مواظب خواستگارهای اینترنتی باشید!
پارسینه: شرقی ها برای ازدواج از طریق اینترنت مناسب نیستند.
آشنایی از طریق اینترنت در سراسر دنیا رواج پیدا کرده است؛ دنیای عرب نیز از این قاعده مستثنی نیست. در قرن حاضر، مردم با یکدیگر آشنا میشوند، دختر و پسر با یکدیگر ازدواج میکنند و در واقع سنت خواستگاری، آیین خواستگاری به دور کنار گذاشته میشود. کارشناسان و جامعه شناسان عرب در مصاحبه با اسپوتنیک به بحث در خصوص جامعه، خانوادهها و موانع ازدواج در جامعه عرب پرداخته اند.
در این راستا خانم نادال الجبری، مدیر سازمان "زنان عراقی و آینده آنها" در مصاحبه با اسپوتنیک معتقد است: "در اینترنت میتوانید فقط با یکدیگر آشنا شوید، این بخشی از زندگی مدرن است. اگر هدف از این ارتباط "ازدواج" باشد، اغلب اوقات هیچ نتیجه خوبی از آن حاصل نمیشود، اینها فقط وسوسه هستند".
سایتهای ازدواج، همان ارتباط خارج از ازدواج را بوجود میآورند:
عبدالله قاضی، مشاور بهداشت روان در مصاحبه با اسپوتنیک گفت: "در جوامع شرقی، دوستیابی آنلاین به ندرت منجر به یک ازدواج موفق میشود. هنوز، جامعه شرق و غرب بسیار متفاوت هستند. ازدواج یک پدیده اجتماعی است، پیچیدهتر از ارتباط خصوصی ۲ نفر است".
وی گفت: "در شرق، به دلیل مشغله زیاد، اغلب افراد از طریق اینترنت با یکدیگر آشنا میشوند. اگر اهداف جدی باشد، اولین ملاقات زنده شوک آور خواهد بود، زیرا تصویر این افراد در شبکههای اجتماعی و تصویر واقعی شخص غالباً فراتر از واقعیت، تفاوت دارد. علاوه بر این، فرهنگها در کشورهای مختلف عربی بسیار متفاوت هست، پیدا کردن زبان مشترک برای افراد دشوار است. بندرت، آشنایی از طریق اینترنت و آنلاین منجر به یک ازدواج خوب میشود. "
روانشناسی مردمان شرق متفاوت است:
عبدل ماجود صالح، روانشناس و جامعه شناس اردنی، به اسپوتنیک گفت: "تجربه غربیها برای آشنایی از طریق سایتهای اینترنتی، برای ما فاجعه بار هست. سنتهای ما توجیه شده است، دختر و پسر برای آشنایی کامل و انجام مناسب بین عروس و داماد به زمان و اشنایی از نزدیک نیاز دارند. نامزدی، رفت و آمد بین خانوادهها، آماده شدن برای عروسی، مراسم عروسی، همه اینها جز سنتهای ما است.
در غرب، جامعه یکنواختتر است. افراد اگر به صورت تصادفی انتخاب شوند، بهتر یکدیگر را میفهمند، احتمال موفقیت بعد از یک قرار ملاقات آنلاین وجود دارد. در آنجا مردم بیشتر هدف آشنایی مستقل دارند. "
آسیب روانی:
در این خصوص خانم حیبا آ. از مصر از داستان آشنایی اینترنتی خود میگوید: "من از طریق فیس بوک با مرد جوانی آشنا شدم. ما مرتباً صحبت میکردیم. او گفت که میخواهد با من ازدواج کند. من از جدی بودن هدف ازدواج او اطمینان داشتم؛ و سپس او به مدت ۴ ماه ناپدید شد. در نهایت، نوشت که مصر را ترک کرده است و نمیداند چه زمانی باز خواهد گشت. من از شوک این حادثه، بینایی خود را از دست دادم. ۵ سال طول کشید تا بینایی ام برگردد. بگذارید داستان من، یک درس عبرتی برای دختران دیگر باشد: شما حتی با اینترنت نمیتوانید با افراد ارتباط برقرار کنید، نمیتوانید با یک مرد آشنا شوید که هیچ چیزی در مورد آن نمیدانید. مشخص نیست او در چه خانوادهای زندگی میکند، چه میکند. پس از این ماجرا، من ازدواج کردم، اما یک ازدواج کاملا سنتی کردم".
سحر ا. (از مصر)، تجربه خود را به اشتراک گذاشت: "وقتی ۳۶ ساله بودم تصمیم گرفتم به توصیه دوستانم، همسری از طریق اینترنت پیدا کنم. من با یک پسر آشنا شدم، او گفت که اکنون در اروپا به عنوان مهندس کار میکند، پس از یک سال برمی گردد. چندین سال منتظر او بودم، او آمد و به خانواده ام معرفی اش کردم، در مورد عروسی به توافق رسیدند. زندگی مشترک را اغاز کردیم؛ و سپس ناگهان او من را ترک کرد و مدارک طلاق را برای من ارسال کرد. ۴ سال است که او را ندیده ام".
