سیاست‌های غلطِ نفتی از دولتی به دولت دیگر به ارث می‌رسد

علی دینی ترکمانی در گفت‌وگویی کوتاه با «پارسینه» با اشاره به قرار گرفتن نفت ایران در شرایط تحریم اظهار داشت: اینکه دولت‌مردان به‌عنوان مسئولِ اداره امور بخواهند تاثیر تحریم‌ها به‌خصوص تحریم نفتی را از مردم به‌نوعی پنهان کنند، نمی‌تواند رفتاری اشتباه تلقی شود. به‌هرحال آنان رسالت مهم‌شان چیزی به جز تزریق آرامش به جامعه نیست. اما اینکه صاحب‌نظران و کارشناسان بگویند «اتفاق خاصی با بازگشت تحریم‌ها رخ نداده است» حتما و قطعا نه تنها دردی از ایران دوا نمی‌کند بلکه باعث فزونی مشکلات خواهد شد.

وی افزود:اما از آنجایی که چنین نظر و تحلیل غلطی در لایه‌های مختلف جامعه راه پیدا کرده است، لازم به تاکید موکد می‌دانم که تحریم، بالاخص تحریم نفت به عنوان اصلی‌ترین منبع درآمدی‌مان حاوی تبعاتی است که جبران‌شان هزینه‌هایی گزاف را به اقتصاد تحمیل می‌کند. دقیقا به ۲ نکته اساسی اشاره می‌کنم، با این توضیح که توجه نشان دادن به این نکته‌ها ضرورتی انکارناپذیر است.

تحلیگر ارشد اقتصادی ادامه داد: برای نکته اول باید گفت، تحریم‌های سال‌های ۵۸ تا ۸۹ شامل بلوکه کردن بخشی از دارایی‌های ایران و عدم فروش مستقیم قطعات جنگنده‌های ساخت آمریکا از جمله اف ۵ و همین‌طور قطعات هواپیما‌های مسافری ساخت آمریکا و خود هواپیما بود. باوجود این، در این سال‌ها، ایران می‌توانست این قطعات را از اروپا تهیه کند. همچنین بازار نفت هیچ‌گاه به طور گسترده تحریم نشد. جالب است بدانید، حتی در برهه‌ای که کشور درگیر جنگ تحمیلی با عراق بود هم نفت ایران برای صادرات مشکل چندانی نداشتیم و به‌همین دلیل گره‌های‌مان بازنشدنی نبودند و بازهم به‌همین دلیل آستانه تحمل مردم خیلی بیشتر از اینی بود که این روز‌ها مشاهده می‌شود.

نکته‌دوم هم این است که از سال ۱۳۹۰به بعد تحریم‌های نفتی در ابعاد وسیع، با هدف از کار انداختن قلب تپنده اقتصاد کشور، یعنی بخش نفت اعمال شده است.

این چهره افزود: خب! در چنین حالتی پرسش این است که «چطور می‌توانیم از این بزنگاهِ دشوار و ظاهرا صعب‌العبور، عبور کنیم» به عقیده من قبل از هر حرکت و اتخاذِ تصمیی باید در سیاست‌های کلی تغییر‌هایی اعمال کنیم که در وهله اول لازم است، ساز و کاری تعیین شود تا بلکه برای همیشه «خام‌فروشی» را بایکوت کرده و رونق تولید فراورده‌های نفتی را در راستای تحقق یافتن هدف مهمی، چون توسعه‌اقتصادی در دستور کار قرار بدهیم که معلوم است، در این مسیر تلاش برای ایجاد پالایشگاه‌ها می‌تواند به عنوان میان‌راهی برای خروج اقتصاد از ورطه ورشکستگی باشد. البته راه‌اندازی و شروع به کار پالایشگاه مشقت‌های زیادی دارد. اما اگر به دارایی و پتانسیلی که نفت در اختیار اقتصاد کشور می‌گذارد توجه کنیم، به‌راحتی می‌توانیم سخت‌ترین هدف‌ها را هم از پیش رو برداریم.

علی دینی ترکمانی در پایان گفت: نفت برای ملت‌ها منبع اصلی اقتصاد است، حتی کشور‌هایی غیرنفتی‌ای هم هستند که از نفت وارداتی برای رسیدن به هدف‌های خود بهره می‌برند. اما در ایران به دلیل نگاه مصرفی که دولت‌ها به این منبع ارزشمند دارند، دارایی ملی به راحتی حیف و میل می‌شود و نکته تعجب‌برانگیز این است که سیاست‌های غلطِ نفتی از دولتی به دولت دیگر به ارث می‌رسد تا همچون همیشه شاهد هدر رفت ارزشمندترین کالایی باشیم که کشور ما از آن برخوردار است.