجا باید شروع کرد؟ به گفته گروهی از پژوهشگران ژاپنی، برنج ممکن است نقطه آغاز خوبی باشد.
میزان متوسط غذای مصرفی یک نفر در آمریکا بسیار متفاوت از فردی ساکن در هر کشوری خارج از دنیای غرب است. با این وجود رژیمهای غذایی در برخی کشور‌ها که میزان چاقی در آنها پایین است دارای یک رکن ثابت هستند: برنج. پژوهشگران ژاپنی طی یک مطالعه این شرایط را به‌صورت دقیق‌تر مورد بررسی قرار داده و یافته‌های خود را اخیرا در کنگره اروپا درباره چاقی (ECO ۲۰۱۹) در گلاسکو ارائه کرده اند.
نگاه جهانی به مصرف برنج
برای این پژوهش، دانشمندان ژاپنی داده‌های مورد نیاز خود را از ۱۳۶ کشور جمع آوری کردند. آنها دریافتند کشور‌هایی که مردم آنها روزانه به طور میانگین ۱۵۰ گرم برنج مصرف می‌کنند دارای نرخ‌های چاقی به میزان قابل توجهی پایین‌تر نسبت به کشور‌هایی هستند که مردم آنها کمتر از میانگین جهانی - حدود ۱۴ گرم در روز - برنج مصرف می‌کنند.
پژوهشگران تا حد امکان متغیر‌های مختلف از جمله میانگین سطح تحصیلات، میزان سیگار کشیدن، کل کالری مصرفی، میزان هزینه برای خدمات درمانی، درصد جمعیت بزرگ‌تر از ۶۵ سال و سرانه تولید ناخلص داخلی را در نظر گرفتند. بیشتر این متغیر‌ها در کشور‌هایی که ساکنان آنها بالاترین میزان مصرف برنج را داشتند به طور قابل توجهی پایین‌تر بود. با این وجود، حتی پس از در نظر گرفتن این مساله در تجزیه و تحلیل، پژوهشگران دریافتند که اثر مثبت برنج بر چاقی همچنان پایدار است.
بنابر داده‌های آنها، پژوهشگران تخمین می‌زنند که افزایش تنها یک چهارم فنجان برنج در روز (۵۰ گرم برای هر نفر) می‌تواند چاقی جهانی را به میزان یک درصد کاهش دهد. به گفته پروفسور توموکو ایمای، پژوهشگر ارشد مطالعه «ارتباطات مشاهده شده نشان می‌دهند که نرخ چاقی در کشور‌هایی که برنج به عنوان یک ماده غذایی ثابت مصرف می‌شود، کمتر است. از این رو، یک غذای ژاپنی یا یک رژیم غذایی سبک آسیایی مبتنی بر برنج ممکن است به پیشگیری از چاقی کمک کند.»
پروفسور ایمای در پاسخ به این پرسش که چرا برنج ممکن است بر نرخ‌های چاقی تاثیرگذار باشد، گفت: «به نظر می‌رسد مصرف برنج محافظی در برابر افزایش وزن است. این احتمال وجود دارد که فیبر، مواد مغذی و ترکیبات گیاهی دیگر موجود در غلات کامل احساس سیری و پری را افزایش داده و از پرخوری پیشگیری کنند.» به گفته وی «برنج چربی کمی دارد و پس از مصرف، سطح قند خون را زیاد افزایش نمی‌دهد که ترشح انسولین را مهار می‌کند.»
محدودیت‌های چشمگیر
پژوهشگران می‌دانند زمانی که رژیم غذایی، به ویژه در چنین مقیاس بزرگی مد نظر قرار می‌گیرد، تمایز بین علت و معلول فوق العاده چالش برانگیز است. گرچه آنها تا حد امکان بسیاری از متغیر‌های گیج کننده را مد نظر قرار دادند، همچنان این احتمال وجود دارد که بسیاری از عوامل مهم دیگر را در تجزیه و تحلیل خود استفاده نکرده باشند.
همچنین آنها به این نکته اشاره داشتند که از داده‌های سطح کشوری به جای داده‌های سطح فردی استفاده کردند. این اقدام چند اشکال دارد؛ به عنوان مثال، برخی مناطق در برخی کشور‌ها ممکن است برنج بسیار بیشتری نسبت به دیگران مصرف کنند. همچنین، نرخ‌های چاقی می‌توانند در یک کشور از منطقه‌ای به منطقه دیگر متفاوت باشند.
مساله دیگر استفاده از شاخص توده بدنی (BMI) است. اگرچه این یک معیار استاندارد است که پژوهشگران به طور گسترده استفاده می‌کنند، اما معیاری از سلامت کلی محسوب نمی‌شود. به عنوان مثال، دانشمندان مشخص نکردند که چه تعداد از افراد دارای شاخص توده بدنی پایین ناسالم بودند که می‌تواند موجب تحریف داده‌ها با پایین آوردن میانگین شاخص توده بدنی یک کشور شود.