در این راستا خانم نادال الجبری، مدیر سازمان "زنان عراقی و آینده آنها" در مصاحبه با اسپوتنیک معتقد است: "در اینترنت میتوانید فقط با یکدیگر آشنا شوید، این بخشی از زندگی مدرن است. اگر هدف از این ارتباط "ازدواج" باشد، اغلب اوقات هیچ نتیجه خوبی از آن حاصل نمیشود، اینها فقط وسوسه هستند".
سایتهای ازدواج، همان ارتباط خارج از ازدواج را بوجود میآورند:
عبدالله قاضی، مشاور بهداشت روان در مصاحبه با اسپوتنیک گفت: "در جوامع شرقی، دوستیابی آنلاین به ندرت منجر به یک ازدواج موفق میشود. هنوز، جامعه شرق و غرب بسیار متفاوت هستند. ازدواج یک پدیده اجتماعی است، پیچیدهتر از ارتباط خصوصی ۲ نفر است".
وی گفت: "در شرق، به دلیل مشغله زیاد، اغلب افراد از طریق اینترنت با یکدیگر آشنا میشوند. اگر اهداف جدی باشد، اولین ملاقات زنده شوک آور خواهد بود، زیرا تصویر این افراد در شبکههای اجتماعی و تصویر واقعی شخص غالباً فراتر از واقعیت، تفاوت دارد. علاوه بر این، فرهنگها در کشورهای مختلف عربی بسیار متفاوت هست، پیدا کردن زبان مشترک برای افراد دشوار است. بندرت، آشنایی از طریق اینترنت و آنلاین منجر به یک ازدواج خوب میشود. "
روانشناسی مردمان شرق متفاوت است:
عبدل ماجود صالح، روانشناس و جامعه شناس اردنی، به اسپوتنیک گفت: "تجربه غربیها برای آشنایی از طریق سایتهای اینترنتی، برای ما فاجعه بار هست. سنتهای ما توجیه شده است، دختر و پسر برای آشنایی کامل و انجام مناسب بین عروس و داماد به زمان و اشنایی از نزدیک نیاز دارند. نامزدی، رفت و آمد بین خانوادهها، آماده شدن برای عروسی، مراسم عروسی، همه اینها جز سنتهای ما است.
در غرب، جامعه یکنواختتر است. افراد اگر به صورت تصادفی انتخاب شوند، بهتر یکدیگر را میفهمند، احتمال موفقیت بعد از یک قرار ملاقات آنلاین وجود دارد. در آنجا مردم بیشتر هدف آشنایی مستقل دارند. "
آسیب روانی:
در این خصوص خانم حیبا آ. از مصر از داستان آشنایی اینترنتی خود میگوید: "من از طریق فیس بوک با مرد جوانی آشنا شدم. ما مرتباً صحبت میکردیم. او گفت که میخواهد با من ازدواج کند. من از جدی بودن هدف ازدواج او اطمینان داشتم؛ و سپس او به مدت ۴ ماه ناپدید شد. در نهایت، نوشت که مصر را ترک کرده است و نمیداند چه زمانی باز خواهد گشت. من از شوک این حادثه، بینایی خود را از دست دادم. ۵ سال طول کشید تا بینایی ام برگردد. بگذارید داستان من، یک درس عبرتی برای دختران دیگر باشد: شما حتی با اینترنت نمیتوانید با افراد ارتباط برقرار کنید، نمیتوانید با یک مرد آشنا شوید که هیچ چیزی در مورد آن نمیدانید. مشخص نیست او در چه خانوادهای زندگی میکند، چه میکند. پس از این ماجرا، من ازدواج کردم، اما یک ازدواج کاملا سنتی کردم".
سحر ا. (از مصر)، تجربه خود را به اشتراک گذاشت: "وقتی ۳۶ ساله بودم تصمیم گرفتم به توصیه دوستانم، همسری از طریق اینترنت پیدا کنم. من با یک پسر آشنا شدم، او گفت که اکنون در اروپا به عنوان مهندس کار میکند، پس از یک سال برمی گردد. چندین سال منتظر او بودم، او آمد و به خانواده ام معرفی اش کردم، در مورد عروسی به توافق رسیدند. زندگی مشترک را اغاز کردیم؛ و سپس ناگهان او من را ترک کرد و مدارک طلاق را برای من ارسال کرد. ۴ سال است که او را ندیده ام".
منبع:
Sputniknews
ارسال نظر