انواع برنج
یکی دیگر از مسائل بالقوه این است که تجزیه و تحلیل صورت گرفته نوع برنجی که مردم مصرف می‌کردند را در نظر نگرفته است که می‌تواند نکته مهمی باشد. به عنوان مثال، برنج سفید دارای فیبر به مراتب کمتری نسبت به انواع کمتر پردازش شده است. میزان فیبر مصرفی یک نفر ممکن است در خطر چاقی نقش داشته باشد.
همچنین، یک تجزیه و تحلیل بزرگ که در سال ۲۰۱۲ در نشریه BMJ منتشر شد، ارتباط بین مصرف برنج سفید و خطر دیابت نوع ۲ را بررسی کرد. پژوهشگران این گونه نتیجه گیری کردند:
مصرف بیشتر برنج سفید با افزایش چشمگیر خطر دیابت نوع ۲، به ویژه در جوامع آسیایی (چین و ژاپن) مرتبط بوده است.
مطالعه‌ای دیگر که شرایط بیش از ۱۰ هزار بزرگسال کره‌ای را بررسی کرده بود نیز نشان داد که یک رژیم غذایی مبتنی بر برنج سفید با چاقی مرتبط بوده است.
شبهات همچنان باقی هستند، از این رو، دانشمندان باید به بررسی تاثیر برنج بر چاقی ادامه دهند. اگر یک ماده غذایی ارزان و در دسترس مانند برنج می‌تواند حتی سهم کوچکی در مبارزه با چاقی داشته باشد، بررسی این ارتباط ارزشمند است.»
منبع:زندگی آنلاین
بنا بر گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، ۳۹.۸ درصد مردم آمریکا در حال حاضر چاق هستند. از سوی دیگر گزارش سازمان بهداشت جهانی نشان می‌دهد که تنها ۴.۳ درصد جمعیت کشور ژاپن چاق هستند. مجموعه‌ای از عوامل می‌توانند در تفاوت‌های این چنینی دخیل باشند و شرایطی گیج کننده را ایجاد کنند. پس این پرسش مطرح می‌شود که از کجا باید شروع کرد؟ به گفته گروهی از پژوهشگران ژاپنی، برنج ممکن است نقطه آغاز خوبی باشد.
میزان متوسط غذای مصرفی یک نفر در آمریکا بسیار متفاوت از فردی ساکن در هر کشوری خارج از دنیای غرب است. با این وجود رژیمهای غذایی در برخی کشور‌ها که میزان چاقی در آنها پایین است دارای یک رکن ثابت هستند: برنج. پژوهشگران ژاپنی طی یک مطالعه این شرایط را به‌صورت دقیق‌تر مورد بررسی قرار داده و یافته‌های خود را اخیرا در کنگره اروپا درباره چاقی (ECO ۲۰۱۹) در گلاسکو ارائه کرده اند.
نگاه جهانی به مصرف برنج
برای این پژوهش، دانشمندان ژاپنی داده‌های مورد نیاز خود را از ۱۳۶ کشور جمع آوری کردند. آنها دریافتند کشور‌هایی که مردم آنها روزانه به طور میانگین ۱۵۰ گرم برنج مصرف می‌کنند دارای نرخ‌های چاقی به میزان قابل توجهی پایین‌تر نسبت به کشور‌هایی هستند که مردم آنها کمتر از میانگین جهانی - حدود ۱۴ گرم در روز - برنج مصرف می‌کنند.
پژوهشگران تا حد امکان متغیر‌های مختلف از جمله میانگین سطح تحصیلات، میزان سیگار کشیدن، کل کالری مصرفی، میزان هزینه برای خدمات درمانی، درصد جمعیت بزرگ‌تر از ۶۵ سال و سرانه تولید ناخلص داخلی را در نظر گرفتند. بیشتر این متغیر‌ها در کشور‌هایی که ساکنان آنها بالاترین میزان مصرف برنج را داشتند به طور قابل توجهی پایین‌تر بود. با این وجود، حتی پس از در نظر گرفتن این مساله در تجزیه و تحلیل، پژوهشگران دریافتند که اثر مثبت برنج بر چاقی همچنان پایدار است.
بنابر داده‌های آنها، پژوهشگران تخمین می‌زنند که افزایش تنها یک چهارم فنجان برنج در روز (۵۰ گرم برای هر نفر) می‌تواند چاقی جهانی را به میزان یک درصد کاهش دهد. به گفته پروفسور توموکو ایمای، پژوهشگر ارشد مطالعه «ارتباطات مشاهده شده نشان می‌دهند که نرخ چاقی در کشور‌هایی که برنج به عنوان یک ماده غذایی ثابت مصرف می‌شود، کمتر است. از این رو، یک غذای ژاپنی یا یک رژیم غذایی سبک آسیایی مبتنی بر برنج ممکن است به پیشگیری از چاقی کمک کند.»
پروفسور ایمای در پاسخ به این پرسش که چرا برنج ممکن است بر نرخ‌های چاقی تاثیرگذار باشد، گفت: «به نظر می‌رسد مصرف برنج محافظی در برابر افزایش وزن است. این احتمال وجود دارد که فیبر، مواد مغذی و ترکیبات گیاهی دیگر موجود در غلات کامل احساس سیری و پری را افزایش داده و از پرخوری پیشگیری کنند.» به گفته وی «برنج چربی کمی دارد و پس از مصرف، سطح قند خون را زیاد افزایش نمی‌دهد که ترشح انسولین را مهار می‌کند.»
محدودیت‌های چشمگیر
پژوهشگران می‌دانند زمانی که رژیم غذایی، به ویژه در چنین مقیاس بزرگی مد نظر قرار می‌گیرد، تمایز بین علت و معلول فوق العاده چالش برانگیز است. گرچه آنها تا حد امکان بسیاری از متغیر‌های گیج کننده را مد نظر قرار دادند، همچنان این احتمال وجود دارد که بسیاری از عوامل مهم دیگر را در تجزیه و تحلیل خود استفاده نکرده باشند.
همچنین آنها به این نکته اشاره داشتند که از داده‌های سطح کشوری به جای داده‌های سطح فردی استفاده کردند. این اقدام چند اشکال دارد؛ به عنوان مثال، برخی مناطق در برخی کشور‌ها ممکن است برنج بسیار بیشتری نسبت به دیگران مصرف کنند. همچنین، نرخ‌های چاقی می‌توانند در یک کشور از منطقه‌ای به منطقه دیگر متفاوت باشند.
مساله دیگر استفاده از شاخص توده بدنی (BMI) است. اگرچه این یک معیار استاندارد است که پژوهشگران به طور گسترده استفاده می‌کنند، اما معیاری از سلامت کلی محسوب نمی‌شود. به عنوان مثال، دانشمندان مشخص نکردند که چه تعداد از افراد دارای شاخص توده بدنی پایین ناسالم بودند که می‌تواند موجب تحریف داده‌ها با پایین آوردن میانگین شاخص توده بدنی یک کشور شود.
انواع برنج
یکی دیگر از مسائل بالقوه این است که تجزیه و تحلیل صورت گرفته نوع برنجی که مردم مصرف می‌کردند را در نظر نگرفته است که می‌تواند نکته مهمی باشد. به عنوان مثال، برنج سفید دارای فیبر به مراتب کمتری نسبت به انواع کمتر پردازش شده است. میزان فیبر مصرفی یک نفر ممکن است در خطر چاقی نقش داشته باشد.
همچنین، یک تجزیه و تحلیل بزرگ که در سال ۲۰۱۲ در نشریه BMJ منتشر شد، ارتباط بین مصرف برنج سفید و خطر دیابت نوع ۲ را بررسی کرد. پژوهشگران این گونه نتیجه گیری کردند:
مصرف بیشتر برنج سفید با افزایش چشمگیر خطر دیابت نوع ۲، به ویژه در جوامع آسیایی (چین و ژاپن) مرتبط بوده است.
مطالعه‌ای دیگر که شرایط بیش از ۱۰ هزار بزرگسال کره‌ای را بررسی کرده بود نیز نشان داد که یک رژیم غذایی مبتنی بر برنج سفید با چاقی مرتبط بوده است.
شبهات همچنان باقی هستند، از این رو، دانشمندان باید به بررسی تاثیر برنج بر چاقی ادامه دهند. اگر یک ماده غذایی ارزان و در دسترس مانند برنج می‌تواند حتی سهم کوچکی در مبارزه با چاقی داشته باشد، بررسی این ارتباط ارزشمند است.»
منبع:زندگی آنلاین
یک وعده برنج خوردن هیچ مشکلی ایجاد نمیکنه ، نه تنها بد نیست که خوبه منتها وعده شام خورده نشه اصلا شب ها غذای سبک مثل سوپ یا شیر یا حتی نان و پنیر و چای خورده بشه بهتره ، حتما صبحانه بخورید لازم نیست پر طمطراق باشه همین نان و چای و پنیر و مربای خانگی و کره ،وعده ناهار برنج لازمه ،شام هم که گفتم، میان وعده هم میوه یا بیسکویت با چای خورده بشه هفته ای یک بار هم تنقلات بخورید حتی چیپس و پفک یک بار در هفته فست فود و تنقلات مشکلی ایجاد نمیکته پیاده روی و اگر دوچرخه ثابت بود هم بزنید جواب میده از پله بیشتر استفاده کنه حتی بعضی وقتها رخت ها رو با دست بشورید خودش نوعی انرژی سوزی هست رژیمهای عجیب غریب نکیرید داروهای عجیب غریب هم نخورید ورزشهای سنگین هم انجام ندید پیاده روی در روزنیمساعت بسیار موثره بعضی از ورزشها باعث درشتی اندامها میشه بهترین پیاده روی معمولی هست و اگه دوچرخه ثابت دارید در هفته نزدیک به دو ساعت بزتید با قدرت پایین نه سنگین